กาล - กานต์

แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า


                      กาล - กานต์
(กลบทอักษรล้วน)
.....น้ำเนตรนองหน้าน้องนับเนื่องแน่น
คั่นครุ่นแค้นคิดคร่ำครวญควรคิดใคร่
จิตจากจรเจ้าจากใจจรจากใจ
ดุจดาวดับแดดับดิ้นดังดาบดาย
     แสนโศกศัลย์สิ้นเสียสูญสุดโศกเศร้า
หวงห่วงแหไห้โหยหวนหาห่างหาย
แรกเรียนรักเริ่มรับรู้รักเรี่ยราย
กาลกลับกลายก่อกลโกงกาต์ก่อกรรมฯ
             ...แสงศรัทธา  ณ ปลายฟ้า.....				
comments powered by Disqus
  • ม้าก้านกล้วย

    6 เมษายน 2545 22:44 น. - comment id 44601

    วาว
  • เด็กน้อย

    7 เมษายน 2545 09:31 น. - comment id 44652

    อืม
    
  • ทะเลขวัญ

    7 เมษายน 2545 10:25 น. - comment id 44667

    สัมผัสในพริ้งพราวเลยจ้ะ
    สุดยอด..นะ มาให้กำลังใจติดตามอ่านงานตลอดค่ะ..และขอบคุณมากที่ให้กำลังใจทะเลเช่นกันนะคะ..ชอบคำว่ากานต์..ขอยืมไปตั้งชื่อพระเอกหน่อยนะคะ.กำลังจะเขียนเรื่องสั้นๆที่พระเอกชื่อกานต์ค่ะ
  • เพื่อนคุณ (หรืออาจเป็นคนที่เคยเป็นเพื่อน) น้ำพุ-เกด

    7 เมษายน 2545 17:45 น. - comment id 44697

    ก็ยังคงเป็นคุณแบบเดิม แวะเข้ามาเยี่ยมเยียน อ่านบทกวี ของเพื่อน (หรืออาจที่เคยเป็นเพื่อน) สร้างความประทับจิต ประทับใจเหมือนเดิม ระวังความอ่อนไหวที่มีมากเกินไป  จะทำให้ใจอ่อนล้า และอ่อนแอ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน