เวรหรือกรรมทำสร้างแต่ปางก่อน ลุกนอนจะเดินนั่งช่างยากเหลือ ทำอะไรช่างเข็นใจให้น่าเบื่อ ยากไร้เสื้อจะใส่ไม่พอกิน ช่างจนมากยากแค้นแสนเข็น ครั้งลำเค็ญชีวิตยากมากหนี้สิน จะทำการฉันไดให้พอกิน ต้องจากถิ่นเคหามาจากจร เร่ร่อนขึ้นรถไฟไปเมืองหลวง ยังคิดห่วงถิ่นฐานที่นาดอน เร่ร่อนรอนแรมจากเชิงขอน ค่ำลงนอนพักผ่อนชานชาลา ได้มาอยู่เมืองฟ้าค้าแรงกาย หาทำง่ายงานก่อสร้างเป็นบ้างหนา เป็นวิชาติดตัวแต่ก่อนมา เคยช่วยพ่อปู่ย่าสร้างบ้านเรือน ตกเย็นย่ำค่ำลงร่ำสุรา เงินทองหาได้มาไม่มีเหลือ ก็เลยจนเข็นใจให้น่าเบื่อ อยู่ทำเพื่อกินใช้ไปวันๆ
14 พฤษภาคม 2553 21:00 น. - comment id 1127581
มาอ่านผลงานครับ
15 พฤษภาคม 2553 08:51 น. - comment id 1127632
แวะมาทักทายนะฮับพี่ป๋อง
15 พฤษภาคม 2553 12:15 น. - comment id 1127671
วานบอกเขาเหล้ายาไม่พาสุข มีแต่ทุกข์ล้นอกยกไม่ไหว อีกทั้งเงินไม่มีรีบหนีไกล กลับบ้านไร่ทำสวนแล้วพรวนดิน อยู่อย่างพอเพียง แล้วท่านจะเพียงพอ สวัสดีเจ้าน้องชาย สบายดีนะคะ
15 พฤษภาคม 2553 17:27 น. - comment id 1127692
สวัสดีครับ...คุณป๋อง สหายปุถุชน.... กวี ซีม่า แวะมาเยี่ยมชม..ขอ-รับ วิถี คนจร หมอนหมิ่น หากิน เช้าสาย บ่ายค่ำ ทุกข์เข็ญ ยากไร้ ระกำ โดนย่ำ ศักดิ์ศรี ชีวัน ต่ำเพียง หญ้ารก ปกพื้น ขมขื่น คำเหยียด เดียจฉันท์ งี่เง่า โง่งั่ง อย่างงั้น อย่าหมาย เทียบชั้น ปัญญาชน วิถี คนจร หมอนหมิ่น เลือดริน หลั่งไหล ใครสน ? กี่ศพ ทวี กี่คน ? จึ่งพ้น คำว่า ปัญญาควาย
17 พฤษภาคม 2553 13:23 น. - comment id 1127956
แวะมาอ่านงานพี่ป๋อง สปช.คนจร
17 พฤษภาคม 2553 22:17 น. - comment id 1128047
แวะมาสวัสดีสหายครับ ผลงานสะท้อนวิถีของคนจนได้ดีครับ