จ้องมองฟ้าคราเหงาเราต้องหมอง แดดแผดส่องฉาบหน้าคราบ่ายสาย ท่ามความสว่างยังเร้าเราหน่ายกาย กลัวตัวพ่ายแสงนั้นบั่นชีวี ณ ตะวันชิงพลบละห้อยคล้อย พร่ำสำออยสร้อยสร้างวลีนี้ เมื่อเหลือน้อยแสงไปได้ดีกรี เสริมเติมแต่งสุนทรีย์..เสียก่อนนอน อาบภาพฟ้าสีทองผ่องพรรณสวรรค์ เฉกเสกสรรค์สุขาวดีขจรฟ้อน งามท่ามเมฆเรขศิลป์ฉะอ้อนจร หยดบทกลอนเกลื่อนฟ้าอย่าเศร้าเนาว์ ลมห่มไอไหลลับกับปลายสาย แนวแถวท้ายทุ่งทางร้างเงาเขา ฟ้าครานี้มืดนักจักเศร้าเรา สิ้นกลิ่นเหล้ารำพึง..ถึงคราลา.. ...แบบว่า..ไม่รู้สิ
จะไม่เด็ด. 10 มี.ค. 2553 19:20 น. - ID 133591 
957
5
0
10 มีนาคม 2553 21:01 น. - comment id 1109682
ที่ ๑ เย้..... โอ๊ะโอ.....นึกว่าแต่เกี่ยว(กับตะวันยอแสง)ว่าจะขอเอี่ยวด้วยฅน อิอิ......
11 มีนาคม 2553 15:17 น. - comment id 1109820
11 มีนาคม 2553 17:11 น. - comment id 1109858
ภาพสวย
12 มีนาคม 2553 12:31 น. - comment id 1110115
ตะวันชิงพลบซบเซาอย่างเหงาหงอย แสงเรืองน้อยรอยหม่นสุดทนไหว ร่ำสุราอาวรณ์สะท้อนใจ พ่ายหรือไรไร้แรงแสลงเงา... ...แบบว่า...อาจจะรู้น่ะ....
12 มีนาคม 2553 18:32 น. - comment id 1110256
คุณ พี่โป้ง ..ฮั่นแน่...ยอมให้ไม่ได้หรอกคร้าบพี่..อิอิ..งก
12 มีนาคม 2553 18:33 น. - comment id 1110257
คุณกิ่งโศก ..ดีใจครับที่แวะมาเยี่ยมยามตะวันตกดิน..บรรยากาศดีทีเดียวครับ
12 มีนาคม 2553 18:34 น. - comment id 1110258
คุณ แกงเขียวหวาน ...ภาพสวย แล้วเห็นบทกลอนลอยเกลื่อนอยู่แถวนั้นมั้ยครับ
12 มีนาคม 2553 18:37 น. - comment id 1110259
คุณ ปรางค์ทิพย์ ตะวันชิงพลบซบเซาอย่างเหงาหงอย แสงเรืองน้อยรอยหม่นสุดทนไหว ร่ำสุราอาวรณ์สะท้อนใจ พ่ายหรือไรไร้แรงแสลงเงา... . . โอ้อารมณ์ถมถั่งดังเหมือนว่า สุดขอบฟ้าครานี้ฤดีเหงา ร่ำสุรายามใดให้บรรเทา แสงสุดเศร้าเหลือคณา..อย่าจากตะวัน ...อิอิ..แบบว่า..ต้องไม่รู้สิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
