~ รัก ~ ฟ้ามิอาจกั้น ~ ถึง จะไกลรักพร้อม............ยืนยง ฟ้า แค่ภาพดำรง...............คู่หล้า จะ รักมั่นประสงค์.............ในสุข กั้น เถิดระแวงว้า...............ก่อเศร้าหลอนไหว ให้ เพียงเรารักรู้................อดทน ฉัน เชื่อจะสมผล..............ดั่งอ้าง และ ชวนคิดพิศดล............ถึงซื่อ สัตย์นา เธอ จะหายหมองข้าง.........สุขแม้ไกลฝัน ไกล กันยังเคลิบเคลิ้ม..........ทุกวัน กัน ทุกข์คิดผูกพัน..............มอบรู้ สุด ตาจะเสกสรรค์.............พจน์เพิ่ม หวานเฮย ตา ห่างใจแทนกู้...............ส่งแจ้งนัยหมาย หรือ ผายคำห่วงคล้อง.........อาทร ว่า หนึ่งประสงค์วอน.........อย่าล้า ภู ไพรยากบังตอน...........เราห่าง ผา ลึกหาทันท้า................ก่อเพ้อมาถึง ทอด รำพึงพร่างพริ้ง............ยามใด ยาว อิ่มบอกถึงใจ...............รื่นเร้า ขวาง เพียงสิ่งเคาะไข...........ชวนโศก หน้า ชื่นมักเมียงเย้า.............หลอกสร้อยลืมขาน บัง ลานเหงาแจ่มจ้า..........คืนจันทร์ เพ็ญเอย ตา ร่ายราวประชัน.............ข่มเก้อ แค่ หวังจะดับดัน...............เผาแผ่ว ทรวงนา ไหน ใช่จะเผลอเพ้อ............อ่อนให้เหงาผลาญ แม้ พานฝนหลั่งล้อม.........ขอบภักดิ์ มี รึจะหยุดรัก.................หล่อช้ำ ทะ เลกักยังปัก.................หลักเบี่ยง เล(เล่ห์)หลั่งหันหัก ห้ำ...........ลักร้อนไหลหนี เหลือ วิถีท่องถ้อย...............สอยคำ หยั่ง รักถึงลำนำ................สุขเอื้อ คะ นึงนิ่งหลากจำ...........จองอวด เน ติถึงแดนเกื้อ..............รุ่มแพร้วมวลหอม มา ออมรวมรักด้วย..........อธิษฐาน กั้น หม่นกับมนต์บาน.........ดอกช้อย เรา จะสุขโดยสาน............แดนสวาท ไว้ เหนี่ยวเป็นเกลียวร้อย....จิตพร้อมรวมเหลา อย่า เมาหมองหวั่นว้าง........หนทาง ได้ ระลึกยืดวาง...............ห่วงหุ้ม ตก นัยเลื่อนทันสาง..........จนจบ ใจ จ่อจะหมดกลุ้ม...........ยากคล้อยคมโหย ถึง หนาวโปรยห่มผ้า........ฉับพลัน ห่าง หวั่นหากลัวรัน............หยอดแกล้ง แค่ ควันซัดงงงัน............เพียงครู่ ไหน ขุ่นจะมาแย้ง.............ล่อให้จางขยัน ก็ รักกันสุขแท้...............ชีวา ไม่ โกรธยามจันทรา.........ยั่วล้อ สำ ราญต่อหรรษา............เรียงหลั่น คัญ(คราญ)แข่งแปลงรัก ป้อ....ไล่เยิ้มทรวงสรวล โดย.... โอเลี้ยง ( ญามี่ ) อำ ...มฤตแห่งรักน้าว ...... เหนืออำ- นาจ ..อื่นฤๅจะงำ ............ เงื่อนกั้น ใด ...เลยเอ่ยจักจำ ......... จนดับ ชีพเอย ใด ...เท่า"รัก"คำนั้น ........ หนึ่งแท้ปรารถนา ที่ ....ห่วงหาต่างดิ้น ........ ดาประดัง ใน ...สุขโศกชอบชัง ....... ชื่นเศร้า โลก ..หมุนอยู่ท่ามดัง ...... ดุลยภาพ นี้ ....ย่อมด้วยรักเฝ้า ....... ใฝ่ทั้งจักรวาล ไม่ ...พบพานใคร่คว้า ....... ไขว่ปอง มี .....ค่าเกินเงินทอง ........ เทียบได้ ความ ..รักกว่าศักดิ์ผอง ..... ภักดิ์เท่า หมาย ..มุ่งภิรมย์ใกล้ ......... กอดไว้ทุกตอน แม้ ...นอนแม้ตื่นเฝ้า ........ ฝันไป แต่ ...หนึ่งในดวงใจ ......... จ่อแท้ ภู ....ดอยต่างแดนไกล ..... กันรัก อยู่ฤๅ ผา ...แกร่งกำแพงแม้ ....... หมื่นลี้ฤๅขวาง ก็ ....ทางรักทอดด้วย ....... ดวงแด อาจ ..ว่างเปล่าใจแล ....... จึ่งรู้ ท ....ว่าสื่อกระแส ........... สู่จิต ลาย ..รักอักษรชู้ ............. ชื่นล้วนพันธนา มิ .....ว่าอุปสรรคด้าน ...... ใดมี อาจ ...แทบขาดชีวี ......... หว่างสู้ ขวาง ..อยู่ทุกนาที ........... ถมทาบ กั้น ....เถิดจักได้รู้ ............ รักนี้ใหญ่หลวง รัก ...ห่วงหวงสุดห้วง ....... มหรรณพ เรา ...ดั่งบุญใดพบ ........... เพื่อสร้าง มี ....กันและกันสบ .......... สองสมัคร ปีก ...รักผายแผ่กว้าง ........ กว่ากว้างกลางใจ บิน ...ไปเคียงคู่ค้น .......... ความหมาย หลีก ..หลบพบภัยภาย ...... ผ่านพ้น ข้าม ..เขาทะเลราย .......... เรียงสลับ ฟ้า ...ช่างงามล้ำล้น ......... โลกนี้น่าภิรมย์ ลอย ..ชมลมชื่นป้อน ....... ปรนเปรอ มา ...หล่อใจบำเรอ ......... รักล้น หา ...ไหนเทียบเสมอ ...... เหมือนอิ่ม ใจเอย กัน ...แต่ใจสุขท้น ........... ท่วมเฟ้อฟองฝัน ขอ ...ฉันกางปีกอ้อม ....... โอบตระกอง ให้ ...อุ่นอวลไอสอง ........ สู่เพี้ยง รัก ...เราร่วมประคอง ........ เคียงปลูก ฉัน ...จักฟูมฟักเลี้ยง ......... รักด้วยภักดี แน่ ...นักที่ใฝเฝ้า ............. ฝันคะนึง นอน ..ท่ามความคิดถึง ..... ทอดข้าม เท่า ...คอยสู่วารพึง .......... พิศวาส นั้น ...ย่อมสุดหักห้าม ........ ห่มร้อยรำพัน ฟ้า ...กั้นก็ช่างฟ้า ............ ฝั่งไหน ดิน ...แยกห่างอย่างไร ...... รักสู้ เกรง ..ฤๅเมื่อสองใจ ......... จริงมั่น กลัว ..แต่ฟ้าดินรู้ .............. รักนี้นิรันดร เพลง ฟ้ามิอาจกั้น ประพันธ์โดย สุรพล โทณะวณิก ศิลปิน แห่งชาติประจำปี พ.ศ. 2540 สาขาศิลปะการแสดง (การประพันธ์เพลงไทยสากล) .
22 มีนาคม 2553 00:10 น. - comment id 1113128
สุดยอดจริงๆ มาเป็นเพลงไพเราะเชียว
22 มีนาคม 2553 00:42 น. - comment id 1113132
ขอบคุณครับคุณยา นอนดึกๆบ่อยๆไหวเหรอ พักบ้างนาครับ
22 มีนาคม 2553 01:09 น. - comment id 1113135
ฟ้า ปองรักสักครั้ง ยามเหงา มิ ใช่พลางแสงเงา อย่างนี้ อาจ ทุกข์หม่นทนเอา หวังสุข กั้น ขวากหนามหมางชี้ แค่ได้เพียงฝัน....... แหม...อยากแต่งโคลงบ้างค่ะ แต่ยามเจ็บไข้ สมองไม่ร่วมด้วยเลยค่ะ
22 มีนาคม 2553 02:15 น. - comment id 1113144
ขนาดดึกๆยังเข้ายากจัง หรือว่าเป็นเพราะเล่นแบบไร้สาย ลองอีกครั้งถ้าไม่ติด พรุ่งนี้มี่มาใหม่นะพี่พจน์ เงียบเหงาคืนมืดไร้.........แสงดาว ตาพิศในดงพราว...........หมื่นไม้ ลมโชยดึกนึกหนาว........เยียบจิต ใจคิดอยากเคียงใกล้......อยู่ข้างคนฝัน
22 มีนาคม 2553 02:18 น. - comment id 1113145
ใครหนอรอค่ำเช้า.................หวังเห็น หลับตื่นเหมือนลำเค็ญ..........เดือดร้อน ไกลตาก็จะเป็น....................เหมือนเร่า ดูช่างถวิลต้อน.....................แอบคล้อยรักหลอน ไว้เข้าง่ายๆมาเล่นอีกบ่อยๆค่ะ ฝันดีค่ะพี่ๆทุกคน
22 มีนาคม 2553 09:00 น. - comment id 1113184
รักสุดขอบฟ้ากว้างไกลสุดตา มิอาจหักห้ามได้หรอกหนารักแท้ รักแม้ห่างไกลเกินคำดูแล มิอาจห้ามใจแท้ส่งใจไปถึง
22 มีนาคม 2553 10:35 น. - comment id 1113205
แม้นขอบฟ้ากว้างใหญ่แผ่ไพศาล รักก็ผานม่านฟ้าไปหาได้ ความคิดถึงบึ่งก่อนคอยอ้อนใจ แอบอุ่นไอ....ในฝัน...นั้นเพียงพอ... โคลงเพราะมากค่ะ แต่ไม่สามารถเลย...
22 มีนาคม 2553 11:21 น. - comment id 1113221
ชื่นชมจริงๆค่ะ สบายดีน่ะคะ คุณพจน์
22 มีนาคม 2553 14:35 น. - comment id 1113279
วันนี้ลมพายุ เริ่มพัดอีกแล้ว เที่ยวนี้มีทรายจากทะเลทรายทางเหนือสุดด้วย มี่ไม่แน่ใจว่าอัพติดไหม 5555 ถ้าติดแล้ว คืนนี้มี่ลองเข้าไปทักพี่คนอื่นๆบ้าง เกรงใจจังมาทักมี่บ่อยๆ แต่มี่ไม่ค่อยได้ไปคุยตอบใครบ้างเลย ไว้เน็ทปรกติ จะเข้ามาบ่อยๆอีกค่ะ ......................... อวลเอยอวลอุ่นอ้าง.......อกไอ รักนา หอมภักดิ์หักเผลอไหว....แตะแต้ม เขียนโลกวาดวางไฟ.......พราวสว่าง ทอท่องชะโงกแง้ม..........บ่อช้อยชุมหวาม ยามประจักษ์ติดแจ้ง.......รักหวัง มนต์อนันต์แอบฟัง..........เพิ่มพร้อย ยางยืดยึดติดยัง..............รอยว่าง รักเสกพลังร้อย...............กลบสิ้นมารหมอง ปองโปรยโรยหล่นแล้ว...เซาะงอก ขอบฟากมิมีหมอก..........พอกฟ้า ภาพจินต์อิ่มอวลออก......ดอกร่า ระยิบระยับหน้า................วับด้วยดาวใส ใยเยือนเบือนฝั่งร้อน.......มาคลุก รักชุ่มชวนสนุก.................หลีกท้อ ปีนไกลป่ายผารุก.............แดนเทพ คืนค่ำเริงรวนล้อ...............หิ่งห้อยสุมแสง
22 มีนาคม 2553 15:09 น. - comment id 1113291
๐ อยู่ใต้ฟ้าตะวันเดียวผูกเกลียวรัก ใจสมัครรักเสมอเธอสักหน ถึงอยู่ไกลใต้หล้านภาปน ใจหนึ่งคนจะคงมั่น...ฉันรักเธอ... ปล...กลอนเพราะมากๆเลยคะพี่ สวยด้วยอักษรและเนื้อหาย
22 มีนาคม 2553 15:18 น. - comment id 1113297
รัก หวังเคียงอยู่ข้าง...บริบูรณ์ ข้าม ถิ่นสิ่งพอกพูน....เกี่ยวข้อง ขอบ..เขินเชิดชูนูน....กางกัก ฟ้า เปิดรักปลิวพ้อง...กู่ก้องข้ามฟ้า สวัสดีค่ะ คุณพจน์รำพัน ดอกบัวเขียนมั่วๆมาทักทายค่ะ สบายดีนะค่ะ ขอให้คุณพจน์มีแต่ความสุขค่ะ
22 มีนาคม 2553 17:09 น. - comment id 1113315
ดุลย์พินิจจิตต้อง ตรองตน ส่วนลึกในใจคน ยากค้น รักเอยดั่งเวทมนต์ กระทบ ใจแฮ จึงยากจะคลายพ้น นั่นแท้รักเอยฯ แจมด้วยหน่อยก่อนเจ้าค่ะ งานเพียบเลย แงๆๆ
22 มีนาคม 2553 23:01 น. - comment id 1113396
ท่านชายพจน์ฯ ดอกไม้สวย โคลงเพราะ บรรยากาศให้ น่าจะดื่ม เบียร์ด้วยกันนะครับ....
23 มีนาคม 2553 10:15 น. - comment id 1113562
อ่านแล้วคุ้มสุดคุ้มเลยนะคะท่านชาย กลับย้อนไป่นโคลงเที่ยวเมืองเหนือแล้วยิ่งคุ้มค่ะ ร้างไปนาน คราวหน้ากานต์ค่อยแจมนะคะ ตอนนี้มืดมน คริๆ ท่านชายสบายดีนะคะ
23 มีนาคม 2553 14:40 น. - comment id 1113707
คุณพจน์ เพราะมากค่ะ.......
23 มีนาคม 2553 22:04 น. - comment id 1113898
แจ่มได้อีกนี่นี่พี่พจน์...... สุดยอดสุดยอด
24 มีนาคม 2553 06:26 น. - comment id 1113965
สวัสดีครับทุกท่าน ขอขอบคุณที่แวะเวียนกันมาให้กำลังใจกันนะครับ 3 คุณปรางทิพย์ ฟ้า ปองรักสักครั้ง ยามเหงา มิ ใช่พลางแสงเงา อย่างนี้ อาจ ทุกข์หม่นทนเอา หวังสุข กั้น ขวากหนามหมางชี้ แค่ได้เพียงฝัน....... แหม...อยากแต่งโคลงบ้างค่ะ แต่ยามเจ็บไข้ สมองไม่ร่วมด้วยเลยค่ะ ....................................................... ถึง ..ยามเจ็บป่วยไข้ ....... ขับขาน ฟ้า ..โปรดเป็นพยาน ...... รักนี้ จะ ..กี่ตราบนานกาล ....... กัลป์ล่วง กั้น ..อย่าให้ปรางลี้ ......... หลีกพ้นภารโคลง ขอให้หายจากเจ็บไข้ไวๆนะครับคุณปราง สักวันคงได้เขียนโคลงอย่างอิ่มใจ
24 มีนาคม 2553 06:40 น. - comment id 1113966
4, 5 คุณญามี่ 4 ) .. เงียบเหงาคืนมืดไร้.........แสงดาว ตาพิศในดงพราว ...........หมื่นไม้ ลม โชยดึกนึกหนาว........เยียบจิต ใจคิดอยาก เคียงใกล้......อยู่ข้างคนฝัน ........................................................ ~ ใจคิดอยากอยู่ข้าง ....... คนฝัน เชย ชื่นในวารวัน ............. วาดฟ้า แต้มดาวแต่งดวงจันทร์ ..... แจ่มกระจ่าง จนดึกดื่นคืนล้า ............... หลับแล้วละเมอถึง 5 ) .. ใครหนอรอค่ำเช้า.................หวังเห็น หลับ ตื่นเหมือนลำเค็ญ .........เดือดร้อน ไกลตาก็จะเป็น.................... เหมือนเร่า ดู ช่างถวิลต้อน....................แอบคล้อยรักหลอน ..................................................................... ~ ดูช่างเหมือนแอบคล้อย ..... รักหลอน แต่นั่งยืนเดินนอน ................. นึกเฝ้า ฝากคำใส่โคลงกลอน ........... กรุ่นจาก ใจเอย หากพี่นี้ขาดเจ้า ................... จักเศร้าขาดใจ
24 มีนาคม 2553 07:09 น. - comment id 1113968
6 คุณ(น้ำตาลหวาน) รักสุดขอบฟ้ากว้างไกลสุดตา มิอาจหักห้ามได้หรอกหนารักแท้ รักแม้ห่าง ไกลเกินคำดูแล มิอาจห้ามใจแท้ส่งใจไปถึง ........................................ อ่านกลอนคุณพิมแล้วนึกถึงเพลงนี้ครับ ... ดวงใจ ทุกคนมีสิทธิ์จะรักกันได้ ถึงอยู่ห่างไกล ก็ยังส่งใจไปถึง ~ รักเธอมิว่าฟ้า ......... ฟากไหน ถึงห่างจนแสนไกล ...... กว่าอ้าง ก็ยังจักส่งใจ .............. จ่อจรด ไปอยู่คอยเคียงข้าง ..... ขับร้อยคำโคลง
24 มีนาคม 2553 08:37 น. - comment id 1114003
7 คุณครูพิม แม้นขอบฟ้ากว้างใหญ่แผ่ไพศาล รักก็ผานม่านฟ้าไปหาได้ ความคิดถึงบึ่ง ก่อนคอยอ้อนใจ แอบอุ่นไอ....ในฝัน...นั้นเพียงพอ... โคลงเพราะมาก ค่ะ แต่ไม่สามารถเลย... ......................................... คุณครูพิมขี้จุ๊ .. ตาลาลา .. คุณครูพิมขี้จุ๊ ขอโทษไว้ด้วยนะครับ บางท่านอาจไม่ชอบคำนี้ แต่ผมรู้สึกว่าน่ารัก ขำๆดีอะครับ ขี้จุ๊ ~ ด้วยหัวใจใฝ่ฝันอันประหม่า แทนปากกาเขียนคำพร่ำมาขอ ความปรานีน้อยหนึ่งที่ซึ้งพอ ไว้ฝันต่อชีวิต .. ลิขิตรัก
24 มีนาคม 2553 09:13 น. - comment id 1114020
8 คุณเทียนหยด ชื่นชมจริงๆค่ะ สบายดีน่ะคะ คุณพจน์ ......................................... ขอบคุณครับ ผมสบายดีครับคุณอ้อย คุณอ้อยคงสบายดีนะครับ เห็นสดชื่นอยู่ในกลอนรักเจ้าเอย ~ รักเจ้าเอยอยู่ห้วง ..... หนไหน จึงมิรู้ว่าใคร ............... ขื่นเฝ้า คอยเจ้าอยู่ร่ำไป .......... ปองสนิท กลับถูกทิ้งให้เศร้า ........ โศกด้วยใจหวัง
25 มีนาคม 2553 08:02 น. - comment id 1114448
9 คุณโอเลี้ยง(ญามี่) ของน้องมี่ นี้ตอบแบบอัฐญามี่ซื้อโอเลี้ยงนะครับ กลับไม่ง่ายสิ ดึกดื่นเลย อวลเอยอวลอุ่นอ้าง..........อกไอ รักนา หอมภักดิ์หักเผลอไหว........แตะแต้ม เขียนโลกวาดวางไฟ..........พราวสว่าง ทอท่องชะโงกแง้ม............บ่อช้อยชุมหวาม ( ญามี่ ) ...................................................... ~ ชะโงกแง้มบ่อช้อย ...... ชุมหวาม ปละปล่อยไฟลุกลาม ....... โลกร้อน แรงภักดิ์โชติช่วงยาม ....... เย็นย่ำ ไออุ่นอกสะท้อน ............. ทาบแก้มแกมหอม ยอมประจักษ์ติดแจ้ง....... รักหวัง มนต์อนันต์แอบฟัง..........เพิ่มพร้อย ยางยืดยึดติดยัง ..............รอยว่าง รักเสกพลังร้อย...............กลบสิ้นมารหมอง ( ญามี่ ) ........................................................ ~ รักเสกรักร้อยกลบ ......... สิ้นหมอง ทบทาบทุกทำนอง ............ นุ่มเนื้อ เพียงมนต์แห่งเพลงผอง ..... เพลินร่ำ ประโลมเอย โชนโชติไอรักเชื้อ ............. ชื่นห้วงหอมหวาน ปานโปรยโรยหล่นแล้ว.....เซาะงอก ขอบฟากมิมีหมอก..........พอกฟ้า ภาพจินต์อิ่มอวลออก......ดอกชื่น ระยิบระยับหน้า..............วับด้วยดาวใส (ญามี่ ) .................................................. ~ ระยิบระยับด้วย ........ ดาวใส กระจ่างจนจินต์ใจ ........ แจ่มแจ้ง ภาพดอกรักภายใน ...... นั้นชื่น บานเอย ย่อมเชื่อมิอาจแสร้ง ..... เสกได้งามเสมือน ใยเยือนเบือนฝั่งร้อน.......มาคลุก รักชุ่มชวนสนุก...............หลีกท้อ ปีนไกลป่ายผารุก............แดนเทพ คืนค่ำเริงรวนล้อ ............หิ่งห้อยสุมแสง ( ญามี่ ) .................................................... ~ คืนค่ำเริงหิ่งห้อย ....... สุมแสง พริบพรับวับวาบแรง ....... เร่งเร้า วนเวียนว่อนแสดง ........ ดั่งรื่น เริงเอบ มองยิ่งชวนยวนเย้า ....... ยั่วให้ใจเหลิง
25 มีนาคม 2553 08:09 น. - comment id 1114449
10 คุณฉัตรบงกช ๐ อยู่ใต้ฟ้าตะวันเดียวผูกเกลียวรัก ใจสมัครรักเสมอเธอสักหน ถึงอยู่ ไกลใต้หล้านภาปน ใจหนึ่งคนจะคงมั่น...ฉันรักเธอ... ปล...กลอนเพราะมากๆเลยคะพี่ สวยด้วยอักษรและ เนื้อหา ........................................ ^ ^ ครับ .. กลอนเพราะมากเลยครับ โอยยย โดนๆๆ .. โดนครับ ~ ฉันรักเธอ .. อ่านดูแล้วรู้สึก ความสำนึกแห่งรักชักป้ำเป๋อ แม้มิรู้อยู่ไหนเมื่อไรเจอ ก็ไผลเผลอติดตรึงนิดหนึ่งแล้ว ขอบคุณครับ
25 มีนาคม 2553 08:42 น. - comment id 1114461
11 คุณดอกบัว รัก หวังเคียงอยู่ข้าง....บริบูรณ์ ข้าม ถิ่น สิ่งพอกพูน....เกี่ยวข้อง ขอบ..เขินเชิดชูนูน......กางกัก ฟ้า เปิดรัก ปลิวพ้อง....กู่ก้องข้ามฟ้า* สวัสดีค่ะ คุณพจน์รำพัน ดอกบัวเขียนมั่วๆมาทักทาย ค่ะ สบายดีนะค่ะ ขอให้คุณพจน์มีแต่ความสุขค่ะ ............................................ สวัสดีครับ คุณดอกบัวอะครับ .. น้อยใจแล้วนา บอกว่าเขียนมั่วๆมาเรื่อยเลยอะ อ้าว .. จริงสิ .. กู่ก้องข้ามฟ้า .. ข้าม"ฟ้า"ไม่ได้หรอกครับ ถ้า ข้ามนภา ถึงจะถูกฉันทลักษณ์ เพราะคำจบบทโคลง เป็นคำสุภาพ ใช้คำที่มีวรรณยุกต์ไม่ได้อะครับ รัก หมายเป็นคู่คล้อง ........ ครองเคียง ข้าม โลกสู่สวรรค์เวียง ...... นิเวศน์ครั้น ขอบ ใจจรดกันเพียง ......... แผ่วแผ่ว ฟ้า ย่อมมิอาจกั้น .............. กลับซ้ำเออออ ขอบคุณครับที่อวยพรให้เป็นนิจ ขอให้คุณดอกบัวมีความสุขเช่นกันครับ
25 มีนาคม 2553 09:46 น. - comment id 1114491
12 คุณแก้วประภัสสร ดุลย์พินิจจิตต้อง ..... ตรองตน ส่วนลึกในใจคน ........ ยากค้น รักเอยดั่งเวทมนต์ ...... กระทบ ใจแฮ จึงยากจะคลายพ้น ..... นั่นแท้รักเอยฯ แจมด้วยหน่อยก่อน เจ้าค่ะ งานเพียบเลย แงๆๆ ............................................ อ่านโคลงคุณแบมถึงบาทสี่ เขียนว่า .. คลายพ้น ดีทีเดียวครับ ถ้าเขียนว่า .. หลุดพ้น ละก็ไปทางธรรมะเชียว ~ ยากจะคลายนั่นแท้ ..... รักเอย ด้วยจิตมิอาจเผย ........... ภาพได้ จึงยอมปล่อยตามเลย ..... แล้วแต่ บุญเอย พรหมลิขิตขีดไซร้ .......... สิได้ครองกัน
25 มีนาคม 2553 10:22 น. - comment id 1114504
13 คุณลานเบียร์ห้อยขา หัวหิน ดอกไม้สวย โคลงเพราะ บรรยากาศให้ น่าจะดื่มเบียร์ด้วยกันนะครับ.... ................................................. ขอบคุณครับคุณแจ็คกี้ ด้วยความยินดีครับ คงจะมีโอกาสในสักวันหนึ่ง 14 คุณเพียงพลิ้ว อ่านแล้วคุ้มสุดคุ้มเลยนะคะท่านชาย กลับย้อนไป่นโคลงเที่ยวเมืองเหนือ แล้วยิ่งคุ้มค่ะ ร้างไปนาน คราวหน้ากานต์ค่อยแจมนะคะ ตอนนี้มืดมน คริๆ ท่านชายสบายดีนะคะ ............................................ ผมสบายดี ขอบคุณครับ ว่าแต่คุณกานต์หายไปนานเลย บ้านกลอนขาดสีสันสดใส ด้วยกุหลาบแดงเจ็ดดอกของคุณกานต์ ต้องมีหลายคนคิดถึงครับ 15 คุณแกงฯ เพราะมากค่ะ....... ............................. ขอบคุณครับ คุณฝันสบายดีนะครับ 16 คุณสุริยันต์ จันทราทิตย์ แจ่มได้อีกนี่นี่พี่พจน์...... สุดยอดสุดยอด ................................. ขอบคุณครับ สบายดีนะครับ
25 มีนาคม 2553 19:18 น. - comment id 1114776
รัก โบยบินอยู่ใกล้...พะเน้าพะนอ ข้าม ฝั่งเคียงเดล้าคลอ.......หทัยคล้อง ขอบ ข่ายคลื่นใจรอ....จองจับ ฟ้า ส่งสัญญาณพ้อง....สื่อให้ใจคอย สวัสดีค่ะ คุณพจน์รำพัน มีการน้อยใจด้วยหรือค่ะนี่ อิ อิ อิ ดอกบัวเขียนมั่วจริงๆแหล่ะบทที่แล้วจริงๆดอกบัวรู้ว่าผิด แต่ก็โพสต์ไปแล้ว นี้ไม่ได้มั่วค่ะ มาแก้ตัวแบบเบลอๆ นิ่มๆไม่ค่อยดีนัก ร้างการเขียนไปหลายเพลาเหมือนกัน เพราะภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบ ขอบคุณค่ะ คุณพจน์ที่แนะนำดอกบัวเสมอมา โคลงเที่ยวเหนือของคุณพจน์ดอกบัวยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ เวลาน้อยจริงๆ จะโพสต์กลอนก็กลัวว่าไม่มีเวลาตอบเพื่อนๆพี่ๆ เอกสารก็เยอะ แถมเลี้ยงเจ้าหลานสาวไปด้วย ขอบคุณค่ะ คุณพจน์มากค่ะ ขอให้มีแต่ความสุขในทุกๆวันค่ะ
26 มีนาคม 2553 08:42 น. - comment id 1114921
อรุณสวัสดิ์ครับคุณดอกบัว รัก โบยบินล่วงแล้ว ..... ลืมหลง ข้าม เอกหทัยตรง ........ ที่นี้ ขอบ ฉันทลักษณ์คง ..... เขียนติด จอฤๅ ฟ้า ไม่อยากเซ้าซี้ ........ สุดแท้ตามสบาย อ่านไปก็เอาใจช่วยไป .. อ้าว .. ต้องแก้ตัวใหม่อีกแล้วสิ ไม่เป็นไรครับ .. ขอให้มีความสุขในการเขียน และมีความสุขทุกวันกับหลานตัวน้อยด้วยครับ
26 มีนาคม 2553 16:20 น. - comment id 1115138
โคลงญามี่เพริศพริ้ง.....รำพัน หวานพจน์รจน์ถ้อยสรร.........เสกอ้าง แม้ตัวห่างไกลกัน...................เกินกล่าว ใจจักแนบเนาข้าง..................ครุ่นเคล้าเคียงครอง ระวังมดขึ้นนะคะ น้ำตาลเรียกพี่ อิอิ
28 มีนาคม 2553 14:13 น. - comment id 1115656
สมดังคำแม่จิ้น ...... เจ้าคา รมเนอ คมวิริสมาหรา ................ ระริกพลิ้ว คราสะบัดอักษรา ............ รมณ์ขีด พลันกรีดรอยรายริ้ว ......... ลึกไว้ให้เห็น หวานเป็นลม ขมเป็นยาเน้อเจ้า
31 มีนาคม 2553 12:34 น. - comment id 1116787
เขียนได้ดียิ่งค่ะ ขอบคุณที่แวะไปตอบกระทู้ โคลงสุภาษิตนฤทุมนาการ นะคะ
1 เมษายน 2553 08:24 น. - comment id 1117161
สวัสดีครับ ( : แหม้ ขอบคุณครับ ยังอุตส่าห์แวะมาตรงนี้ : )
28 กุมภาพันธ์ 2555 14:04 น. - comment id 1226601
คิดถึงท่านชายค่ะ เลยแวะมาเยี่ยมค่ะ ท่านชายสบายดีนะคะ