......ซึ้งในรส บทกวี ที่มีให้ แม้ห่างไกล สุดฟ้า หรือกว่านั้น แม้มิอาจ พบหน้า พูดจากัน เฝ้าคิดถึง ทุกวัน ฝันอยากเจอ ....ซึ้งน้ำใจ ไมตรี ที่มีผ่าน บทกลอนกานท์ หวานหู อยู่เสมอ ใจไหวหวั่น อาวรณ์ เพราะกลอนเธอ น้ำตาเอ่อ รออ่าน ทุกวารวัน .....อาจเป็นเพรา ะพรหมลิขิต ผิดประหลาด จึงขีดวาด เรื่อยไป ตามใจฉัน ให้รักนี้ จบง่ายง่าย คงไม่มัน จึงให้ฉัน กลับเธอ ...เจอแค่กลอน .....หรือหากแม้ ชาตินี้ ไม่มีวาสนา ได้เจอหน้า โฉมยงค์ อนงค์สมร ก็ขอเพียง วันนี้ ยังมีกลอน ได้อ่านตอน นิทรา สุขารมณ์
17 มิถุนายน 2553 08:20 น. - comment id 1137024
ลงคารมนักกลอนนะคะนั่น
17 มิถุนายน 2553 08:31 น. - comment id 1137028
เพราะจังค่ะ ..ทั้งหวาน..ทั้งซึ้ง.... แซม
17 มิถุนายน 2553 12:58 น. - comment id 1137091
ขอบคุณครับคุณพรพันดาวและคุณแซมธรรมดาใจมั่นสั่งให้เขียนอย่างนี้
17 มิถุนายน 2553 17:58 น. - comment id 1137135
แรงบันดาลใจคือใครสักคน :)
17 มิถุนายน 2553 22:15 น. - comment id 1137189
"เจอแต่กลอน" งั้นต้องลองหาลูกบิดดู
18 มิถุนายน 2553 07:54 น. - comment id 1137228
กำลังหาแรงบันดาลใจในการแต่งกลอนอีกมากมายครับคุณกุ้งหนามแดง คุณโคลอนหาพ่อบิดด้วยหรือปล่าวครับ ขอบคุณที่มานะครับหนุกดี
18 มิถุนายน 2553 14:53 น. - comment id 1137379
แบบนี้ไม่มีที่ไหนอีกแแล้ว
18 มิถุนายน 2553 14:54 น. - comment id 1137382
หวานซะ
18 มิถุนายน 2553 19:45 น. - comment id 1137493
บอกรักผ่านบทกลอน คือ หัวใจของคแอบรัก คือฉัน คือใครอีกหลายคน
18 มิถุนายน 2553 21:21 น. - comment id 1137518
10
19 มิถุนายน 2553 16:03 น. - comment id 1137889
ขอบคุณคุณกานญ์ดา คุณเบลล่า คุณกระป๋องสีชมพูแทนคุณโคลอนด้วยครับ