ฟังเสียงขลุ่ยพริ้วมาพาให้หวน จิตรัญจวนหวนให้ใจคิดถึง ยินเสียงขลุ่ยแว่วมาจิตตราตรึง ฟังเสียงซึ้งสะอื้นแผ่วดังแว่วมา คิดถึงเพลงขวัญเรียมเคยเคียงคู่ ขวัญคอยอยู่เรียมลาลับไม่กลับหา ฟังเสียงขลุ่ยเรียกนางครวญครางมา ฟังแล้วพาใจเศร้าเขาจากไป พี่ต้องอกกลัดหนองคลองแสนแสบ คล้ายดังหนามยอกแปลบแสบหัวใจ เฝ้าคิดถึงคนรักผู้จากไกล เสียงขลุ่ยครวญหวนให้ใจคะนึง โอ้ว่าคลองแสนแสบแต่ก่อนนี้ น้ำใสดีกลับขุ่นหมองมองคิดถึง คลองน้ำเน่าเพราะใจคนไม่คำนึง ปลอยให้คอยเฝ้าคิดถึงจึงขุ่นมัว /font>
24 พฤษภาคม 2553 07:35 น. - comment id 1129213
เข้าใจถึง การรอคอย ที่สร้อยเศร้า วันคืนเหงา เปล่าเปลี่ยว เดียวดายเเสน เมื่อคนรัก จากไป สิ่งใดเเทน ไม่เหมือนเเม้น คนเก่า เราเคยรัก -------------------------------------------------------- สู้ๆๆๆนะครับ
24 พฤษภาคม 2553 16:41 น. - comment id 1129259
๐ เสียงขลุ่ยสั่นลั่นคุ้ง........ทั่วคลอง เสียงขื่นสะอื้นหมอง........พร่าแม้น กำสรดโศกก่ายกอง.....กลั้นกล่าว ฤาสบแต่ยากแค้น.......นุชเจ้าจึงหนี ฯ อิอิ..แจมสักบทนะครับคุณป๋อง
24 พฤษภาคม 2553 20:58 น. - comment id 1129307
อ่านแล้วเศร้านิดหนึ่ง เข้ากับเสียงดนตรี แงๆๆ
24 พฤษภาคม 2553 21:08 น. - comment id 1129312
เขียนได้เศร้า และซึ้งมากครับ
24 พฤษภาคม 2553 21:26 น. - comment id 1129327
เสียงขลุ่ยเป็นเสียงที่โปรดมานานแระ มันแฝงความเศร้าๆเหงาๆไว้ในเสียงเสมอ
26 พฤษภาคม 2553 17:04 น. - comment id 1129718
ชอบเสียงขลุ่ย เหมือนกันเลย
27 พฤษภาคม 2553 08:24 น. - comment id 1129865
สวัสดีค่ะพี่.... มาตามเสียงขลุ่ยค่ะ....อิอิ
27 พฤษภาคม 2553 10:22 น. - comment id 1129911
ขลุ่ยครวญนึกถึงขวัญเรียมนะคะ