จากสายตาอิดโรยระโหยอ่อน แววอาทรณ์จากจิตเพราะคิดถึง เมื่อไรหนอลูกชายในคำนึง เพียงครั้งหนึ่งหวนมา....ชายคาพัง พ่อเจ้าลับดับโลกแม่โศกเศร้า จากปีเก่าสู่ใหม่ยังไร้หวัง โอ้ลูกเอ๋ยใจจืดใจชืดจัง เพียงสักครั้งให้แม่ได้แลดู หรือนี่คือชะตาอันอาภัพ จำต้องรับรันทดพร้อมอดสู ค่าน้ำนมยามกอดกุมอุ้มชู ลูกจะรู้ค่าไหมในสักวัน ฤา ต้องรอแม่สิ้นแผ่นดินแล้ง จึงจะแฝงกายเยือนลบเลือนฝัน บ้านนามีปลาปูเลี้ยงดูกัน พออิ่มหมีพีหมันแบบกันตาย ถึงจะอดหรืออิ่มยังยิ้มได้ แต่เจ็บใจทุกคราวมองเป้าหมาย ท้องนาเคยมีฝูงเป็นทุ่งควาย พ่อเคยยืนฝีนกายเพื่อไถนา กี่ลำบากลำบนยังทนสู้ หวังให้เจ้าเรียนรู้อย่างรู้ค่า มิใช่หลงแสงไฟส่องนัยน์ตา จนว่าลืมปลาร้าไม่น่ามอง มาเถิดมาลูกเอ๋ยแม่เคยกอด แม่จะทอดปลาร้าปลากระป๋อง มากินเห็ดเป็ดไก่เคยได้ลอง ให้อิ่มท้องพุงกางจากก้างปลา จากสายตา...คู่เดิมแอบเติมฝัน เชื่อสักวันลูกจะย้อน..เล่นซ่อนหา ดั่งนกน้อยหลงรังยังหวนมา ไม่นานช้านาทุ่งจักรุ่งเรือง
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ 23 มี.ค. 2553 13:24 น. - ID 133858 
1958
15
0
23 มีนาคม 2553 13:36 น. - comment id 1113659
แงๆๆ อ่านแล้วคิดถึงแม่ และปลาร้าทอดบีบมะนาวมากๆค่ะ ที่ 1 ด้ด้วย ติดไม้ติดมือกลับบ้านเรา
23 มีนาคม 2553 13:52 น. - comment id 1113666
ตั้งแต่เดือนกุมภา คุณพี่ได้กลับบ้านบ่อยค่ะ ได้อยู่กับคุณพ่อคุณแม่มากขึ้น วันหนึ่งคุณพี่ก็ปลูกพริกอยู่ในสวน คุณพ่อของพี่ (84 ปีแล้วจ้ะ) เข้ามาช่วย "พ่อ เหมื่อยบ่จ้า เมื่อกะเซาเด้อจ้า" "บ่เป็นหยัง พ่อเฮ็ดได้อยู่" "เดี๋ยวก็ปวดขาดอก เซาโลด เดี๋ยวน้องเอ็ดเองดอกจ้า" "ไหวๆ พ่อบ่เป็นหยังดอก" คุณพี่บอกว่าไม่ต้องทำก็ไม่เชื่อ ช่วยทำจนเกือบเสร็จเลย "เซาแหมะจ้า เดี๋ยวน้องปลูกคนเดียวกะแล้วดอก" "บ่เป็นหยังดอก พ่อไหวอยู่" สองพ่อลูกช่วยกันปลูกพริกจนเกือบเสร็จ "โอ๊ย คือเเหมื่อยแทะล่ะนาง" "เหมื่อยกะอดเอาพ่อ ใกล้แล้วแล่ว" อิอิ พูดประโยคนี้เสร็จ คุณแม่กับพี่สาวก็ผ่านมาพอดี "ป้าด เบิ่งดู๋ลูกสาวหล่าไผ บอกให้พ่ออดเอา คือบ่บอกให้พ่อเซา" แม่กับพี่สาวแซว "น้องบอกแล้วล่ะเฒ่า ข้อยบ่เซาเอง" คุณพ่อแก้แทนลูกสาว แล้วพ่อก็บอกคุณแม่กับพี่สาวว่า "มาแหมะ มาซอยกันเฮ็ด อย่ามายืนเบิ่ง" ทำไปทำมา ก็ได้สี่แรงแข็งขันช่วยกันปลูกพริกจนเสร็จเลยจ้ะ อิอิ แบบว่าคุณพี่อยากเล่าจ้ะ จดจำบรรยากาศนั้นได้ดีเลยจ้ะ
23 มีนาคม 2553 13:57 น. - comment id 1113671
ผู้กินกับ เอ๊ย กำกับไหน สน.ไหนสั่งมาอ่ะ เดี๋ยวสั่งย้ายทั้งโรงพักเลย อิอิ หรือผู้กำกับหนังจีนล่ะ งง วุ๊ย
23 มีนาคม 2553 14:52 น. - comment id 1113715
ปลาร้าทอดเหรอ...มะรู้จักอ่ะ เป็นยังไงน๊า... เคยทานแต่ ปลาร้าเป็นตัวๆล้วงจากไห ใส่ส้มตำ อิอิพูดแล้วหิว..ป๊ะ! คุณแบมไปหม่ำกันดีกว่า
23 มีนาคม 2553 15:10 น. - comment id 1113725
อ่านแล้วเศร้า.....และก็ซึ้งด้วย
23 มีนาคม 2553 15:19 น. - comment id 1113731
กวีน้อย เขียนได้ดีนะ กลอนบทนี้ เป็นสายตาคู่เดิม ที่อยากกลับไปมองจริงๆ
23 มีนาคม 2553 15:25 น. - comment id 1113737
เป็นสายตาผ่านกาลเวลา
23 มีนาคม 2553 15:27 น. - comment id 1113743
ทั้งภาพ ทั้งคำกลอน ซึ้ง กินใจมากครับ เขียนได้ดีครับ
23 มีนาคม 2553 15:37 น. - comment id 1113757
กวีน้อยฯ อ่านแล้ววังเวงงัยไม่รู้อะ...
23 มีนาคม 2553 16:43 น. - comment id 1113787
มาช่วยแต้มแต่งรัก รดน้ำผักและพรวนดิน ทุ่งนาที่ทำกิน ไม่ร้างไกลมาตุภูมิ...
23 มีนาคม 2553 16:47 น. - comment id 1113788
กลอนซี้งมากครับ
23 มีนาคม 2553 16:52 น. - comment id 1113789
ว้าวววววววววว มีปลาอ่อนแรงทอดด้วย ของมัก..
23 มีนาคม 2553 16:55 น. - comment id 1113791
มาเป็นกำลังใจให้คะ
23 มีนาคม 2553 18:04 น. - comment id 1113814
เขียนได้ดีมากๆค่ะ...แวะมาอ่านค่ะ...
23 มีนาคม 2553 18:52 น. - comment id 1113828
ตื่นขึ้นมาแต่เช้าแม่หุงข้าวต้มปลา จวนจะได้เวลาไปท้องนาอีกทีทุกวันคืนแม่ก็ยังเฝ้าหวัง หวังถึงวันสุดท้ายรอจนแม่ถึงวันส้นใจคงได้ พบลูกชาย
23 มีนาคม 2553 20:19 น. - comment id 1113879
อ่านแล้วรู้สึกคล้ายๆคุณแจ๊คกี้
23 มีนาคม 2553 22:45 น. - comment id 1113914
พี่ไม่เคยลืมปลาร้านะ ขอบอก
24 มีนาคม 2553 07:38 น. - comment id 1113977
อ่านแล้วทำให้ รำลึกถึง บทเพลงกล่อมเด็ก ทางภาคอิสาน ที่ขึ้นต้นว่า "นอนซะหล้า หลับตา แม่สิกล่อม" นัยยะแห่งยุคสมัยที่ผ่านมา ยังคงความเข้มขลังได้ดียิ่ง..นะครับ ผมเคยเขียนไว้ สำนวนหนึ่ง กับบทที่ชื่อว่า "กล่อม" แล้วเอาไว้นำมาเล่าให้ฟัง ครับ สบายดีนะท่านนะ
24 มีนาคม 2553 07:51 น. - comment id 1113981
หวัดดีขอรับ...น้องท่าน... อ่านแล้ว...คิดถึง...แม่....ตะหงิดๆ... เขียนดียิ่งจริงจร้า...น้องท่าน...กวีน้อยฯ
24 มีนาคม 2553 08:54 น. - comment id 1114011
เพราะจังลึกซึ้ง...เห็นภาพ จากสายตา...คู่เดิม....
24 มีนาคม 2553 19:08 น. - comment id 1114296
24 มีนาคม 2553 19:50 น. - comment id 1114324
ปลาร้าทอดที่บ้านไม่เคนกินครับ เคยกินแต่ปลาร้าบอง พอแทนกันได้ป่าว อิอิ
24 มีนาคม 2553 20:29 น. - comment id 1114347
แก้วประเสริฐ.
24 มีนาคม 2553 21:59 น. - comment id 1114400
บ้านหลังเก่าในความทรงจำตั้งแต่เด็กๆ ทุกคนอาจจะเรียกว่าเล่าไก่ด้วยซ้ำไป วันนี้ลูกน้อยไม่สบายจึงไม่ได้ไปโรงเรียน แม่ปูผ้าห่มพื้นเก่าๆ ให้ลูกน้อยนอนคนเดียว ปิดประตูบ้านพอไม่ให้ลูกน้อยตกฝากไม้ไผ่ แม่วิ่งเข้าไปในสวนรีบขุดหน่อไม้มาแกงใส่น้ำปูในอาหารมื้อเที่ยง ไปได้สักพักแม่ได้ยินเสียงลูกน้อยร้อง จ้า แม่รีบวิ่งมาโอบขวัญลูกน้อย พาขึ้นหลังไปซื้อขนม"ตูมตาม" ร้านขายของชำ ลุงเถิง ปัจจุบันก็ยังมี (ย้อนเมื่อ 18 ปีก่อน) คิดถึงแม่จัง ตอนนั้นแม่จะได้กินอิ้มนอนอุ่นเหมือนลูกน้อยหรือป่าวคิดถึงชีวิตในวันก่อนก็ยังเศร้าเหมือนเวลาไม่เคยผ่านไปไหนว่าไหมคะ กวีน้อยเจ้าสำราญ
25 มีนาคม 2553 15:28 น. - comment id 1114645
ดีครับ พี่แบมกิ่ง...คลายโศก อิอิ ปลาร้าทอด ต้องเป็นปลาตัวใหญ่ๆ ครับ แถวบ้านผมไม่ค่อยทำกินเท่าไร ได้ลองลิ้มรส ตอนบวชเณร ภาคฤดูร้อนน่ะครับ จริงๆ คำว่า ปลาร้าทอด ประมาณว่า ไปตามกลอน ซะมากกว่า อิอิ
25 มีนาคม 2553 15:31 น. - comment id 1114647
ดีครับ พี่เพียง...จะพลิ้ว ละลิ่วลม ตกลงว่า น่าจะมาทำด้วยกันทั้งสี่คนเลยนะครับ คุณพ่อของพี่เพียงฯ จะได้มะเหนื่อย อิอิ แต่ทำไม เรียกลูกตะเองว่า "น้อง" ล่ะครับ เพราะแถวบ้านผม ไม่ค่อยเรียกกันเท่าไร ทำให้ผมคิดว่า เป็นน้องจริงๆ 555+ บรรยากาศที่เล่ามา อบอุ่นมากครับ ขออวยพรให้ คุณพ่อและคุณแม่ พี่เพียงฯ อายุสัก 100 ปีนะครับ ผมว่า พ่อแม่ อยู่กับเรานานเท่าไร ลูกๆ ก็มีความสุขมากเท่านั้น
25 มีนาคม 2553 15:35 น. - comment id 1114650
ดีจ้าา คุณพลอย กะ เฌอ จริงๆ มะมีใครสั่งมาหรอกครับ เห็นพี่ลี บอกว่า เป็นผู้กำกับ อิอิ ผมก็เลยสวมรวย ซะเลย ตอนแรกกะตั้งชื่อ "ในสายตา" เหมือนกัน พอจาแต่ง นึกได้ว่า จะไม่แต่งกลอนรัก หรือแต่งให้น้อยลง เลยเปลี่ยนกระทันหัน นั่นแหละ คือที่มา ตัวประกอบฉากสุดท้าย
25 มีนาคม 2553 16:16 น. - comment id 1114674
ขอตอบรวมๆๆ นะครับ เน็ตแย่เอามากๆๆ คห 4 คุงพี่ น้ำตาล...หวานอมขมกลืน น่ากลัวนะขอรับ ล้วงจากไห 5555+ โอ้วววววว ว้าวววววววว ของจริง ตัวจริง ต้องนี่เลย 5555+ *********************************** คห 5 พี่ชาย สุดหล่อ จะเด็ด...เจ็ดน้ำย่าน ซึ้งกะพอล่ะท่านพี่ บ่ต้องเศร้าดอก เดี๋ยว ผมหาสาวๆ มาเช็ดน้ำตา บ่ทันเด้อ อิอิ *********************************** คห 6 ท่านพี่ ติดอันดับต้นๆ ขอบคุณครับ กะคำชม สงสัย ผมจะติดสไตล์ ท่านพี่ ฤทธิ์ อีกคนแล้วล่ะครับ แหะๆๆ พอดี เข้าไปอ่านงาน เก่าๆ เรื่อง พระยาพิชัยฯ เลยได้แนวคิด น่ะครับ *********************************** คห 7 คุงพี่ กล้า...ที่จะก้าว สายตา คู่นั้น จ้องมองฉานอยู่ อิอิ เผอิญ เห็นคุณพี่ๆ ทั้งหลายแต่งกลอน ในสายตา ผมก็เลย อยากจะแต่งบ้าง แต่ดัดแปลง จากกลอนรัก น่ะครับ ********************************** คห 8 ดีครับ ท่านหมอ ธันฯ ขอบคุณครับ กับคำชม ผมเป็นคนแปลกนะครับ มักจะคิดว่า กลอนตัวเอง ยังไม่ดี ยังไงก็ไม่รู้ รู้สึก อ่านติดๆ ขัดๆ สงสัยต้องพยายามใหม่ 555+ ************************************ คห 9 ท่านพี่ แจ๊ก...แจกเบอร์สาว อิอิ อู้ยยยยยยยยย มาแนว วังเวง ซะง้านนน แหะๆๆๆ ก็ว่ากันไปครับ ลูกที่ดี ต้องไม่ลืม รากเหง้าตัวเอง ยิ่ง พ่อแม่ พี่น้อง ก็ยิ่งสำคัญ *********************************** คห 10 ดีครับ คุณพี่ ครูกระดาษทรายบริสุทธิ์ ภาพน่ารักๆ เสมอเลยนะครับ พร้อมกะ เม้นท์กลอน เข้ากะบรรยากาศ ************************************* คห 11 ดีครับ ท่านน้า ไร่ผาสุกฯ ขอบคุณที่แวะมาเม้นท์ให้กำลังใจ ครับ ********************************** คห 12 ดีครับ คุณแกงฯ โอ้วววววว นี่อีกราย มีคนชอบแนวเดียวกานแล้ว อิอิ ************************************** คห 13 ดีครับ คุณกี้ พร้อมรับ กำลังใจนั้น ณ บัดนี้ ************************************* คห 14 ดีครับ พี่กุหลาบขาว หายไปนานนะครับ (หมายถึง) มะลงกลอน น่ะครับ ขอให้มีความสุขกะการเป็น เจ้าแม่ ร้านอาหาร นะครับ อิอิ ************************************** คห 15 ดีครับ คุณลุง ป๋อง ตอนผมแต่งกลอน ก็นึกทำนองเพลงนี้ ผสมด้วยล่ะครับ อิอิ ดัดแปลงจากกลอนรัก เรื่อง "ในสายตา" ของสาวๆ มาเป็น กลอนให้ข้อคิดนิดนึง น่ะครับ **************************************** คห 16 ดีครับ พี่วิทย์ฯ มาแนว วังเวงอีกรายแล้ว แหะๆๆ ไม่นาน ลูกชาย จะกลับมาครับ ***************************************** คห 17 ดีครับ พี่ยา....แก้ปวดหาย ไม่บอก ผมกะรู้ว่า พี่น่ะชอบขนาดนั๊กแต้ๆ ก่อ หุหุ เริ่มมั่วแระลาว ************************************* คห 18 ดีครับ พี่ปาง..สีฝุ่น พี่เป็นคนที่ไหนครับ ทำไม พอจะรู้ คำๆ นี้ได้ ผมอยากอ่านครับ พี่ไปเม้นท์ ผมที่บล็อกแก๊งค์ก็ได้ครับ เรื่อง "กล่อม" ************************************** คห 19 ดีครับ ท่านพี่ กีรติ.. ผมก็พยายาม ให้แต่งกลอนมีสาระ มากกว่าขึ้นกว่าก่อน น่ะครับ ขอบคุณที่ชม มานะครับ **************************************** คห 20 ดีครับ คุณฉัตรบงกช เป็นใครน้ออออ พึ่งลงบ้านกลอนไม่นาน แต่ แต่งกลอนได้เพราะมากๆ ครับ เรียกว่า ไม่ผิดเลย *************************************** คห 21 ดีครับ คุณ ม่าน...แก้ว ก็เย้าๆ กานเล่นครับ พี่ ลิลลี่ บอกว่า เป็นผู้กำกับ ก็เลย ขอบทบาท เป็น เพียงแค่ ตัวประกอบ ฉากสุดท้าย 5555+ ************************************* คห 22 ท่านพี่ สุริยันต์ฯ น่าเสียดายครับ ปลาร้าทอด บ่เคยลอง อิอิ ปลาร้าทอด ทำจาก ปลาตัวใหญ่ๆ สีขาวๆ ผมจำชื่อไม่ค่อยได้ บ้านผม มักเรียก ปลาตอง น่ะครับ เพราะตัวแบนๆๆ *********************************** คห 23 ดีครับ คุณลุงแก้วฯ ไม่ขอบตอบ เป็นโคลงครับ กลัวว่า เน็ตจะปิดซะก่อน ขอบคุณกับการ นำโคลงเพราะ มากให้อ่านครับ ********************************* คห 24 ดีครับ น้องโสภา การุณ 5555+ เห็นว่า นามสกุล กะชื่อ เหมาะกานดี อิอิ แหมๆๆ บรรยายได้น่า รักเชียว ดีแล้วล่ะครับ มีแม่ ที่ดี ทำให้คนเราเกิดมา มีแนวคิด และมีจิตวิญญาณ ที่เข้มแข็ง ต่อสู้กับสังคมโลกภายนอกได้อย่างมีคุณภาพ ด้วย รักและเคารพ ทุกๆ ท่าน มา ณ ที่นี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
