๐ ใจใครในโลกรู้ ลึกตาม ใจสิทธัตถะยาม เจ็บบ้าง ใจหญิงแม่งดงาม ยโสธ- ราเอย ใจสิทธัตถะใช่ร้าง รักแล้วเลือนหาย ๐ สายใยมิใช่แล้ง โรยรา สายรักคือเสน่หา เอ่อล้น สายใจเปี่ยมเมตตา สนิทแนบ สายบ่วงยังมิพ้น ผูกร้อยกายา ๐ น้ำตาสองเนตรน้อย รินไหล น้ำเลือดเดือดคลั่งใน อกบ้า น้ำคำแม่ปักใจ พี่เจ็บ น้ำทั่วสามภพฟ้า เปรียบได้ฤๅไฉน ๐ เข้าใจพี่เถิดน้อง ยโสธรา จำจากใช่จะลา ลับแล้ว พร่ำกอดจูบเจ้ารา- หุลพ่อ ฝากแม่ชายาแก้ว ชุบเลี้ยงเดียวดาย ๐ อย่าอายเลยนะเจ้า จอมใจ ชนหมิ่นก็หมิ่นไป ชั่วครั้ง นินทาอาจดุจไฟ ลามทุ่ง เชื้อหมดเพลิงหยุดยั้ง ดับสิ้นคำคน ๐ ใจหนึ่งทนตัดแล้ว ความหลัง ใจหนึ่งถูกฉุดดัง สะกดไว้ ใจหนึ่งคะนึงหวัง ดับทุกข์ ตาย เกิด แก่ เจ็บ ไข้ ไป่ข้ามสงสาร ๐ วิญญาณสามโลกร้อง ครวญคราง สรรพสัตว์บ่เห็นทาง ทุกข์สิ้น วัฏจักรดักหลุมพราง ชีวิต ตกก็มิอาจดิ้น หลุดเวิ้งเวรกรรม ๐ จำใจจำจากน้อง แรมรอน จำจากสู่ดงดอน ป่ากว้าง จำพรากนิวาสนอน กลางเถื่อน จำนิราศลาร้าง สลัดทิ้งโลกีย์ ๐ โลกีย์ชีวิตล้วน ติดหลง ฟากภพใครพลัดลง ว่ายพ้น ฝั่งแห่งนฤพานคง รอพี่ สิทธัตถะดั้นด้น อาจค้นพบธรรม ๐ น้องช้ำพี่ก็ช้ำ ปานกัน น้องทุกข์ พี่ทุกข์พัน ผูกร้อย รอพี่เถิดสักวัน จักกลับ ข่มหยาดน้ำตาย้อย อาบแก้มเกินฝืน ๐ คืนมาพร้อมสุขพร้อม ทิพย์ธรรม พาสัตว์ข้ามฝั่งกรรม หลุดพ้น ถึงตายพี่จักบำ- เพ็ญชอบ พลีชีพเพื่อจักค้น อมตะแท้นิพพาน
victoriasecret 17 เม.ย. 2553 20:27 น. - ID 134307 
2109
5
0
18 เมษายน 2553 06:32 น. - comment id 1121531
โคลงสุดยอดครับ ชอบมากครับ
18 เมษายน 2553 06:37 น. - comment id 1121533
17 เมษายน 2553 20:53 น. - comment id 1121738
งดงามและยอดเยี่ยมที่สุดครับ
18 เมษายน 2553 09:10 น. - comment id 1121755
อะโห สุด สุดไปเลย ชอบโคลงค่ะ เยี่ยมจริงๆๆ
18 เมษายน 2553 09:29 น. - comment id 1121760
สวัสดีค่ะพี่แจ๊ค คิดตึ๋งเน้อะ
18 เมษายน 2553 09:37 น. - comment id 1121763
อันนินทากาเลเหมือนเทน้ำ หาเจ็บช้ำเหมือนเอามีดกรีดหินสวัสดีตอนเช้าค่ะน้าแจ๊กกี้
18 เมษายน 2553 10:25 น. - comment id 1121778
ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง คงแต่บาปบุญยัง เที่ยงแท้ คือเงาตามติดตัวตรัง ตรึงแน่น อยู่นา ตามแต่บาปบุญแล้ ก่อเกื้อรักษา เทวทูตสี่ทั้ง ดลใจ เกิดแก่เจ็บตายไป หมดสิ้น พบเห็นทุกคราให้ กำหนด จดทุกหว่างย่างก้าว สุดสิ้นอาลัย เห็นมนุษย์เกิดแล้ว ดูโลก ไร้กลิ่นสิ้นความโศก ถ่องแท้ เดียงสาไป่รับโชค ร้ายดีใดฤา เติบโตยากสบแม้ จริงนี้ฉันใด เห็นมนุษย์แก่แล้ว ชราลง สังขารบ่มั่งคง เที่ยงแท้ หวนถวิลชีพดำรง หมื่นร้อยพันปี ร่างกายจะเสื่อมแล้ แก่เจ้าอยู่นาน เห็นมนุษย์เจ็บแล้ว ทุกข์ทน โรคภัยสร้างทุกคน ปวดช้ำ ซ้ำสร้างกรรมซัดปน เวท- นาทนทุกข์ ล้มลุกปลุกกลืนกล้ำ ป่วยร้ายไข้ซม เห็นมนุษย์ตายแล้ว สิ้นไป ดวงจิตทิ้งร่างไว้ โศกเศร้า หมู่ชนร่วมอาลัย หลับแล้ว บ่ฟื้น คงบ่พ้นตัวเรา หนีแล้ววิ่งตาม เห็นภัยทั้งสี่นี้ มาเตือน สิทธัตถะทรงจากเยือน ทุกข์นี้ อวิชชามาปนเปื้อน จิตคง ลุ่มหลง แสวงหาธรรมชี้ หลุดพ้นสิ้นทุกข์ แวะฝากโคลงไว้ครับ
18 เมษายน 2553 12:39 น. - comment id 1121794
มาตามอ่านโคลงพี่วิชัยค่ะ
18 เมษายน 2553 14:05 น. - comment id 1121802
สวัสดีค่ะ....เพราะมากค่ะน้า.......
18 เมษายน 2553 14:36 น. - comment id 1121813
10............ฮี่..ฮี่...
18 เมษายน 2553 17:27 น. - comment id 1121837
18 เมษายน 2553 19:46 น. - comment id 1121888
หวัดดีค่ะน้า
18 เมษายน 2553 19:50 น. - comment id 1121892
ความในใจของสิทธัตถะ...ช่างละเมียดเหลือเกินครับ..อ่านแล้วเข้าถึงอารมณ์ในหลาย ๆ ด้าน...
18 เมษายน 2553 20:18 น. - comment id 1121902
โคลงงาม แต่ยังไม่ตามเข้าธรรมนะ อิอิ
18 เมษายน 2553 23:53 น. - comment id 1121945
แวะมาดูใจ เอ๊ย! ไม่ใช่ แวะมาดูความในใจครับ
19 เมษายน 2553 09:42 น. - comment id 1121984
หวัดดีครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
