พระคุณครูเปี่ยมล้น ศิษย์ทุกคนน้อมบูชา
ภัคพล
ขอนบหัตถ์มนัสน้อมพยอมสร้อย
ประดิษฐ์ร้อยศุภลักษณ์แห่งอักษร
เทิดพระคุณหนุนชีวาเอื้ออาทร
คำสั่งสอนตรึกไว้ในหทัย
พระคุณครูผู้รังสรรค์ปัญญาแจ้ง
พระคุณครูผู้แสดงชี้แจงให้
พระคุณครูผู้นำล้ำเกินใคร
พระคุณครูผู้มอบไว้ในวิชา
ศิษย์มีครูรู้วิชาว่าถูกผิด
ครูมีศิษย์รู้แน่แก้ปัญหา
ศิษย์และครูรู้ถึงซึ่งปัญญา
ทั่วพาราร่มเย็นเป็นไพบูลย์
คำสอนครูจำอยู่จิตศิษย์ทุกอย่าง
เป็นแนวทางนำใช้ไม่สิ้นสูญ
ครูสอนศิษย์คิดดีมีพระคุณ
ไม่ว้าวุ่นศิษย์มัวหมองต้องล่มจม
ดุจครูเป็นเช่นจันทราจ้าเฉิดฉันท์
ดุจครูเป็นเช่นเทวัญอันเหมาะสม
ดุจครูเป็นเช่นมารดามาประพรม
ดุจครูเป็นแม่พิมพ์คมสั่งสอนชน
ทั่วสังคมภิรมย์รื่นชื่นหรรษา
เพราะวิชาพระคุณครูสัมฤทธิ์ผล
ครูประสาทวิชามาบรรดล
ศิษย์ทุกคนน้อมวันทาบูชาครู.