อินสวน

26 พฤษภาคม 2553 17:32 น. - comment id 1129742

สวัสดีครับครูแก้ว...อารมณ์เดียวกันนะครับ
ไม่ค่อยว่างเลยครับ..นานๆแวบมาที

คนลานเทวา

26 พฤษภาคม 2553 17:34 น. - comment id 1129743

ให้หม่นเศร้า นัยอารมณ์

อรุโณทัย

26 พฤษภาคม 2553 18:59 น. - comment id 1129782

ช้ำทรวงอย่างหน่วงหนัก
เพราะพิษรักปักใจฉัน
แต่ต้องร้างห่างกัน
เพราะรักนั้นของคนอื่น

นี่ก็เป็นการช้ำทรวงอย่างหนึ่ง ครับ
ครูแก้วสบายดีนะครับ

แจ้นเอง

26 พฤษภาคม 2553 19:45 น. - comment id 1129791

ผู้หญิงมือสอง

26 พฤษภาคม 2553 19:45 น. - comment id 1129792

 เจ็บนี้อีกนาน...เจ็บนี้ไม่ลืม...

โหยๆๆ... เศร้าจังเลยเจ้าคะ

อ่านแล้วอยากนอนซบอกอุ่นใครสักคนจริงๆเลยน้า..เรานิ

คิคิ 

สบายดีนะคะอาจารย์แก้ว

ตานูน

26 พฤษภาคม 2553 20:25 น. - comment id 1129796

หนึ่งวิธีปราบปรามเเก้ความช้ำ
คือดื่มน้ำใบบัวบกคลายอกหัก
ผมก็เคยปวดร้าวคราวสิ้นรัก
ถึงเจ็บหนักเเต่ใจไม่เคยจำ

กิ่งโศก

26 พฤษภาคม 2553 20:36 น. - comment id 1129798

๐ ล่วงวัสสาพร่าสายเส้นคล้ายม่าน-
น้ำตาซ่านกระเซ็นมิเห็นหัว
หลั่งอาลัยไห้ร่ำเอ่ยคำรัว
ก่นแลกลัวสุดเกรงบทเพลงตี

๐ ฟ้าคำรณคนร่ำว่าช้ำแล้ว
กระหน่ำแว่วครางหวึ่งเสียงอึงมี่
เสียงสั่งโทษลงทัณฑ์ลั่นวลี
อัสสนีวิ่งปราดเข้าฟาดฟัน

๐ บาปมนุษย์โน้มฟ้าอาญาโทษ
ชะล้างชั่วอุโฆษกฏสวรรค์
เกณฑ์นรกกี่ขุมแห่งโลกันต์
ทั้งสุวารสุวรรณเข้าบรรชา

๐ นรชาติปัจจุบันใจผันเปลี่ยน
หลงอบายเบียดเบียนมากมุสา
ตลบแตลงตะแบงเบี่ยงเลี่ยงวาจา
ไร้เมตตาฉ้อฉลหนอคนเรา

๐ ศีลถูกละผละห่างจนร้างหาย
ธรรมมาหน่ายสิ้นคาบจนอับเฉา
กรรมถูกสร้างแต่ร้ายไม่บรรเทา
สร้างไฟเผารอผลาญ...เพียงชาตินี้ ?

..................................................

สวัสดีครับครูแก้ว กลอนครูมาแนวเศร้าเหมือนอ่อนหล้า สิ้นในหวังกระนั้นแหละครับ

ผม ลองกลอน (พักนี้ไม่ได้เขียน) และลองลงเสียงตรี ในบทสุดท้ายครับ..

รักษาสุขภาพด้วยครับครู ฤดูฝนแล้ว

เทียนหยด

26 พฤษภาคม 2553 22:04 น. - comment id 1129815

หวัดดีค่ะครู  

กลอนวันนี้ทั้งเหงา และเศร้าจับใจจังค่ะ

ครูสบายดีนะคะ เข้าหน้าฝนแล้วระวังสุขภาพ

ให้มากๆนะคะ   ด้วยความเป็นห่วงค่ะ

โคลอน

26 พฤษภาคม 2553 22:33 น. - comment id 1129826

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ แก้วประเสริฐ 

โคลอน

26 พฤษภาคม 2553 22:34 น. - comment id 1129827

10

ครูกระดาษทราย

27 พฤษภาคม 2553 07:21 น. - comment id 1129854

สวัสดีค่ะคุณครู

อ่ะ ช้ำทรวงซะแล้ว

ทานข้าวเช้าก่อนสิคะ

แกงฯ

27 พฤษภาคม 2553 08:18 น. - comment id 1129861

สวัสดีค่ะ.....คุณครู.....

กลอนเศร้าจังค่ะ.....ครูสบายดีนะคะ....

(ด้อยวาสนาวิปโยคแสนโศกศัลย์)...เพราะมากค่ะ

กิ่งโศก

27 พฤษภาคม 2553 09:06 น. - comment id 1129867

มาแก้ไขครับครู
อิอิ..ไม่ได้เปิดพจนานุกรม ใช้คำผิดไปหลายคำครับ

..................
๐ วัสสะพร่าม่านเส้น......เรียงสาย
ประหนึ่งน้ำตาพราย......พร่องแก้ม
ฟ้าครางสะอื้นกลาย.....เสียงกลบ
เมฆต่ำใจพี่แต้ม........หม่นต้องตรมหมายฯ 

๐ สู่วัสสะพร่าสายเส้นคล้ายม่าน-
น้ำตาซ่านผสมปร่าขมทั่ว
หลั่งอาลัยไห้ร่ำเอ่ยย้ำรัว
ก่นแลกลัวสุดเกรงบทเพลงตี

๐ ฟ้าคำรณคนร่ำว่าช้ำแล้ว
กระหน่ำแว่วครางหวึ่งเสียงอึงมี่
เสียงสั่งโทษลงทัณฑ์ลั่นวลี
วัชรีวิ่งปราดเข้าฟาดฟัน

๐ บาปมนุษย์โน้มฟ้าอาญาโทษ
ชะล้างชั่วเริงโชติเย้ยสวรรค์
เกณฑ์นรกกี่ขุมแห่งโลกันต์
ทั้งสุวารสุวรรณเข้าบัญชา

๐ นรชาติปัจจุบันใจผันเปลี่ยน
หลงอบายเบียดเบียนมากมุสา
ตลบแตลงตะแบงเบี่ยงเลี่ยงวาจา
ไร้เมตตาฉ้อฉลหนอคนเรา

๐ ศีลถูกละผละห่างจนร้างหาย
ธรรมมาหน่ายสิ้นคาบจนอับเฉา
กรรมถูกสร้างแต่ร้ายไม่บรรเทา
สร้างไฟเผารอผลาญ...ในชาตินี้ 

๐ สูเจ้าหวังแจ้งว่าเงินตรานั่น
หรือจะสรรเสกสร้างกี่ทางนี่
รวยมากทรัพย์นับเฟื้องประเทืองชี้
ตายเป็นผีห่อผ้าสู่นรก ?
...........

เพียงพลิ้ว

27 พฤษภาคม 2553 10:10 น. - comment id 1129894

ช้ำแค่ไหนก็รักษาหายค่ะ ถ้าไม่ดื้อยา

เฌอมาลย์

27 พฤษภาคม 2553 11:08 น. - comment id 1129920

อย่าช้ำไปเลยค่ะ

พรุ่งนี้ไปทำบุญด้วยกันค่ะ 

แก้วประภัสสร

27 พฤษภาคม 2553 11:26 น. - comment id 1129922

หยาดฝนหล่นปนอาบคราบน้ำตา
เสน่หาหวนให้ใจถวิล
ถ้อยคำเอื้อนเอ่ยบอกช้ำชอกจินต์
กระแสสินธ์ไหลไปไม่ย้อนมา

เหลือเพียงรอบอาลัยให้ใจเจ็บ
ช่างหนาวเหน็บลำบากยากรักษา
อีกกี่ฝนทนท้อรอเรื่อยมา
กี่หนาวข้าสมหวังดั่งตั้งใจ

ครูพาลูกศิษย์ เหงาหน้าฝนแต่เช้าเลยค่ะ
รักษาสุขภาพค่ะครู

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 12:42 น. - comment id 1129932

คุณ อินสวน

    สวัสดีครับ การเล่นกลอนต้องให้หลากหลาย
อารมณ์ หากมีอารมณ์เดียวก็จะเกิดการวนเวียน
ของอารมณ์จ๊ะ หากแต่งเนื้อเรื่องยาวๆแล้วจะทราบ
ดีจ๊ะ ขอบคุณ รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 12:45 น. - comment id 1129933

คุณ ลานเทวา

     ผมเหงาฝนตกทั้งวันที่จริงว่าจะว่างเว้นไป
สักพัก ด้วยปรับตัวเข้ากับดินฟ้าอากาศ ด้วยผม
เป็นคนโรคแพ้อากาศครับ ตอนนี้กำลังแย่อยู่
ทำโน่นทำนี่ไปมองท้องฟ้าไป คัดจมูกไปเอย เลย
มาเขียนครับ ขอบคุณ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 12:47 น. - comment id 1129934

คุณ อรุโณทัย

     ลักษณะการเขียนผมมักจะสอดแทรกจิตใจ
เข้าไปในกลอนเสมอๆครับ ใส่จิตใจลงไปในตัว
หนังสือที่จะเขียนครับแล้วมาตบแต่งขึ้น ขอบคุณ
รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 12:50 น. - comment id 1129936

คุณ แจ้นเอง

     โถๆๆๆอย่าร้องไปเลย เป็นแค่ผมสร้างขึ้นมา
เท่านั้นเองแหละครับ ดังที่บอกไว้ข้างต้นว่างาน
เขียนผมทุกๆตัวอักษรจะใส่อารมณ์จิตใจลงไปเสมอ
เพื่อให้ตัวอักษรเต้นได้มีชีวิตชีวาผู้อ่านถึงจะเข้าถึง
รสชาดของตัวหนังสือบทกลอนครับ ขอบคุณ 
รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 12:52 น. - comment id 1129937

คุณ ผู้หญิงมือสอง

    ดังที่ผมกล่าวไว้ข้างต้นแหละครับว่าทุกๆงาน
เขียนผมจะใส่อารมณ์จิตใจลงไปในตัวหนังสือเสมอ
เพื่อสร้างภาพลักษณ์ของอักษรให้เต้นได้ครับ ขอบคุณ
รักเสมอ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 12:56 น. - comment id 1129938

คุณ ตานูน

  ใครลิขิตชอกช้ำระกำเสมอ
มีแต่เธอและเขาเฝ้าหลอกหลอน
สะท้อนห้วงล้วงจิตด้วยอาวรณ์
หลายขั้นตอนลีลาจึงมาเปรย.

    ขอบคุณครับ รักเสมอ

      แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 13:02 น. - comment id 1129940

คุณ กิ่งโศก

  "ฝึกกระบวนหลากมีหลายทีท่า
ดุจอาชาฝ่านศึกย่อมคึกผยอง
โกณจนาทสัปยุทธ์ด้วยทำนอง
ประสานคล้องดุจเสียงเยี่ยงดนตรี."

    ศิษย์เราผิดหาใช่สิ่งสำคัญใดไม่ ที่สำคัญคือ
เราต้องรู้ตัวเราผิดนั่นแหละถึงจะสำคัญ และต้อง
รู้จักดัดแปลงแก้ไข ฝึกไว้เถอะดังกลอนที่ครูมอบ
ให้นะ  รักศิษย์เราเสมอ

      แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 13:06 น. - comment id 1129942

คุณ เที่ยนหยด

     สวัสดีจ้าศิษย์รัก ฝึกไปถึงไหนแล้วล่ะ
ตอนนี้ครูหวนกลับมาแย่อีกแล้ว โรคเก่ากำเริบ
หนักยิ่ง พยายามฝึกไว้ให้จัดเจน เมื่อชำนาญแล้ว
ก็มาพลิกแพลง ครั้นพลิกแพลงแล้วก็หัดเล่นคำ
สิ่งสำคัญคือ ต้องให้จิตอารมณ์ใจรวมกันให้ได้เป็น
หนึ่งเดียว สรรพรู้ทั้งหลายก็จะก่อกำเนิดขึ้นมาเอง
แต่อย่าไปหลงต้องไตร่ตรองด้วยสตินะ รักศิษย์เรา
เสมอๆจ้า

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 13:08 น. - comment id 1129943

คุณ โคลอน

   เพียงผมเห็นคุณความปวดร้าวก็หายไปมาก
อดอมยิ้มเสียมิได้ พลอยให้นึกถึงเจ้าฉางจอมเกเร
ไปด้วยนะ  รักเสมอจ้า อิอิ ตอนนี้กำลังแย่ต้องปรับ
วิทยายุทธ์ใหม่เน๊อะ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 13:09 น. - comment id 1129944

คุณ โคลอน

      แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 13:13 น. - comment id 1129948

่คุณ ครูกระดาษทราย

    สวัสดีครับครู  ผมเองเขียนไปในขณะที่
เหงาเศร้าด้วยโรคประจำตัวและฝนตกทั้งวันครับ
จะทำอะไรก็ไม่ได้ ดีอย่างเดียวคือไม่ต้องรดน้ำต้น
ไม้เท่านั้นเอง กำเริบโรคด้วยตากฝนไปให้อาหาร
ปลา นก แมว ซึ่งมาอาศัยทานอาหารด้วยไม่รู้ของ
ใครต่อของใคร แต่ถือว่าทำบุญไปสบายใจดีครับ
ขอบคุณครูมากนะครับ  รักเสมอๆ

      แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 13:18 น. - comment id 1129952

คุณ แกงฯ

    เป็นอย่างไรศิษย์เราฝึกไปถึงไหนแล้วล่ะ
อย่าทิ้งหมั่นหัดแต่งในใจไว้เสมอๆยามว่างเพื่อให้
เกิด จิตอารมณ์ใจเป็นหนึ่งเดียวกันนะ ค่อยๆเป็น
ค่อยๆไปอย่ารีบเร่ง งานใหญ่จะเสียหมด ปลีกย่อย
ยังมีอีกแยะ พยายามอ่านกระทู้ที่ครูตอบบรรดาศิษย์
ไว้ด้วยจะแนะนำข้อปลีกย่อยไว้ให้เสมอๆจ๊ะ
แต่อย่าลืมศิษย์ครูให้เกียรติเขาเรียกว่าพี่ก็ได้
ไม่นับวัยวุฒิจ๊ะ หากมีปัญหาครูตอนนี้ไม่สบาย
อยู่ก็ถามศิษย์พี่เขาก็ได้นะ จงหมั่นฝึกฝนไว้
รักศิษย์เราเสมอ

      แก้วประเสริฐ.

White roses

27 พฤษภาคม 2553 13:22 น. - comment id 1129954

อ่านแล้วเกิดความเหงาขึ้นมาเลยค่ะ...

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 13:31 น. - comment id 1129964

คุณ กิ่งโศก

    ศิษย์รักเรา การเล่นคำนั้นควรจะให้เหมาะ
เจาะกัน ครูบอกแล้วว่าดีแต่สับสนนัก ที่แต่งมา
นั้นบทสุดท้ายผิดเกือบหมด ลืมคำครูไปแล้วหรือ

๐ สูเจ้าหวังแจ้งว่าเงินตรานั่น
หรือจะสรรเสกสร้างกี่ทางนี่
รวยมากทรัพย์นับเฟื้องประเทืองชี้
ตายเป็นผีห่อผ้าสู่นรก ?

วรรคหนึ่งกลอนสลับ คำสุดท้าย ใช้เสียง เอก
แทนเสียงสูง
วรรคสองคำที่สามรับถูกต้องคือเสียงประสานกับ
เสียงเอก แต่มาจบลงที่เสียงเอกนั้นไม่ถูกคือ
ไปซ้ำกับวรรคแรกคำสุดท้ายเอกด้วยกัน การ
ใช้เสียง เอก เสียง โท นั้นหมายความว่าจน
ปัญญาเราแล้ว พึงจดจำไว้ ทำนองสำคัญมาก
วรรคสามกลอนรองนั้นคำลงท้าย ครูห้ามหลาย
ครั้งแล้วว่า ห้ามใช้เสียง เอก โท เด็ดขาด
ด้วยจะไปขัดแจ้งกับ วรรคสองคือซ้ำกันแต่เสียง
จะออกแนวสูงกว่า  (สำหรับแต่งเพลงนั้นเขา
อนุโลมตามทำนองดนตรีเป็นหลัก สามารถใช้
ห้า หก ถึง สิบสองได้ต่อวรรคๆหนึ่ง)
วรรคเสียงส่ง คำสุดท้ายเขาห้ามเสี่ยงตายเพราะ
จะไปรับได้ยาก ถึงรับได้แต่เสียงก็ขาดความ
ไพเราะไปของกลอนๆนั้นๆ อย่างไรก็ตามการ
ผิดหาใช่เหตุสำคัญ ด้วยศิษย์เรามีความพยายาม
ดียิ่งพยายามค้นหาหลายๆแง่หลายมุมมาใช้ถือ
ว่าหาประสบการณ์ แต่การใช้ควรดูด้วยว่าการ
เชิดหุ่น หากมาบทสุดท้ายบทสรุปจบเล่นได้ดี
แค่ไหน หุ่นที่เชิดจบแบบนี้ทำให้อารมณ์คนดู
และคนอ่านจะหน้าเบี้ยวไปจ้า รักศิษย์เราเสมอ
ว่าจะส่งเมล์ไปเตือน แต่ครูระยะนี้ไม่มีอารมณ์
ที่เขียนๆไปนั้นแก้เซ็งเท่านั้นเองจ้า รักศิษย์
ผู้หวังจะให้สืบสานปณิธานครูต่อไป รู้มากยาก
นาน รู้น้อยพลอยรำคาญ จะประสานต้องรู้กลางๆ


         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 13:44 น. - comment id 1129967

คุณ เพียงพลิ้ว

     หลานรัก มีกลอนบทหนึ่งที่ลุงเองจำไว้ไม่
เลือนตั้งแต่หนุ่มจนบัดนี้ ยามที่ต้องอกหักต่อรัก
และอ่านพบจึงชอบและจดจำเป็นอุทาหรณ์ไว้คือ

    "อันความรักจากสมรยากถอนถอด
ตรึงตลอดขั้วหทัยใจวาบหวาม
นอนยืนนั่งเช้าเย็นมิเห็นงาม
ทวีความชอกช้ำระกำทรวง
    อันไข้อื่นหมื่นไข้หวังหายขาด
แต่ไข้นลาฎเรื่องรักมันหนักหน่วง
โอสถใดในโลกานำมาตวง
แม้นจากสรวงพึงหมายจากไข้ใจ."

    บทประพันธ์ของใครจำไม่ได้แล้ว นมศ.
แต่รู้ว่าเป็นเจ้านายชั้นสูงเท่านั้น เวลาผ่านมา
นับสิบๆปีแล้ว จำอาจจะคลาดเคลื่อนบ้างก็เล็ก
น้อยจ้า รักหลานเรามากเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 13:46 น. - comment id 1129968

คุณ เฌอมาลย์

    เป็นอารมณ์ตอนผมเหงาๆเศร้าๆด้วยโรค
ประจำตัว ฝนก็ตกทั้งวันไปไหนๆไม่ได้ครับ ขอ
ร่วมอนุโมทนาผลบุญกุศล ชาติหน้าคงอาจจะพบ
กันอีกนะครับ รักเจ้าหญิงเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

กิ่งโศก

27 พฤษภาคม 2553 13:50 น. - comment id 1129971

ขอบคุณครูแก้วมากครับ..

บทที่ครูยกมานั้น ผมต้องขอบคุณมากครับ

..วรรคแรกลงเสียงเอกอันนี้ไม่ได้ตรวจถ้วนถี่ครับ..มองว่าจะเล่นคำ..ครับ อันนี้พลาดไปครับ

..วรรคสอง ..ผมกะจะลงเสียงเอก..จะลอง เหมือน นักกลอนบางท่านที่ลงวรรคส่ง..ตรี..รับ ด้วย..เอกนะครับ..
..ตรี    เอก  ตรี  เ.อก..อิอิ มันเลยออกมาแบบนี้ครับ..
..วรรคสาม เลยมารับ..เป็นตรี  

..วรรคสุดท้าย...ตั้งใจครับ เห็นในบ้านี้ เห็นเขาลง..ไม่คำตาย  ก็ เสียง ตรี กัน..เลยลองครับครู

..ขอบคุณครูแก้วมากครับ...

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 13:51 น. - comment id 1129973

คุณ แก้วประภัสสร

    ศิษย์รักเอ๋ย  ครูเหงาๆเศร้าๆมากด้วยโรค
ประจำตัว ตอนนี้กำเริบหนักมาก ฝนก็ตกทั้งวัน
ไปโดนละอองฝนยิ่งไปกันใหญ่ ทานยาต้องเพิ่ม
จำนวนขึ้นอีก อายุก็มากขึ้นทานมานาน ยาอาจจะ
ดื้อก็ได้  นับวันเขียนกลอนได้สละสลวยงดงามมาก
และไปอ่านกระทู้ที่ครูตอบเจ้ากิ่งไว้ด้วยนะ ครูบอก
เกล็ดเล็กๆน้อยๆไว้ให้แล้ว  รักศิษย์เรามาก
เสมอๆ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 13:53 น. - comment id 1129975

คุณ white roses

   สวัสดีครับเจ้าหญิงกุหลาบขาวแสนสวย ครับ
ผมเหงาและเศร้าๆจริงๆครับ ดังแจ้งไว้ข้างบน
นั้นแหละ หายไปนานเหมือนกันนะ ยังรักและ
คิดถึงอยู่เสมอๆครับ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 14:08 น. - comment id 1129981

คุณ กิ่งโศก

    ไม่เป็นไรครูเพียงเตือนไว้จะทดลองก็ได้แต่
ว่า เมื่อเสร็จแล้วต้องอ่านกลอนเราให้ถูกต้องทั้ง
อักขระทำนองว่าจะขัดกันหรือไม่จ้า การใช้คำตาย
ลงนั้นที่จริงตอนแรกเขาไม่ห้ามหรอก ปราชญ์ท่าน
คงมาไตร่ตรองจึงกำหนดบัญญัติไว้ให้แก่นักกลอน
ที่หัด ครูเองก็เคยทดลองเมื่อมารับก็จะรับได้ยาก
และหาคำมาให้เหมาะเจาะลงตังยาก ทำให้ทั้งบท
ลงต่ำไปเกือบหมดต้องค่อยๆบรรจงปรับเสียงให้ไล่
เข้าหาสูงแล้วตวัดลงเสียงสามัญหรือตรีแต่ก็
ยังขาดความไพเราะไปมากๆ ฉนั้นปราชญ์
ท่านจึงกำหนดบัญญัติไว้เลยห้ามคำตาย น้อย
คนนักจะปรับระดับเสียงไล่ย้อน หมายถึงการ
ทวนกระแสน้ำนั่นแหละจ้า แต่ระหว่างบทมัน
จะเกิดความขัดแย้งกันและกันเอง ครูเคย
ทดลองมาแล้วในเรื่องนี้จึงเห็นจริงกับแนว
ความคิดของท่านนักปราชญ์โบราณท่าน 
 แบบนี้เขาเรียกว่าตกม้าตายจ้า รักศิษย์เรา
เสมอ เธอเป็นสิ่งฝันของครูการเรียนรู้หลายรูป
แบบนั้นดีมาก แต่ต้องเลือกมาใช้ให้เหมาะสม
ด้วย จำไว้นะ อันดับแรกดนตรีหมายถึงทำนอง
อักขระเป็นรองต้องจดจำนะ 
อ้อ พูดถึงคำตาย หากรับ ควรรับด้วยตัวช่วย
คือเสียง เอก โท แล้วค่อยๆไต่ขึ้นไปหาเสียง
สูงย้อนกับมาหาเสียงสามัญและตรีจ้า รักศิษย์เรามาก
เสมอๆจ้า

        แก้วประเสริฐ.

กิ่งโศก

27 พฤษภาคม 2553 14:18 น. - comment id 1129983

ขอบคุณครูแก้ว มากครับ
นับว่าเป็นประโยชน์และกรุณาต่อเป็นอย่างยิ่งครับ..ผมอยากให้ครู วิจารณ์ แบบนี้แหละครับเพราะ จะได้รับทราบ ในการปรับ
..ทำนองไม่ลืมครับครู ที่บอกการ ขึ้นเสียง ให้ไล่เสียง...ระดับต่ำ ไป กลางแล้วจึงสูง..หรือให้ย้อนกลับ..คือไม่ให้กระโดด เสียง คือทำนอง
..รักษาสุขภาพด้วยครับครู

แก้วประเสริฐ

27 พฤษภาคม 2553 15:05 น. - comment id 1129997

คุณ กิ่งโศก

    ไม่เป็นไรหรอกศิษย์รักผู้สืบสาน ทุกๆคนต้อง
รู้และต้องรู้อย่างละเอียด ต้องเป็นคนอ่อนโยนจึง
จะเกิดความละเอียดรอบคอบช่างสังเกตุ ก่อนนี้
ครูเล่นกลอนก็เล่นแบบกลอนตลาดอาศัยอ่านแล้ว
ก็จดจำในสิ่งเล็กๆน้อยจึงได้แก่นของการใช้จ้า จำ
ไว้ศิษย์ แหไม่ใช่มีตาเดียวนะ อุปมาการเขียนงาน
ก็เช่นเดียวกันจ้า รักศิษย์เราเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

ธันวันตรี

27 พฤษภาคม 2553 17:43 น. - comment id 1130043

ธรรมสวัสดีครับ ลุงแก้ว

ขอให้มีแต่ความสุขครับ หายช้ำทรวงครับ แหะๆ ^ ^

ผู้หญิงมือสอง

27 พฤษภาคม 2553 18:24 น. - comment id 1130049

40....

แก้วประเสริฐ

28 พฤษภาคม 2553 13:54 น. - comment id 1130168

คุณ ธันวันตรี

    สวัสดีครับธรรมรักษานะครับ ช้ำทรวงผมไม่
ช้ำหรอกครับ แต่ช้ำโรคแพ้อากาศผมกำเริบขึ้นอีก
อย่างมาก ต้องเพิ่มขนาดยาขึ้นไปอีกครับ การ
เขียนในระหว่างผมเหงาๆเศร้าๆเกี่ยวกับโรคภัย
ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจแล้ว เรื่องจึงเป็นเศร้าลึกๆครับ
ขอบคุณครับ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 พฤษภาคม 2553 13:56 น. - comment id 1130169

คุณ ผู้หญิงมือสอง

    จะเป็นลำดับที่เท่าไหร่ก็หาใช่สิ่งสำคัญใดไม่
แต่ความสวยย่อมคือความสวยจ้า คุณคือสิ่งสวยสดเสมอ
สำหรับผม รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

ผู้หญิงมือสอง

28 พฤษภาคม 2553 18:49 น. - comment id 1130206

..รักเสมอ..

เช่นกันคะ

ขอคุณพระคุ้มครองให้อาจารย์แก้วสุขภาพแข็งแรง นะคะ

วันนี้คงไม่ได้ไปเวียนเทียน..ยังทำงานอยู่ค่ะ...ถ้าไงฝากใจไปเวียนเทียนด้วยคนคะ



ด้วยความเคารพ คะ

แก้วประเสริฐ

28 พฤษภาคม 2553 21:21 น. - comment id 1130220

คุณ ผู้หญิงมือสอง

      ขอบคุณมากครับ ผมกำลังแพ้อากาศมาก
ในฤดูฝนจะแย่หน่อยครับ วันนี้สงสัยจะไม่ได้ไป
เสียแล้วครับ ที่บ้านฝนตกมากเลยผมกลัวฝนด้วย
หากโดนแล้วจะทำให้อาการกำเริบมาก คงจะไหว้
พระที่บ้านแหละครับ คิดถึงเสมอขอบคุณ 
คุณเองก็ระมัดระวังด้วยนะครับ ขอบคุณรักเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

สุริยันต์ จันทราทิตย์

29 พฤษภาคม 2553 10:56 น. - comment id 1130324

แวะมาอ่านกลอนฮับอาจารย์
อย่าช้ำไปเลยนะฮับ......

แก้วประเสริฐ

29 พฤษภาคม 2553 14:00 น. - comment id 1130355

คุณ สุริยันต์ จันทราทิตย์

      ผมก็เขียนไปตามแบบฉบับคนบ้าๆแหละ
อย่าคิดอะไรมากเลยนะ อ้อ กลอนนี้ผมก็ฝากสิ่ง
ละเล็กละน้อยตามประสาคนโง่ไว้ให้แก่ศิษย์ผม
หากคุณจะนำไปใช้ก็ไม่ว่าอะไรหากคิดว่าดีนะ 
หากไม่ดีผิดไปก็ผ่านเลยไปนะ รักเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2553 15:48 น. - comment id 1140713

     โอ้ยตาลายหาไม่เจอนี่แหละหนาคนแก่
หากไม่ได้ตอบขออภัยโทษด้วยนะครับ รักเสมอ

          แก้วประเสริฐ.