ถามตัวเองไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ว่าทำไมยังคงรักเขาอยู่อย่างนี้ ทั้งๆที่ตลอดมาไม่มีอะไรตอบแทนความรู้สึกดีดี ตรงกับข้ามสิ่งที่เธอมีให้ฉัน..คือความเลื่อนลอย รักเธออย่างที่ไม่เคยรักใคร แม้มองไม่เห็นจุดหมาย..ข้างหน้าสักเพียงน้อย ยังคงปล่อยชีวิตและวางมันไว้บนความเลื่อนลอย ฝังตัวเองให้ติดอยู่กับรอคอย..ที่รู้ดีว่าไม่มีทางเป็นจริง