เงาอดีตจ่อมจมตามสมทบ ปราศปรารภท้วงติงนั่งพิงเสา ภาพเชิงซ้อนหย่อนปีเป็นสีเทา ระหว่างเราเคยหวานก่อนซานซม หาผู้ผิดวันนี้ไม่หนีฉัน เชิญเย้ยหยันก่อนปรับเป็นทับถม เมื่อไม่เหลือคุณค่าให้ปรารมภ์ ขอรับความโสมมอย่างสมยอม รู้สึกดีบ้างไหมเมื่อได้พูด เจ็บกราวรูดแผ้วพานสิ้นหวานหอม กลับละเลยจำแนกผู้แปลกปลอม เหตุตรมตรอมคราวนั้นตีกันใคร มิได้มาแก้ตัวเปลี่ยนหัวข้อ ฤาตัดพ้อเคี่ยวเข็ญเปลี่ยนเลนส์ใหม่ ภาพลวงตาเธอ-เขา..ฉันเข้าใจ มีตรงไหนกล่าวถึงซาบซึ้งนัก แค่บางฉากแจกแจงแถลงร่ำ แต่เงื่อนงำซ่อนเร้นประเด็นหลัก แท้อำพรางเชิงลึงลงศึกรัก สุดที่คนปากหนักจะทักท้วง เมื่อสิ้นเยื่อขาดใยไร้ประโยชน์ จะกล่าวโทษผู้ใดจนใหญ่หลวง สิ้นพิสูจน์ช่วงชิงจริงหรือลวง ความทรงจำหนึ่งช่วงปล่อยล่วงเลย.. ..
6 กรกฎาคม 2553 09:55 น. - comment id 1020415
นายกิรติ :) ปริศนาคลี่คลายแล้ว อิอิ ................................................................... นาย DH แทงข้างหลังทะลุถึงหัวใจ... ................................................................... เจ้าจอบอ :) หวานไปหมด...คือหวานหรือไม่หวาน ชักงงงแล้วสิ.. ...................................................................
3 กรกฎาคม 2553 10:01 น. - comment id 1142929
ลึกลับ ซับซ้อน ซ่อนเงื่อนจริงๆ แบบนี้เขาเรียกว่ามีลับลมคมในป่ะพี่กุ้ง
3 กรกฎาคม 2553 10:17 น. - comment id 1142937
ดูข้างหลังภาพหรือยังป้าฯ.... ..
3 กรกฎาคม 2553 10:20 น. - comment id 1142940
สวัสดีคะ คุณกุ้งหนามแดง Gemini58...ชอบท่อนนี้ "หาผู้ผิดวันนี้ไม่หนีฉัน เชิญเย้ยหยันก่อนปรับเป็นทับถม เมื่อไม่เหลือคุณค่าให้ปรารมภ์ ขอรับความโสมมอย่างสมยอม" มากที่ซู๊ดคะ
3 กรกฎาคม 2553 10:36 น. - comment id 1142946
อะไรที่ซับซ้อน พาง่วงนอนเพราะตาลาย ชอบเรียบสบายสบาย ทั้งใจกายไร้กังวล....
3 กรกฎาคม 2553 11:13 น. - comment id 1142954
เป็นเพียงเงาเหงาวานที่ผ่านพ้น ซ่อนเล่ห์กลเคลือบไว้มองไม่เห็น จนลุ่มหลงยากถอนดั่งก่อนเป็น ทุกสัมผัสหลืบเร้นเหมือนเย็นชา เมื่อรู้สึกเกือบสายยากคลายเกลียว ได้แต่เหลียวสะเทิ้นเกินรักษา นั่งขุดคู้คุกเข่าเศร้าวิญญา แล้วจะหาใครหนอมาอ้อโลม จึงจำใจลุกขึ้นยืนตั้งหลัก พิงเสาพักหยัดฝืนแม้ขื่มขม หลุดจากเจ็บเหน็บหนาวร้าวระบม ปรักทับถมเพียงซากก่อนจากไป ---- ลองบิ้วอารมณ์ เศร้าๆ เจ็บๆ ดูค่ะพี่กุ้ง อากาศมืดๆ อึมครึม น่านอนมากๆ
3 กรกฎาคม 2553 11:18 น. - comment id 1142956
แล้วก็ผ่านไปนะคะพี่กุ้ง เมื่อคืนเสมอตัวค่ะ อิอิ
3 กรกฎาคม 2553 11:24 น. - comment id 1142959
ยังไม่ค่อยถูกใจ ขอแก้หน่อยเจ้าค่ะ เอาใหม่ๆ อิ เป็นเพียงเงาวันวานที่ผ่านพ้น ซ่อนเล่ห์กลเคลือบไว้มองไม่เห็น จนลุ่มหลงยากถอนดั่งก่อนเป็น ทุกสัมผัสหลืบเร้นเหมือนเย็นชา เมื่อรู้สึกเกือบสายยากคลายเกลียว ได้แต่เหลียวสะเทิ้นเกินรักษา นั่งคุดคู้คุกเข่าเศร้าวิญญา แล้วจะหาใครหนอมาอ้อโลม จึงจำใจลุกขึ้นยืนตั้งหลัก พิงเสาพักหยัดฝืนแม้ขื่มขม หลุดจากเจ็บเหน็บหนาวร้าวระบม ปรักทับถมเพียงซากก่อนจากลา อันนี้ดีกว่าค่ะ
3 กรกฎาคม 2553 13:56 น. - comment id 1142997
ไม่นั่งพิงเสา นั่งพิงอย่างอื่นได้ไหม
3 กรกฎาคม 2553 23:11 น. - comment id 1143135
ยอดเยื่อมลึกซึ้งจริงคุณกุ้งหนามแดง
3 กรกฎาคม 2553 23:12 น. - comment id 1143137
ระวังมีแมวคอยแอบมองอยู่ตรงหน้าต่าง
4 กรกฎาคม 2553 06:38 น. - comment id 1143166
เจ้าเฌอ..เฌอมาลย์ :) บางเรื่องก็พูดไม่หมดน่ะ อิอิ ................................................................... นกเดี่ยว ดูแล้วจ๊ะ..ซึ้งดีน่ะ .................................................................... คุณ G58 แหะ แหะ ยินดีที่ชอบเจ้าค่ะ.. .................................................................... คุณครูกระดาษทราย บางที่เราต้องเลี่ยงๆ บ้างค่ะเรื่องเวียนหัว..เช่น ภาพลวงตาบางภาพ หยึย.. ................................................................... น้องแบม แก้วประภัสสร :) แต่งได้ดีมากเลยจ๊ะ ................................................................... เจ้ากานต์..เพียงพลิ้ว อ่า ทายถูก1 แพ้หนึ่ง แต่ไม่เสมอตัวน่ะสิ ฟ้าขาวทำติดลบไปตั้งเยอะ.. ................................................................... นายแม่จิตร ว่าจะพิงโซฟาอยู่ แต่อารมณ์มันดูสบายไปนิดนึง อิอิ จะพิงเขาก็ต้องออกเดินทาง.. .................................................................... คุณป๋อง แหม ว่าไป...ม้วนสามตลบ.. แมวอยากเข้าบ้านมั๊ง..เดี๋ยวเปิดประตูให้มันหน่อย... ...................................................................
4 กรกฎาคม 2553 11:10 น. - comment id 1143257
มิใช่เขา เรานี้ อาจมีผิด หรือลิขิต ของฟ้า มากำหนด โทษฟ้าไปเลย จริงอย่างคุณประภ้สสรว่านะ
4 กรกฎาคม 2553 20:02 น. - comment id 1143320
ท่นกุ้งหนามแดง.. เมื่อสิ้นเยื่อขาดใยไร้ประโยชน์ จะกล่าวโทษผู้ใดจนใหญ่หลวง สิ้นพิสูจน์ช่วงชิงจริงหรือลวง ความทรงจำหนึ่งช่วงปล่อยล่วงเลย.. ภาพแห่งฝัน วันก่อน ตามหลอนหลอก ความช้ำชอก ตอกย้ำ ทนทำเฉย เพราะด้านชา ล้ากมล เสียจนเคย ไยต้องเผย เอ่ยออก เพื่อบอกใคร..
5 กรกฎาคม 2553 09:22 น. - comment id 1143355
คนกรุงศรีฯ ไม่ค่อยอยากโทษใครเท่าไร..แต่ติดอยู่ในใจต้องเผยออกมาก่อนอัดอั้นใจตาย.. ................................................................... คุณหมากสีสุก อิอิ นึกเอาว่าหมากในเงารักลวงใจมาตอบกลอน ทำให้นึกถึงเพลงเรารู้กันอยู่แก่ใจ.. ...................................................................
5 กรกฎาคม 2553 09:32 น. - comment id 1143356
หวัดดีจร้า...คุงพี่กุ้ง อันคุยกัน ใช่มะ.... ปริศนา...นัยเนื้อหา...นะเนี่ยะ...อิอิ ขอรับ...
5 กรกฎาคม 2553 11:32 น. - comment id 1143389
เงาอดีตตรึงใจให้หวงคิด ประหนึ่งพิษกำเริบแรงแสดงผล เป็นภาพซ้อนมิลับเลือนให้ได้ยล กลางกมลร้าวลึกทะลุทรวง
5 กรกฎาคม 2553 14:45 น. - comment id 1143418
ภาพเชิงซ้อนกลอนกานท์หวานไปหมด
6 กรกฎาคม 2553 19:09 น. - comment id 1143700
หุหุ............แวะมาทักทายฮับผม หายไปนานเพราะงานรัดตัวครับ
6 กรกฎาคม 2553 20:07 น. - comment id 1143703
พี่กุ้งบทนี้ โดน อะ " แค่บางฉากแจกแจงแถลงร่ำ แต่เงื่อนงำซ่อนเร้นประเด็นหลัก แท้อำพรางเชิงลึงลงศึกรัก สุดที่คนปากหนักจะทักท้วง" ...................................... ๐ ปากหนัก..ปักแน่นแท้.......นิ่งแปลง จำหลักจักร่ำแจง........เจื่อนล้า สะดุดสุดสำแดง.......ได้ซ่อน ทะลุถูระถ้า........เถอะร้องท้องเรอ ฯ หุหุ..มั่วอะพี่กุ้ง
12 กรกฎาคม 2553 13:45 น. - comment id 1145075
นายลิเก...สุริยันต์ :) ถึงว่า ปล่อยให้คิดถึงตั้งนาน... ................................................................... ปู่กิ่ง โคลงแบบนี้ไม่มั่วหรอก พี่ยังเขียนไม่ได้เลยอย่างงี้อ่ะ..