หยาดพิรุณโปรยปรายลงมาแล้ว นักพรตแน่วจิตหนึ่งพึงค้นหา เงาตะเกียงวูบไหวพลิ้วไปมา แฝงสัจจาแห่งจิตพินิจตรอง หยาดพิรุณโปรยปรายแล้วหายลับ กาย-จิตดับเวียนไปไร้เศร้าหมอง น้ำค้างบนยอดหญ้าน่าชวนมอง ยามสายล่องหนหายมลายไป หยาดพิรุณโปรยปรายราวสายน้ำ เย็นชุ่มฉ่ำอีกคราน่าหลงใหล หนุ่มสาวคู่เคียงรักถักสายใย เปี่ยมน้ำใสใจจริงอิงแอบกัน หยาดพิรุณโปรยปรายมาทายทัก สายลมยักย้ายเต้นเป็นสุขสันต์ แดดอ่อนอ่อนยอแสงแห่งสายัณห์ รุ้งลาวัณย์ทาทาบฉาบขอบฟ้า หยาดพิรุณโปรยปรายยามสายสาย เด็กเริงร่ายวิ่งเล่นเช่นปักษา ดอกไม้ชื่นคืนชีพกลีบงามตา แมกไม้พาฟื้นตื่นจากคืนหลับ....
18 เมษายน 2553 08:35 น. - comment id 1121503
cool มาก ๆ เลยฮับ ดับความร้อนไปได้เยอะเลยนิ
18 เมษายน 2553 07:32 น. - comment id 1121520
18 เมษายน 2553 06:36 น. - comment id 1121532
ยอดเยี่ยมครับ เย็นมากครับ
18 เมษายน 2553 19:53 น. - comment id 1121893
นี่สิ..คือกลอนที่ฉ่ำเย็นเกินกว่าจะเปรียบกับสายน้ำ...
19 เมษายน 2553 17:53 น. - comment id 1122082
เย็นแบบนี้เลยอ่ะ
20 เมษายน 2553 14:48 น. - comment id 1122320
21 พฤษภาคม 2553 15:19 น. - comment id 1128771
สุนทรียภาพเกิดแล้วในดวงจิต เมื่อได้พิศกลอนกานท์ที่ขานไข เย็นระรื่นซึมสู่ดวงฤทัย ยกนิ้วให้ท่านนักปรราชญ์ช่างเปรียบเปรย