ฉันกักเก็บ กอดกับ กายอุ่นๆ ล้มตัวหนุน นอนแขน แทนร่างเขา จิตร้อนรุ่ม เหงารุม ตามดั่งเงา สุดแสนเศร้า เปล่าดาย กายผวา นอนพลิกซ้าย ป่ายไป ไหนหนอร่าง คนเคียงข้าง คืนเก่า เฝ้าเพรียกหา ซบลงหมอน นอนหนุน วุ่นอุรา เจ็บปวดปร่า อาลัย ใจรอนๆ นอนไม่หลับ ขยับ นับไม่ถ้วน จิตปั่นป่วน ร้อนรน ทนกอดหมอน แม้ยามนี้ นิทรา ยังอาวรณ์ กอดแต่หมอน แทนเขา เฝ้าคร่ำครวญ จะดิ้นรน หนทาง ให้ห่างหนี เพื่อใจนี้ รอดพ้น เลิกโหยหวน จงจดจำ เอาไว้ คนใจรวน ว่าทุกส่วน หนาวเหน็บ เจ็บเพื่อเธอ
19 เมษายน 2553 06:30 น. - comment id 1121954
สักวันความเจ็บจะกลายเป็นภูมิคุ้มกันให้กับหัวใจ......เอาใจช่วยด้วยฅนฮับ
19 เมษายน 2553 08:15 น. - comment id 1121968
มาให้กำลังใจค่ะ
19 เมษายน 2553 12:04 น. - comment id 1122002
.... ขอบคุณนะคะ ....
19 เมษายน 2553 12:14 น. - comment id 1122004
สวัสดีครับ...คุณสาวดำ รำพันรัก.... กวี ซีม่า แวะมาเยี่ยมชม...ขอ-รับ กักเก็บ อุ่นกาย ให้น้องกอด อ้อนออด พรอดพร่ำ แต่คำหวาน จุมพิต แก้มสาว เนานิ่งนาน ซบร่าง กลางมาน หลับฝันดี หนาวเหน็บ เจ็บจิต พิศวาส มิอาจ ให้น้อง หม่นหมองศรี ฝากกลอน ฝากใจ เอื้อไมตรี มอบ...กวี "สาวดำ รำพันรัก"
19 เมษายน 2553 14:29 น. - comment id 1122034
อื้อหือ ขนาดไม่มีที่มานะเนี่ย จะเชื่อดีมั้ยน้อ เอาเหอะๆ หายเจ็บแล้วค่อยมาคุยกันนะ ฮี่ๆ
19 เมษายน 2553 15:27 น. - comment id 1122046
รอชื่อเรื่องมาก่อน แล้วถึงจะมาเม้นท์นะ นึกว่าจะไม่ได้เม้นท์ซะแระ
19 เมษายน 2553 17:43 น. - comment id 1122075
คุณ สุริยันต์ จันทราทิตย์ อยากให้เป็นอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ แต่กลัวว่ามันจะกลัดหนองกว่าเดิมนะซี๊ .. คุณอนงค์นาง ขอบคุณนะคะ ... คุณกวี ซีม่า อยากขอบคุณ พี่ชาย ในน้ำจิต ที่พินิจ พินง ส่งมาให้ เจ็บเกินกว่า อกคน จะทนไหว เลยระบาย ออกมา ภาษากลอน คุณเดือนไร้เงา เจ็บแล้วคุยไม่ได้เหรอคะ .. อิอิ.. พี่กีกี้ คิดถึงพี่กี้จัง ! สบายดีนะคะ สงสัยว่าชื่อจะมาแล้วนะคะ ..
19 เมษายน 2553 18:06 น. - comment id 1122085
แวะเอายานอนหลับมาให้จะได้นอนหลับไม่คิดมาก ..อิอิ
19 เมษายน 2553 18:09 น. - comment id 1122086
.. หลับตาไม่ลง แต่ถ้ากินยานอนหลับเข้าไป ขอไม่ตื่นเลยนะคะ
19 เมษายน 2553 19:28 น. - comment id 1122103
เจ็บนี้อีกนาน เจ็บนี้ไม่ลืม
19 เมษายน 2553 22:57 น. - comment id 1122159
เจ๊เฌอ .. เอ่อ ... ไม่เอาดอกไม้ เปลี่ยนเป็นเหล้าสักไห คงดีกว่า .. อิอิ.. คิดถึงเจ๊ หง่ะ ....
20 เมษายน 2553 20:34 น. - comment id 1122390
เจ็บนี้คงมีวันลบ หากสงบตั้งสติได้ เจ็บนี้เพื่อเธอทำไม ไม่รักเธอต่อไปก็หายแล้ว อิอิ ไม่รู้จะปลอบยังไงดี
20 เมษายน 2553 20:54 น. - comment id 1122403
ลงกลอนให้ .. ไปอ่านซะ .. ห่างหายไป 3 ปีกว่า เขียนกลอนไม่ออกว่ะน้อง .. ขอเอาของเก่ามาขายละกัน .. หมายถึงกลอนเก่านะ .. อย่าคิดไปไกล .. .......... ปล. มีดน่ะกำไว้ทำไม .. ถ้ารักจะโหด .. อย่าแค่เงื้อ .. เฉือน..โลดดดด ..
21 เมษายน 2553 09:40 น. - comment id 1122473
แจ้นเอง ม่ายต้องปลอบ .. แค่มานั่งข้างๆ ก็รู้สึกดีมากพอแล้วค่ะ ................................. ผู้หญิงฉี่ม่วง เห่อะๆ ... อะไรที่มันเก่าๆ บางทีก็ต้องถูกโยนทิ้งลงถังขยะ นะเจ๊ .. ยกเว้น บางความรู้สึก .. อิอิ.. คิดถึงเจ๊ โครตๆ .. ............................... ปล. เหอะๆ .. กลัวอาการเขาเจ็บ ฉันเจ็บ เลยไม่กล้าจ้วง แทง อ่ะเจ๊ ..
23 เมษายน 2553 07:23 น. - comment id 1122895
ไม่ยักรู้ว่าชอบความเจ็บปวด...อิอิอิ นานๆจะมีวาสนาอ่านกลอนซะที
23 เมษายน 2553 13:14 น. - comment id 1122991
... น้าเรรวน ชวนปวดหัว !!! ก็นะ.. บางทีคนเราก็มีบ้าง .. เห่อะๆ ... เค้าถึงบอกงัย ว่าไม่เจ็บไม่พูดหรอก .. อิอิ ..