ผืนดินร้าง...หว่างผา...ในป่าใหญ่ มีธารใสไหลผ่านลานหินโล่ง ไม้หลายหลากมากมายระยายโยง มองเห็นโพรงโป่งดินใต้หินทราย มีเนินภูอยู่ไกลในเบื้องหน้า หมู่เมฆาคณานับจับเป็นสาย ทิวป่าไผ่ไหวเอียงอยู่เรียงราย ยืนท้าทายสายลมอย่างกลมเกลียว ตรงโขดหินดินดานบนลานกว้าง ต้นไผ่คว้างกลางโขดอย่างโดดเดี่ยว เป็นไผ่หลงพงษ์หมู่อยู่ต้นเดียว อวดใบเขียวเรียวงามช่างหวามจินต์ ไผ่หลงกอ...หน่อไผ่...ไม่ย่นย่อ ยังแทงช่อ...หน่อผุด...มิหยุดสิ้น ต้นแตกหน่อ...ต่อก้าน...พ้นลานดิน คล้ายถวิล...ถิ่นฟ้า...นภางาม หน่อเป็นลำ...ค้ำก้าน...แตกฐานราก เป็นหลายหลาก...จากหนึ่ง...จึงสองสาม ทุกคืนวัน...ฟันฝ่า...พยายาม จนลุกลาม...ท่ามดง...แม้หลงกอ ถึงมองไป...ไร้หวัง...ก็ยังขืน คงหยัดยืน...ฝืนไป...ไม่ย่นย่อ ขอลองดู...สู้ชะตา...มิรารอ จนมีหน่อ...ต่อต้น...จนเป็นลำ ไผ่หลงกอ...ต่อพงษ์กลางดงป่า สู้ฟันฝ่า...พาต้น...พ้นพื้นต่ำ กิ่งใบก้าน...สานสยาย...คล้ายร่ายรำ สานลำนำ...ระบำไพร...ใต้ฟ้าคราม
victoriasecret 10 มี.ค. 2553 14:06 น. - ID 133575 
898
5
0
10 มีนาคม 2553 14:10 น. - comment id 1109547
ที่ 1 ก่อง
10 มีนาคม 2553 14:22 น. - comment id 1109553
เพราะมากค่ะ
10 มีนาคม 2553 16:17 น. - comment id 1109618
3........ก็ได้อ่ะเฌอฯ ......
10 มีนาคม 2553 16:36 น. - comment id 1109624
ไม่ 4 ก็ 5 อะนะ
10 มีนาคม 2553 17:45 น. - comment id 1109653
แจ่มค่ะพี่ชาย
10 มีนาคม 2553 20:20 น. - comment id 1109671
ยืนเป็นหนึ่งนอกกอล้อลมเล่น มิหลบเร้นหวาดหวั่นสะท้านถี่ ยามลมเชยไหนเลยจะเคยมี ลีลาที่แข็งขัดหากชัดเจน เฝ้าเติบใหญ่จนแกร่งมิแข็งขืน จึงหยัดยืนแตกกอมีหน่อเด่น จากต้นเดียวเปลี่ยวดายมิวายเว้น ก็รายเป็นกลุ่มกอคลอพงไพร
10 มีนาคม 2553 20:25 น. - comment id 1109674
แน่ใจหรือ... ว่ามีหน่อ....ไผ่ต้นเดียวห่อเหี่ยวบนเกลียวคลื่น แทบล้มครืนไร้แรงจะแข็งต่อ ไม่อาจฝืนธรรมชาติพิฆาตตอ ไม่มีหน่อโผล่ผุดดุจหินกลม...
10 มีนาคม 2553 21:06 น. - comment id 1109684
หลานเฌอฯ คุณแกงฯ หลานฉางฯ หลานแบม Thanks for visiting.
10 มีนาคม 2553 21:08 น. - comment id 1109685
นู๋พิมจัง ขอบคุณในคำชมนะจ้ะ.....
10 มีนาคม 2553 21:10 น. - comment id 1109687
คุณ ม่านแก้ว ยืนเป็นหนึ่งนอกกอล้อลมเล่น มิหลบเร้นหวาดหวั่นสะท้านถี่ ยามลมเชยไหนเลยจะเคยมี ลีลาที่แข็งขัดหากชัดเจน เฝ้าเติบใหญ่จนแกร่งมิแข็งขืน จึงหยัดยืนแตกกอมีหน่อเด่น จากต้นเดียวเปลี่ยวดายมิวายเว้น ก็รายเป็นกลุ่มกอคลอพงไพร สู่เพลงไผ่ไหวหวานผสานสดับ ทีละถ้อยคอยซับรับน้ำใส ทีละข้อต่อปล้องขึ้นคล้องใจ ปริเนื้อนวลเนียนนัยเมื่อไหวเอน เพลงไผ่พลันผันผวนสำนวนคล้าย ดั่งทวดยายตายพรากจากหลานเหลน เหมือนนักบวชสวดกันหลังฉันเพล ที่ ชี เถรเณร พระสวดประจำ งงว่าทำไมจบลงแบบนี้ได้...ขอบคุณที่มาแจมครับ
10 มีนาคม 2553 21:12 น. - comment id 1109688
หลานร้า......กกกกกก หายป่วยก็มาป่วนเลยเนาะ..... ไผ่ต้นเดียวห่อเหี่ยวบนเกลียวคลื่น แทบล้มครืนไร้แรงจะแข็งต่อ ไม่อาจฝืนธรรมชาติพิฆาตตอ ไม่มีหน่อโผล่ผุดดุจหินกลม... อยู่คนเดียวเหี่ยวหดเหมือนหมดค่า ร่ำสุราท้าชนจนร้องขรม มีเฌอฯอยู่คู่ร้านยามซานซม ช่วยคอยหายาลมผสมกิน เพราะค้างคานนานเนิ่นจนเกินแก้ เขาไม่แลแพ้รักหักจนสิ้น จึงบ่ายเบนเอนหาสุราริน รักพังภิณฑ์สิ้นหวังต้องนั่งคาน แถมให้อีกบทแระกัน นอนมากๆหน่อยนะหลานนะ
10 มีนาคม 2553 21:27 น. - comment id 1109691
ช่วงนี้ขยันลงกลอนนะคับ เขียนเยี่ยมคับผม
11 มีนาคม 2553 02:26 น. - comment id 1109714
คุณ วิทย์ ศิริ บังเอิญว่างครับช่วงนี้ แต่ก็ใกล้จะไม่ว่างแล้วครับ สงสัยต้องหายไปอีกนานเลยครับ
11 มีนาคม 2553 06:38 น. - comment id 1109717
ไพเราะ..งดงาม..สัมผัสสวย..ความหมายแน่นแฝง ด้วยคติเตือนใจ แวะมาอ่านครับ
11 มีนาคม 2553 17:33 น. - comment id 1109875
สวัสดีค่ะพี่แจ๊ค แวะมาเยี่ยมและอ่านกลอนเพราะๆค่ะ สบายดีนะคะ
12 มีนาคม 2553 10:16 น. - comment id 1110015
12 มีนาคม 2553 14:08 น. - comment id 1110177
คุณ ประทาน ขอบคุณครับ.....
12 มีนาคม 2553 14:10 น. - comment id 1110178
น้องเพลงฯ ว่างแล้วหรือจ้ะ......มีเซียมซีมาฝากอะนะ เกณฑ์ชะตา...ผู้หยิบ...ได้สิบเก้า ต้องปั่นเหล้า...เขาสั่งมา...จนขาแข็ง ทั้งเสริฟเหล้า...เสริฟเบียร์...จนเพลียแรง หน้าก็แดง...แข้งสั่น...เกินบรรยาย หลังเสริฟแล้ว...แจวมา...ทำอาหาร ต้องล้างจาน...บานเบอะ...เยอะอิบอ๋าย แถมยังมี...ขี้เหล้า...เมาโวยวาย แสนเหนื่อยหน่าย...ตายชัก...ยิ่งนักเอย อันเนื่องมาจากลานเบียร์ห้อยขาที่หัวหินจ้า
12 มีนาคม 2553 14:11 น. - comment id 1110180
หวัดดีครับ ครูพิม.... ม่วนซำได๋ครับ....... สบายดีนะครับครู
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด