อยากเป็นมากกว่านี้...
นิระนา
ใจของคนคนหนึ่งที่ยังรัก...
ยังมีที่ให้พิงพักอยู่เสมอ
ครั้นเธอลาจากไกลยังละเมอ
เฝ้าแต่เพ้อถึงเธอมิวางวาย
ทั้งยามหลับยามตื่นยังคิดถึง
เฝ้าคำนึงถึงเธอมิรู้หาย
คนเคยรักก็ยังรักไม่เสื่อมคลาย
ทั้งที่เจ็บเจียนตายยังไม่จำ
อยากจะเป็นมากกว่านี้...เกินกว่าเพื่อน
แต่หัวใจคอยย้ำเตือนให้จำไว้
เธอคือเพื่อนเท่านั้น....จำใส่ใจ
ต่อให้ดีมากแค่ไหนก็ไม่พอ
แต่ก็เป็นได้แค่นี้...เพื่อนเท่านั้น
ให้สำคัญกว่านี้...คงไม่ไหว
ให้เป็นมากกว่านี้...ก็ไม่ได้
บทสรุปสุดท้าย...แค่นี้เอง
30 พ.ค. 2553
ในวันที่ผ่านมา ไม่สามารถย้อนกลับไปเพื่อแก้ไขได้ สิ่งต่างๆอยากจะบอกไป
ก็คงทำได้เพียง เก็บเอาไว้ให้ลึกสุดใจ..เท่านั้นเอง