เธอผู้พลัดหลง ในความมืดบอดแห่งนาคร ปรารถนาที่นำพาไร้ทางทิศ สร้างภาพฝันเธอดื่มด่ำความเปล่ากลวงของอารยะจารีต กระสันต์อันทาบทอ มิอาจต่อเติมรูปธรรม วิเวกแห่งบรรณาลัย ในคืนเพ็ญเด่นดวง ปราศจากอ้อมกอดอันอบอุ่น ของชายผู้เป็นที่รัก ค่ำคืนที่ยาวนาน รอยก้าวเธอผ่านล่วงแล้วซึ่งความเปลี่ยวเปล่าของหลืบเมือง แม้บางซีกฟ้าจักเจิดแจ้งด้วยแสงไฟประดับราตรีกาล บทเพลงจากมุมมืดของสถานเริงรมย์ บอกเล่าเรื่องราวนางฟ้า และ ดวงดาว ดอกราตรีเบ่งบานท่ามกลิ่นเหล้าและควันบุหรี่ ชายหนุ่มผู้หลับไหลอยู่กับพิษสุรา ฝันหวานถึงปรารถนาอันซ่อนเร้น เขาพร้อมจะตื่นขึ้นมาหยิบยื่นเศษเงินอันน้อยนิดเพื่อแลกกับการสมสู่ เข็มนาฬิกายังท่องวนไปเรื่อยเรื่อย คล้ายรอการมาบรรจบพบเจอ เธอผู้พลัดหลง ในความมืดบอดแห่งนาคร กับปรารถนาที่นำพาไร้ทางทิศ สร้างภาพฝันเธอดื่มด่ำความเปล่ากลวงของอารยะจารีต กระสันต์อันทาบทอ จักต่อเติมเป็นรูปธรรม ดับความวิเวกแห่งบรรณาลัย ในคืนเพ็ญเด่นดวง ด้วยอ้อมกอดของชายแปลกหน้า ค่ำคืนที่ยาวนาน จะผ่านไปอีกคืน ………………………………… โดยคำ ลานเทวา
31 พฤษภาคม 2553 17:49 น. - comment id 1130868
ทำไมหัวใจผมเต้นแลกๆ
31 พฤษภาคม 2553 19:42 น. - comment id 1130891
อ่านแล้วอยากจะร้องไห้ อะไรจะเศร้าได้เพียงนี้............
31 พฤษภาคม 2553 20:35 น. - comment id 1130928
โธ่ หลวงน้า กลอนซะที่ไหนกัน
31 พฤษภาคม 2553 21:29 น. - comment id 1130940
สวัสดีค่ะ ท่านโต้ง
31 พฤษภาคม 2553 22:01 น. - comment id 1130953
บทส่งท้าย อ่านแล้วหนาวจับจิตเลยค่ะ บทนี้ปรางเข้ามาอ่านสองรอบ.... ยิ่งวังเวงค่ะท่าน
1 มิถุนายน 2553 01:39 น. - comment id 1130984
ขออภัย ที่มันไม่ใช่กลอน
1 มิถุนายน 2553 06:44 น. - comment id 1131003
อ่านแล้วรู้สึกเหงาๆนะครับ
1 มิถุนายน 2553 08:33 น. - comment id 1131017
เหงา...อันแท้จริง
1 มิถุนายน 2553 09:28 น. - comment id 1131043
หลวงน้าไม่ได้บอกว่า เหงาสักหน่อย เหา เหา ต่างหาก อิอิ เนอะ หลวงน้า เนอะๆๆๆ หาพวกๆ
1 มิถุนายน 2553 09:28 น. - comment id 1131045
10............
1 มิถุนายน 2553 10:47 น. - comment id 1131075
เหอะๆ
1 มิถุนายน 2553 13:44 น. - comment id 1131173
แล้วก็จะผ่านไปนะคะ
1 มิถุนายน 2553 13:49 น. - comment id 1131179
ใครลิขิต
2 มิถุนายน 2553 16:40 น. - comment id 1131629
แวะมาอ่านคำเขียนบรรจงรสชาติแห่งอรรถรส แก้วประเสริฐ.