*กรรมใด*

จันทร์ดำ วราคุณ

ฟ้าร้องคำรามลั่น                 ฟ้าที่โปร่งพลันเปลี่ยนสี
แดดร้อนเมื่อตะกี้               รัศมีก็ถูกบัง
ทีท่าฝนจะร่วง                    อดเป็นห่วงเหลือประดัง
พ่อมันไปหาคั่ง                   ทำไมยังไม่เห็นมา
ภวงศ์เป็นห่วงผัว               ลูกก็อัวเหลือประดา
คอยแต่จะร้องจ้า                ไม่รู้ว่าเป็นอะไร
หงุดหงิดเจ้าลูกน้อย           ปากเลยพลอยเป็นฟืนไฟ
ไม้เรียวไล่หวดให้             "ร้องอยู่ได้ไอ้ลูกผี"
...พ่อมึงอยู่ในป่า                ยังจะมาร้องอยู่นี่
ทั้งด่าทั้งไล่ตี                       ลูกวิ่งหนีจนตกซาน
ตลึงอกใจสั่น                      รีบถลันโดดลงบ้าน
กอดลูกแน่นิ่งนาน              น้ำตาพาลไหลพรูพรั่ง
"ลูกเอ๋ยตื่นเถิดหนอ           มองดูพ่อเจ้าได้คั่ง
มากมายเหลือประดัง           ตื่นมาฟังแม่ลูกยา
ฟ้าร้องลั่นเปรี้ยงปั้ง             สายฝนหลั่งดังน้ำตา
เสียใจแทบคลั่งบ้า              นี่กูฆ่าลูกรึนี่
บ้านใกล้ได้ยินเสียง          จึงพร้อมเพียงกันเร็วรี่
อีกผู้รีบร้อนจี๋                    บอกทิศมีฟ้าผ่าตาย