ปาลิน

1 พฤษภาคม 2553 09:59 น. - comment id 1119454

ยังหวังว่าวันหนึ่งเจ้าจะกลับมา
สูดไอดินซบหน้าตรงบ่าไหล่
วันวานเคยสนิทแนบแอบดวงใจ
มิเคยร้างลาไกล..ยามไกลกัน


แวะมาทักทายนะคะ คุณแกงเขียวหวาน

4444

28 เมษายน 2553 17:53 น. - comment id 1124332

ชอพรสี่จงบันดาลให้สมหวัง
ขอความฝันช่วงสุดท้ายดั่งใจเอ่ย
ลูกและหลานจงกลับมาเยี่ยมหน่อยเอ๋ย
อย่าเมินเฉยปล่อยให้ท่านไร้กำลัง
ช่วยต่อเติมและสานฝันให้ท่านหน่อย
เรื่องเล็กน้อยอย่าลืมคุณจะเกิดผล
ทำงานรุ่งกิจการก้าวได้มั่นคง
กลับมาสนท่านสักหน่อยน้อยคนดี
ชีวิตท่านที่เหลืออยู่ก็สั้นนัก
หากยังพักและเมินเฉยเกินไปนี่
ทำอะไรก็ร่วงหล่นไม่มีดี
ชีวิตนี้หากลืมคุณไม่รุ่งเอ๋ย อิอิ

นายพระจันทร์...

29 เมษายน 2553 00:19 น. - comment id 1124396

ยังหวัง...ตั้งมั่นในวันหน้า
ลูกหลานมาเยี่ยมเยือนยังเรือนถิ่น
มีความรักมามอบชอบได้ยิน
ล้วนไม่สิ้น...ยังหวัง และตั้งใจ

สุริยันต์ จันทราทิตย์

29 เมษายน 2553 00:22 น. - comment id 1124398

มาร่วมอธิษฐานสานความหวังฮับ

kirati

29 เมษายน 2553 07:54 น. - comment id 1124422

หวัดดีจร้า...คุงแกงเขียนหวาน

บทนี้...มีคุณค่า....และไพเราะ...แบบซื่อๆ...ดีจร้า...
คนที่เป็นลูกเป็นหลาน...
ที่ปล่อยทิ้ง...ผู้ที่เป็นบุพการี
เขาต้องนึกในใจ....เสมอ
ว่าเขาเป็นข้าวหลาม....(เกิดจากกระบอกไม้ไผ่)
แน่ๆเรยยย....ขอรับ...

อนงค์นาง

29 เมษายน 2553 08:36 น. - comment id 1124428

สงสารคนชราค่ะน้องแกงฯ แม่พี่เป็นโรคร้ายคือมะเร็งมานานมากแล้ว ตั้งแต่อายุสี่สิบกว่า พ่อและลูกๆช่วยกันรัีกษาดูแล ทำงานหาเงินช่วยกัน เข้าโรงพยาบาลบ่อยจนนับไม่ถ้วน ทั้งกินยา และฉายแสง ทั้งให้อ๊อกซิเจน แม่อดทนมากๆ จนเมื่อปีเจ็ดที่แล้วถึงหาย ไม่ต้องใช้รังสีรักษาอีก ไม่ต้องกินน้ำแร่ โรงพยาบาลจุฬาฯ ดูแลดีมากค่ะ ต้องขอบคุณ พอแม่หายพี่ถึงได้พาลูกมาเรียนต่อที่นี่ แม่ก็อยู่ชลบุรีกับพี่สาวมาตลอด เพิ่งมาปลูกบ้านใ้ห้แม่ที่บ้านเกิดเมื่อปีที่แล้ว ตามใจแม่ พี่สาวก็ลงไปเยี่ยมบ่อยๆ โชคดีแม่มีหลานในหมู่บ้านหลายคนที่แม่เคยเลี้ยง ช่วยเหลือมาก่อน คอยดูแลเป็นเพื่อน พี่กับพี่ชายก็ส่งเงินให้แม่ใช้  อยากไปไหนมาไหน กินอะไร สงสารแม่ที่เข้าแต่โรงพยาบาล และไม่เคยได้อยู่บ้านเกิดมานานมาก คนชราคนอื่นๆ ก็น่าเห็นใจถ้าถูกทิ้ง ถ้าเราดูแลพ่อแม่ดี ชีวิตเราและครอบครัวก็ได้ดีทุกคนค่ะน้อง 

กิ่งโศก

29 เมษายน 2553 13:29 น. - comment id 1124454

เมื่อไฟชีวิตยังเปล่งแสง
ความหวังย่อมโชติช่วงอยู่เสมอและจ้า

มาเยี่ยมครับ 

แกงฯ

29 เมษายน 2553 16:17 น. - comment id 1124465

คุณ...4444
ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทายกันค่ะ อาจจะถ่ายทอดมาเป็นบทกลอนไม่ดีนัก แรงบันดาลใจได้มาจาก คุณยายคนหนึ่งค่ะ ได้พูดคุย กับท่าน ฟังและน้ำตาซึมเลยค่ะ "ยายไม่หวังอะไรแค่อยากเห็นลูกและหลานมาหายายก็พอ " 

จริงอย่างที่คุณว่าค่ะ...ลืมบุญคุณพ่อแม่ ทำอะไรก็ล่วงเห็นด้วยค่ะ....

แกงฯ

29 เมษายน 2553 16:21 น. - comment id 1124467

คุณ...นายพระจันทร์... 

ขอบคุณบทกลอนที่นำมาร่วมแจมค่ะ
ตราบใดที่ชีวิตยังไม่สิ้น ยังพอมีหวังค่ะ

แกงฯ

29 เมษายน 2553 16:23 น. - comment id 1124470

คุณ...พี่สุริยันต์ จันทราทิตย์ 
 
ขอบคุณฮะพี่...แกงฯขอร่วม...อธิษฐานสานความหวัง ด้วยอีกแรง

แกงฯ

29 เมษายน 2553 16:27 น. - comment id 1124471

คุณ...พี่kirati

ขอบคุณค่ะพี่..... ที่ ติ-ชม 
บุพการียังทิ้งได้...ไม่รู้จะพูดงัยแล้วค่ะพี่...
พูดถึงข้าวหลาม ต้องหนองมน...อิอิ

แกงฯ

29 เมษายน 2553 16:33 น. - comment id 1124472

พี่นาง.......

พี่เป็นลูกที่ดีมากค่ะ ชื่นชมจากใจจริงค่ะ ใช่ค่ะ ถ้าเราดูพ่อแม่ดี ชีวิตเราก็จะมีความสุข ดูแลสุขภาพด้วยนะคะพี่ พี่ยังต้องมีภาระที่ต้องดูแลอีกหลายๆๆคน แกงฯเป็นกำลังให้พี่นะคะ

แกงฯ

29 เมษายน 2553 16:37 น. - comment id 1124473

คุณ...กิ่งโศก 

ขอบคุณมากค่ะ ที่ทักทายกันมาตลอด 

ถ้าชีวิตเหมือนสายน้ำ คงไหลไปไม่มีวันหยุดค่ะ
เพราะชีวิตคนเรา ต้องดำเนินต่อไป

ม่านแก้ว

29 เมษายน 2553 18:04 น. - comment id 1124479

แวะมาเยี่ยมพี่แกงค่ะ

หนูสน

29 เมษายน 2553 20:47 น. - comment id 1124493

แวะมาทักทายค่ะพี่เหมือนฝัน

อากาศร้อนๆ ชวนกินแตงโมด้วยกัน
ขอบคุณหลายๆเจ้าที่เมล์ไปแนะนำเรื่องลงรูปภาพเบอร์5...555+

สภาพบ้านเมือง+สภาวะอากาศแบบนี้
หนูสนเลยได้แต่สื่ออารมณ์ออกมาเป็นรูปภาพแทนตัวอักษร 
(แต่งกลอนไม่ออก) ได้แต่วนเวียนไปมา แวะอ่านกลอนของชาวบ้านเขาไปวันๆ
แวะมาอ่านแล้ว คิดถึงคุณยายจัง
สงกรานต์กลับบ้าน ภาพที่เห็นคือคุณยายรีบเดินแกมวิ่งออกมาสวมกอดลูกหลาน เล่นเอาน้ำตาไหล(ยายเล่นบทดราม่าซะงั้น)

แกงฯ

30 เมษายน 2553 08:31 น. - comment id 1124569

น้องม่านแก้ว ....

ขอบใจมากจ๊ะ.... กับพี่มั๋ยค่ะ...ชงให้...

แกงฯ

30 เมษายน 2553 08:38 น. - comment id 1124571

หนูสน ... ดีจร้าาาา...

แตงโม...ของโปรดเลยค่ะ....ช่วงนี้อาการร้อนมากค่ะหาอะไรที่ช่วยคลายร้อน...ร้อนทั้งอากาศ-ร่วมถึงบ้านเมือง... พี่ก็แวะอ่านงานของคนอื่นเหมือนกันค่ะ ชอบอ่าน แต่ตัวเองเขียนได้ไม่ค่อยดี..อิอิ สงกรานต์ก็กลับบ้านค่ะ พี่ชอบที่สุดคำอวยพรที่คนแก่ๆๆอวยพร ถึงแม้น้ำตาจะไหล แต่เป็นน้ำตาแห่งความดีใจ ยายพี่เสียไปนานแล้วค่ะ เห็นคนแก่ๆๆ พี่ก็คิดถึงยายเหมือนกันค่ะ

จอมปราชญ์แดนอาคเนย์

30 เมษายน 2553 08:53 น. - comment id 1124584

ขอให้ทุกก้าวย่างเต็มไปด้วยความหวังนะครับ..

....แบบว่า

สุรศรี

30 เมษายน 2553 10:12 น. - comment id 1124594

ขออย่าได้พานพบ...... อย่าประสบสภาพนั้น
กลัวใจทำไม่ทัน.........และไม่อาจจะทำใจ....
..........................
น่ากลัวจังเลยน้องฝัน  โหดร้ายกว่าสงครามอวกาศซะอีกแหนะ

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

30 เมษายน 2553 10:22 น. - comment id 1124600

ชีวิตยังมีหวัง  แต่อาจพังสลาย
ตราบใดไม่มลาย  สูญหายจากโลกา
ขอแค่ได้พานพบ  ประสบพักตร์ลูกยา
แม้เพียงสักครั้งครา  ทำอุราตื้นตัน


มาให้กำลังใจครับ

ครูกระดาษทราย

30 เมษายน 2553 12:04 น. - comment id 1124617

รอหน่อยพ่อแม่จ๋า

ลูกไปศึกษา

อีกไม่นาน

จะคืนบ้านเรา

กวี ซีม่า

30 เมษายน 2553 15:27 น. - comment id 1124664

สวัสดีครับ...คุณแกงเขียวหวาน...
กวี ซีม่า มาแวะมาเยี่ยมชม...ขอ-รับ

วาดหวัง ลมลม แล้งแล้ง
ฟ้าแกล้ง พ่อข้า แม่ข้า
ให้ท่าน ชีพดับ ลับลา
พบกัน ชาติหน้า นะครับ

ป๋อง สหายปุถุชน

30 เมษายน 2553 15:44 น. - comment id 1124668

ซึ้งใจจริงๆครับ

แกงฯ

30 เมษายน 2553 16:18 น. - comment id 1124696

จอมปราชญ์แดนอาคเนย์...สวัสดีค่ะทั่น...
แบบว่า....ขอบคุณนะที่แวะมา

แกงฯ

30 เมษายน 2553 16:19 น. - comment id 1124699

พี่สุรศรี ...

กลัวเหมือนกันค่ะพี่...อนาคตที่มองไม่เห็นจะเจออะไรบ้าง มิอาจหยั่งรู้.....

แกงฯ

30 เมษายน 2553 16:22 น. - comment id 1124707

คุณกวีน้อยเจ้าสำราญครับ...

ขอบคุณสำหรับกำลังใจและบทกลอนเพราะฯที่นำมาร่วมแจมนะคะ...

แกงฯ

30 เมษายน 2553 16:23 น. - comment id 1124708

คุณครูกระดาษทราย....

มาเร็วๆๆๆนะคะ...อิอิ

แกงฯ

30 เมษายน 2553 16:29 น. - comment id 1124711

พี่กวี ซีม่า  

ขอบคุณค่ะพี่ ที่แวะมาเยือนค่ะ  
ใดใดในโลก ล้วนอนิจังนะคะพี่

แกงฯ

30 เมษายน 2553 16:30 น. - comment id 1124715

พี่ป๋อง สหายปุถุชน...

สวัสดีค่ะพี่ สบายดีนะคะ 

ปรางทิพย์

30 เมษายน 2553 22:33 น. - comment id 1124798

เคยแกร่งแข็งขืน......สะอื้นฝืนไห้
เดียวดายหน่ายใจ.....ทนไปไร้รอย
 
ยามรอท้อเหงา......แม้เงาเฝ้าหงอย
เหน็บหนาวคราวคอย....ไยปล่อยพลอยตรม

กิตติกานต์

3 พฤษภาคม 2553 06:22 น. - comment id 1125075

ความหวัง
คือ อีกความหมายของชีวิตค่ะ

แกงฯ

3 พฤษภาคม 2553 16:11 น. - comment id 1125220

พี่ปราง.....

ขอบคุณค่ะพี่ ที่แวะมาทักทายค่ะ 
-----------------------
คุณปาลิน .....
ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทาย
-------------------------
คุณกิตติกานต์....
ชีวิตอยู่ได้ด้วยหวังค่ะ......ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย

ประทาน

30 พฤษภาคม 2553 07:44 น. - comment id 1130483

เวลาและหน้าที่..ทำให้เราต้องห่างเหินกัน..ขอโทษ

นะคนดี

แกงฯ

31 พฤษภาคม 2553 07:42 น. - comment id 1130762

ขอให้หน้าที่ ที่พี่กำลังทำอยู่นั้น ประสพความสำเร็จนะคะ...

.

3 ตุลาคม 2554 22:13 น. - comment id 1210272