o ดั่งคนโศก-ร่ำรำพัน-น้ำตาหลั่ง เสียงครวญดัง-ก้องฟ้า-ทุกแห่งหน คงเจ็บปวด-ชอกช้ำ-เหลือจะทน โอ้ว่าฝน-จึงตก-หลั่งน้ำตา o แสงวาวแวบ-กรีดฟ้า-ผ่าจรดดิน ลำแสงสิ้น-เสียงดัง-ดั่งเรียกหา ใครกันนะ-ทำฟ้าโศก-โยกน้ำตา ช้ำอุรา-กรีดแผ่นฟ้า-ยาวถึงดิน o แต่อย่างน้อย-น้ำตาฟ้า-อันเศร้าโศก ชโลมโลก-ยังประโยชน์-ไม่รู้สิ้น สัตว์น้อยใหญ่-ป่าพงไพร-ยังชีวิน ลองรสลิ้ม-ชิมน้ำตา-ด้วยยินดี o ฝนเจ้าเอย-ข้านั้นเคย-น้ำตาหลั่ง ความเจ็บยัง-ฝังอยู่ใน-ใจดวงนี้ หากน้ำฝน-ยังประโยชน์-คุณทวี น้ำตาคนมี-ค่าดี-แค่เสียใจ