๑.ในคืนวันผันผ่านร้าวรานจิต เฝ้าแต่คิดเวียนวนคือคนไหน? สับสนใจ...มอบรักจำหลักใคร วันเดือนปีเคลื่อนไหวไร้รูปรอย... ๒.ผิดที่ฉัน...อ่อนแอขอแพ้พ่าย สิ่งเคยหมายจารจดย่อมถดถอย ก่อนวาดฝันหลงเงาเลิกเฝ้าคอย หยุดเอื้อมสอยครองไว้ค่าไมตรี... ๓.จึงควรจบลบเลือนคำเอื้อนเอ่ย ก่อนใจเผย...หายลับนับจากนี้ ปล่อยห้วงฝันเลือนไปเหมือนไม่มี วันเดือนปี...ผ่านรู้สึกฝังลึกลง... ๔.ให้เหลือเพียงอนุสรณ์สุนทรศิลป์ อย่าได้สิ้น...กลิ่นหอมน้อมนำส่ง ด้วยคือ"รัก"มอบมั่นอย่างบรรจง หนึ่งอนงค์...ปลอบวางสู่กลางใจ... ๕. มิได้มี...คำใดคิดใคร่เอ่ย สิ่งล่วงเลย...เนิ่นนานผ่านสมัย ควรเหินห่างหว่างเราควรเข้าใจ เลือนสายใย...หลายปีเคยมีกัน ๖.แม้นเคยรักเพียงหนึ่งยังซึ้งอยู่ ตระหนักรู้...ว่าเคียงแต่เพียงฝัน รสคำหวานคอยย้ำผูกสัมพันธ์ ชายหนึ่งนั้น...หัวใจ...ไม่เคยเลือน... ๗.จารจารึกชายหนึ่งซึ่งปรากฏ ขอกำหนด...ด้วยใจมีใดเหมือน เคยมีรักออนไลน์เก็บไว้เตือน เป็นปมเงื่อน...ทรงจำแห่งคำนึง...
7 เมษายน 2553 16:10 น. - comment id 1119375
ตอนแรกก็เงื่อนไขเยอะ ตอนนี้ไม่มีเงื่อนไขเลย หรือจ้ะ ว่าแต่มีโปรโมชั่นด้วยมั้ยละจ้ะ..๕๕๕ สีอ่านยากมากเลยจ้า กว่าจะอ่านจบ เพ่งจนตาเหล่เลยอะ..
7 เมษายน 2553 16:11 น. - comment id 1119379
อีก หนึ่งกำลังใจมอบให้ค่ะ.....
7 เมษายน 2553 16:12 น. - comment id 1119380
เธอคือใคร ใครคือเธอ ละเมอถึง หวัดดีจ้า น้องสาวคนดี
7 เมษายน 2553 16:16 น. - comment id 1119382
เลื่อนลอย ลางเลือน
7 เมษายน 2553 16:17 น. - comment id 1119385
หากครั้งใครมีรักมักสะดุด ให้ผ่องผุดงดงามมียามไหน ความรักนี้ผันแปรยากแท้ใคร จะมั่นใจให้กำหนดจดทิศทาง มองเห็นทางข้างหน้าแม้ไกลกว้าง เขายังสร้างหนทางไม่เปลี่ยวร้าง ถึงที่หมายปลายนั้นไม่พลั่นวาง มุ่งเดินทางสร้างไว้อย่างมั่งคง แวะมาเยี่ยมครับ
7 เมษายน 2553 16:24 น. - comment id 1119387
.......ขอตอบเหมือนน้าแจ็คกี้คะ สีฟ้าสวย สีโปรด แต่เพ่งอ่านจนตาเอียง แอ๊ๆๆๆๆๆๆๆ
7 เมษายน 2553 16:30 น. - comment id 1119393
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
7 เมษายน 2553 16:50 น. - comment id 1119406
แว่ะมาเอาใจคนแก่ ๆ อิอิ... ก็ใครใช้ให้สายตาไม่ดีร่าาาาาาา อิอิ หลานของน้าก็อีกคน อิอิ เดี๋ยวมาใหม่ค่ะ ถ้าฝนฟ้าเป็นใจ เจอกันใหม่ค่ะ ตอนนี้ฝนใกล้จะตกแร่ะ
7 เมษายน 2553 17:03 น. - comment id 1119412
10............ คราวนี้ส่องกล้องมาแระ ไม่บ่นๆๆ
7 เมษายน 2553 19:35 น. - comment id 1119460
ให้เหลือเพียงอนุสรณ์อักษรศิลป์ ป๊าดดดดด...หล้าเอ้ย อิหล้าเป็นจั่งสั้น...ฮ่วย
7 เมษายน 2553 19:41 น. - comment id 1119462
บางครั้งคนอื่นก็กำหนดเงื่อนไขในชีวิตเรา บางครั้งเราเองก็สร้างเงื่อนไขเสียเอง บางครั้งเหตุการณ์บังคับเงื่อนไขได้เอง และบางครั้งก็สำคัญผิดติดกับดักกับ เงื่อนไขต่างๆที่สมมุติขึ้นเอง........ หมดเงื่อนไขเมื่อไร ใจเรานี้ย่อมเป็นอิสระ แวะมาแจมคับ
7 เมษายน 2553 19:44 น. - comment id 1119463
ถึงน้องฉาง ส่องหาอาไร ก็เลือนหายไปแล้วตามที่เจ้าของบ้านแจ้งให้ทราบแล้วไง
8 เมษายน 2553 00:06 น. - comment id 1119487
ถ้อยคำนึงถึงชายดังคล้ายเหมือน เล่ห์ลางเลือนเงื่อนไขไฉนหรือ ด้วยกำหนดทดท้อคำขอคือ หัวใจซื่อยื้อรักหนักเหลือเกิน เมื่อเหตุผลมัน รางเลือน ก็ต้องแยกกันไปเนาะ
8 เมษายน 2553 00:31 น. - comment id 1119490
เหมือนตัดหางปล่อยวัดจำกัดสิทธิ์ ทางชีวิตย่างก้าวหนาวไหวหวั่น ต่อแต่นี้ตัวใครก็ตัวมัน ตัดสัมพันธ์รักล้นบนหน้ากลอน เหล่าตนดูชูป้ายหมายประกวด ต่างโชว์อวดแบะท่าหน้าสลอน หวังเข้ายึดหัวหาดกวาดละอ่อน ยามว้าเหว่เร่ร่อนเป็นเมรี ออกมาแล้วพระเอกขี่ม้าขาว แมงกุดจี่เหน็บหนาวเขาไม่หนี ช่วยปลุกปลอบป้องกันสัมพันธ์ทวี หวังเธอมีเมตตาอ้าแขนคอย แม้แต่เพียงหางตาไม่เหลือบแล พระเอกแก่ม้าผอมย่อมเหงาหงอย ต้องนั่งทำหน้าเศร้าเฝ้าสำออย จนเหงือย้อยปลายคางเธอหมางเมิน สงสารตัวเราจัง หลายปีดีดักมานี้ไม่มีตามองเราเลย
8 เมษายน 2553 15:46 น. - comment id 1119517
สวัสดีค่ะ คุณครูกระดาษทราย.... เรื่องราวผ่านลางเลือนไม่เหมือนก่อน ตัวอักษร...ย้อนใจให้คอยหลง เพราะน้ำคำคนปดหยาดรดลง ทุกสิ่งคง...เพียงลวงให้ทรวงตรม.... ขอบคุณค่ะ คุณครูกระดาษทราย... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ น้าแจ๊ค... อิอิรู้ทันจริง ๆ คุณน้าก็...หมดโปรฯ ไปตั้งนานแร่ะ ขอโทษที่ทำร้ายคุณน้า อิอิ คราวหลังจะระวังคนแก่ ขอบคุณค่ะ คุณน้าที่อ่านจนจบ...... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณแกงเขียวหวาน... ขอบคุณกำลังใจที่มอบให้กันค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ พี่สาวคนดี.... เธอคือใคร ใครคือเธอ รักเก้อคอย... คิดถึงพี่สาวคนดีจังค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ น้องเฌอ.... บางอย่างมันไม่ชัดเจน... พอเนิ่นนาน มักก็ลางเลือนเป็นธรรมดาจริงป่ะ คิดถึงจังค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณวิชัย... ความรู้สึก เรียกว่ารักมักเป็นทุกข์ แรกเริ่มสุข...หัวใจก็ไหวหวาม ถูกดึงดูด...ของหัวใจใครคุกคาม กับนิยาม...ความผูกพันคงมั่นคอย... แต่เมื่อมองออกไปในเบื้องหน้า ยากจักคว้า...มาครองต้องท้อถอย เหมือนหัวใจอ่อนล้า "ค่าเลื่อนลอย" จำใจปล่อย...ให้จบเลือนลบหาย.... เพียงต้องการเรียกกำลังพลังคืน ให้ใจฟื้น...ดั่งเดิมเสริมจุดหมาย ยอมเดินไปคนเดียวเปล่าเปลี่ยวดาย เลือนสลาย...ทุกอย่างเคยสร้างมา... ขอบคุณคุณวิชัยค่ะ ที่แวะมาทักทายเสมอ... เรื่องของใจบางทีก็เข้าใจยากค่ะ แต่เรามีเรื่องต้องคิด ต้องทำมากมาย.. . เรื่องหัวใจไว้ที่หลังแร่ะกันนะ อิอิ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณฉางน้อย... งั่นมะกรูดขอลอกคำตอบของน้าแจ๊คนะค่ะ ทำเป็นคนแก่ไปได้ คุณฉางเก๊าะ อิอิ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณอนงค์นาง... ขอบคุณกำลังใจที่มอบให้เสมอมาค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ แมงกุ๊ดจี่ ฮี่ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฝนฟ้าตก....ร้องคำรามบึ้มบั้ม...อิอิ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ ฉางน้อยอีกที... ฉลาดนะเนี๊ย หากล้องมาส่องขยาย กรองแสงด้วยป่าว อิอิ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ พี่ยาแก้ปวดหัวจ๋าย... ทุกอย่างเพียงอนุสรณ์บทกลอนรัก ร่วมสลัก....เรียงร้อยดั่งสร้อยสาย หวังเพียงว่า...คล้องไว้หัวใจชาย แต่สิ่งหมายปรากฏลดสัมพันธ์... ขอบคุณค่ะ พี่สาวคนงาม... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณวิทย์ ศิริ...12+13 เงื่อนไขเรากำหนด... แล้วมันก็กลับมาพันตัวเอง น่าใจหาย ที่ไม่สามารถแก้เงื่อนนั้นได้... จำต้องยอมรับความเป็นจริงขอหัวใจ และก้าวถอยออกมา คิดว่าเงื่อนไขที่ตัวเองวางไว้จะคลายปม... แล้วทำให้หลุดจากเงื่อนที่รัดแน่นได้... จริงของคุณวิทย์นะค่ะ คุณฉางน้อย มันเลือนจวนจะหายไปแล้ว ขอบคุณค่ะ คุณวิทย์ ศิริ... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณแก้วประภัสสร... อิอิ เมื่นคืนตกค่ะ ไม่แรงมาก... แต่คนหลับค่ะ ไปเฝ้าพระอินทร์ เลยไม่ได้มาหา เจ๊รอนานป่ะค่ะ หนูขอโทษ... ขอบคุณค่ะ คุณย่าแบม ฝากความคิดถึงให้ปู่โด้ย.. = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ พี่ปรางทิพย์.... เพียงนัยถ้อยพล่อยพร่ำให้ฉ่ำชื่น แต่สะอื้น...หวั่นไหวเมื่อใจร้าว หลงน้ำคำจำเจ็บจนเหน็บหนาว น้ำตาพราว...กับรักสลักตรึง.... เหตุผล...เหนือกว่าทุกสิ่งสำหรับมะกรูด เมื่อทุกอย่างไม่สามารถลงเอยเหตุใดต้องทนปวดร้าว ขอบคุณค่ะพี่ปรางทิพย์.... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ สิทธิ์ "พี่ฤกษ์" สำคัญคงมั่นนัก ด้วยตระหนัก"คนพิเศษไร้เหตุผล" เป็นพี่ชายคนเดียวเกี่ยวกมล ยามหมองหม่นคอยปลอบมอบห่วงใย.... พี่ชายคือ "พระเอก" ขี่ม้าขาว ยามน้องสาวร้าวเจ็บหนาวเหน็บไหว ช่วยเสริมแรงปลอบปลุกลุกเดินไป แม้นห่างไกล...ยังห่วงไม่ลวงเลย... ในทุกครั้งพี่ชายเงียบหายหน้า คอยเหลียวหา...อยู่ไหนใช่เมินเฉย ยังคิดถึงห่วงใยให้อย่างเคย น้องขอเผย...สัมพันธ์อันงดงาม... คือพี่ชายคนดี รักที่สุด ไม่เคยหยุดสัมพันธ์ไม่หวั่นหวาม คือรู้สึก...มอบไว้ในนิยาม โปรดอย่าถาม...สัมพันธ์อันไม่มี... พี่ฤกษ์เป็นคนน่ารัก อารมณ์ดี อารมณ์ขัน... ไม่เห็นน่าสงสารตรงไหนนี่...หลายปีผ่านมาก มะกรูดซาบซึ้ง ในความหวังดี และห่วงใยมอบให้มาเสมอ ๆ ขอบคุณค่ะ พี่ฤกษ์... = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณกีร์.... เป็นเพียงคำปลอบขวัญยามหวั่นไหว น้ำตาไหล...อย่างไร...หัวใจเฉย ความอ่อนล้า...เป็นไออุ่นให้คุ้นเคย ให้ผ่านเลย...ทุกสิ่งแล้วนิ่งใจ.... ชายคนนั้หมางเมินปล่อยเนิ่นนาน จะร้าวราน...ใจน้อย...ก็ปล่อยไป ไม่เคยสน ไม่สำคัญ...ใครหวั่นไหว คงไม่ใช่...คนที่รัก...จำหลังรอย... ใช่แล้วค่ะ คุณกีร์.... หมอนั้นผิด คนป่วยไม่ผิด อิอิ ขอบคุณค่ะ ที่มาเข้าข้างกันบ้าง บางอารมณ์ของคนเรา...ก็อยากจะต้านทานค่ะ ขอบคุณค่ะ ที่แว๊บมา = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = สวัสดีค่ะ คุณแก้วฯ... เส้นทางรักหักเหช่างเรรวน สิ่งที่ควร....กระทำย้ำหัวใจ เลิกวาดฝันของตนทนหวั่นไหว น้ำตาไหล...อย่างไรอย่าไปสน... ขอบคุณค่ะ คุณแก้วฯ ยังระลึกถึงเสมอค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
8 เมษายน 2553 11:42 น. - comment id 1119580
หวัดดีจร้า...คุงแมงกุ๊ดจี่ เศร้าจัง.... ๒.ผิดที่ฉัน...อ่อนแอขอแพ้พ่าย สิ่งเคยหมายจารจดย่อมถดถอย ก่อนวาดฝันหลงเงาเลิกเฝ้าคอย หยุดเอื้อมสอยครองไว้ค่าไมตรี ********************************** ฉันมองคำ ทำใจ นึกไปนั้น มิอาจกั้น กักเก็บ เจ็บจุดชี้ เหมือนเพื่อนล้า ค่าหมาย ในไมตรี โรยฤดี รี่ไหล ไปตามธาร ชายคนนั้นคงทึ่มอย่างซึมลึก เลยไม่นึก ถึงจิต สนิทผลาญ ฤดีเจ้า เฝ้าพิศ สนิทนาน ที่ผิดพาน หาใช่ ใจเจ้าเลย คุงแมงกุ๊ดจี่....ไม่ผิดหรอก...หมอนั้นแระผิด... แว๊บมาเข้าข้าง...อิอิ
7 เมษายน 2553 20:58 น. - comment id 1119636
อะเจ๊ยยย ฝนตกถึงจะมา สงสัยเจ้ต้องรอนานแว้วว
8 เมษายน 2553 14:47 น. - comment id 1119648
ทางแห่งรักเหมือนลมที่พรมผ่าน ซุกซ่อนซ่านหวานซึ้งพึงแหนหวง มิได้กายใจเราซิเฝ้าลวง มัดเป็นบ่วงตอกย้ำจนช้ำใจ. มาเยี่ยมจ้ารักเสมอ แก้วประเสริฐ.
8 เมษายน 2553 16:23 น. - comment id 1119739
หม่ำไข่..
11 เมษายน 2553 21:48 น. - comment id 1120555
มิให้ถามสัมพันธ์อันไม่มี อีกหมื่นปีรอได้ไม่ไต่ถาม แม้ชาตินี้ชาติไหนใจติดตาม ถึงจะข้ามภพชาติบังอาจรอ คงได้มีโอกาศกระซิบคำ กล่าวถามย้ำคำเก่าเฝ้าร้องขอ ไม่มีเลยหรือรักจะถึกทอ ร่วมกันก่อร่วมกัร้างอย่างมั่นคง คนโบราณเขาบิอกว่าอยู่ไปก็รักกันเองแหละน่า
14 เมษายน 2553 16:12 น. - comment id 1121151
สวัสดีค่ะ น้องเฌอ... ป่านนี้เที่ยวทะเล สนุกสนานแล้วสิ แมงฯ ยังไม่ได้ไปไหนเลย อิอิ พรุ่งนี้พร้อมเดินทาง... สวัสดีค่ะ พี่ฤกษ์... แม้วันผ่านกาลล่วงอย่าทวงถาม เกินก้าวข้าม...สัมพันธ์มั่นไมตรี หยุดเอ่ยพล่าม...รอฝืนถึงหมื่นปี เพียงชาตินี้...รักจริงหญิงสักคน...อิอิ ขอคำตอบจากพี่ชายอย่าร้ายหลอก กระซิบบอก...ออกไป...ไม่ฉงน ที่เที่ยวหว่านโปรยเสน่ห์ใช้เล่ห์กล เถอะสักคน...รักจริงเพียงหญิงเดียว...อิอิ จะรักได้ไง.... เรื่องหัวใจของใครก็ของคนนั้น จะบังคับกันมิได้....