ค่ำคืนนี้ นอนอย่างไร ก็ไม่หลับ ใจกระสับ กระส่าย คล้ายห่วงหา ภาพคนรัก จากไป อยู่ไกลตา ยังวนมา ทักทาย คราหายใจ เป็นภาพที่ ทำให้ หัวใจช้ำ คอยย้อนยอก ตอกย้ำ น้ำตาไหล ในยามนี้ หน้ามน อยู่หนใด เจ้าจะรู้ บ้างไหม ใครรอคอย ทุกวันที่ ยืนอยู่ สู้ชีวิต คงยึดติด กับวันเก่า อย่างเหงาหงอย ความหวังอัน แปดเปื้อน ดูเลื่อนลอย ทุกข์ทยอย ท่วมทั่ว ห้องหัวใจ อยากจะโทร ไปหา บอกว่ารัก กลัวเธอจัก รำคาญ พาลโกรธได้ จึงปล่อยความ คิดถึง รำพึงไป เผื่อคนรัก คนไกล จะได้ยิน มองหน้าปัด นาฬิกา ดูช้าเชื่อง ทุกมุมเมือง เกลื่อนกลาย เป็นทรายหิน ไม่เหลือ ความรู้สึกใด ให้ชื่นชิน อวลแต่กลิ่น ความรกร้าง ความว่างวาย โลกถูกเก็บ ในย่าม แห่งความเศร้า ม่านสีเทา ปิดบัง สุขทั้งหลาย เป็นคนเป็น ที่หมองหม่น อย่างคนตาย หยุดขวนขวาย สิ่งใด ให้คนแซว คืนนี้นอน อย่างไร ก็ไม่หลับ เมื่อใจรับ ความจริง ยิ่งเต้นแผ่ว ภาพคนรัก จากไป ไรวี่แวว จบสิ้นแล้ว พร้อมกับสาย ลมหายใจ!
25 พฤษภาคม 2553 08:22 น. - comment id 1129381
ตอนจบเหมือนหมดลมหายใจไปทั้งๆ ที่ยังไม่หลับ...ความรู้สึกนี้ โอ! มันช่างทรมาน ขอบคุณครับที่แวะไปเยี่ยม
25 พฤษภาคม 2553 08:30 น. - comment id 1129388
ยากจะบอกว่าประทับใจบทไหน คมความรู้สึกทุกบทครับ เยี่ยมจริงๆ
25 พฤษภาคม 2553 09:51 น. - comment id 1129445
สวัสดีคะ คุณตานูน เขียนได้...ดี๊...ดี...คะ เข้ามาเป็นกำลังใจให้...นะคะ
25 พฤษภาคม 2553 10:48 น. - comment id 1129466
โลกถูกเก็บในย่ามแห่งความเศร้า.. เจ็บลึกจริงๆ นะตานูน..
25 พฤษภาคม 2553 14:00 น. - comment id 1129511
ขอบคุณทุกท่านที่เเวะมาเยี่ยมครับ +++++++++
25 พฤษภาคม 2553 17:59 น. - comment id 1129580
บอกได้คำเดียว่าเศร้า ทำไมเศร้าจังเลย
25 พฤษภาคม 2553 21:12 น. - comment id 1129632
เป็นการรอคอยที่เศร้าจังค่ะ
26 พฤษภาคม 2553 16:44 น. - comment id 1129709
น่าเห็นใจจัง...ดีคับตานูนผมเป็นเพื่อนใหม่คับมาทักทายขอเป็นเพื่อนด้วยคนคับผม
27 พฤษภาคม 2553 14:42 น. - comment id 1129993
แวะมาเยี่ยมเยียนครับ เช่นผมแก่เข้าก็ต้อง นอนดึก ครั้นจะนอนหัวค่ำก็ทรมานใจมาก จนถึง เวลานั่นแหละจึงจะหลับครับ ขอบคุณ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.