ข้าวปล้อง ฉันไม่ได้เป็นเช่นดังดอกฟ้า ที่แลดูสูงค่าและเลอเลิศอยู่เสมอ แค่คนนึงที่อาจเหมือนห่างไกลเธอ แต่เป็นใครที่พบเจอในทุกห้วงคำนึง ฉันก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิงธรรมดา ที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าชายคนหนึ่ง คนที่ฉันสบสายตาให้กันอย่างหวานซึ้ง และดื้อดึงอ้อนวอนให้เขานั้น . . รักเธอ dokkoon เป็นแค่ผู้ชายเจ็บช้ำคนหนึ่ง คนซึ่งเข็ดกับความรักเสมอ คนที่เคยพลาดและไม่อยากพบเจอ ความเสียใจให้หลงเพ้ออีกต่อไป หลบสายตาคนสวยที่มองซึ้ง เพราะยังเจ็บครั้งหนึ่งลบไม่ได้ กลัวรักเธอแล้วท้ายสุดต้องเสียใจ ไม่ใช่ไม่สนใจ...แต่ไร้ใจ...ไม่เคยลืม
6 เมษายน 2545 23:15 น. - comment id 44612
พี่ดอกคูณ จัยร้าย T-T มะมีหัวจัย ๕๕๕
7 เมษายน 2545 00:15 น. - comment id 44621
อย่าเข็ดเลยค่ะ ที่ผ่านๆมาก้อแค่ ไม่ใช่เนื้อคู่แค่นั้นเอง ของทุกสิ่งบนโลกนี้มีคู่ของมันค่ะ แล้วสักวันหนึ่ง เราจะหามันเจอ แต่ตัวจริง พี่ดอกคูณมีแล้วหนิ ^-^
7 เมษายน 2545 22:52 น. - comment id 44716
กลอนข้าวปล้อง..ขอให้สายตาคู่นั้นทักทายในรัก ส่วนกลอนดอกคูณ..ขอหลบสายตาเพราะกลัวอกหัก เลยแทงใจรันทด จึงต้องหนีใจตัวเอง ใช่ไหม..ขอทายทักว่าหนีเท่าไรก็ไม่พ้น โลกกลม วันหนึ่งต้องบรรจบ