ระบำดาวพราวกระพริบระยิบแสง งามปรุงแต่งแห่งเวิ้งฟ้าราตรีศิลป์ ลมระยับจับต้องผิวหวิวในจินต์ พร้อมโชยกลิ่นไอดินหอมกล่อมเงาดาว เสียงความเงียบเงียบจริงยิ่งกว่าเงียบ ความเย็นเยียบเฉียบฉาบในคราบหนาว เสียงใบไม้ไหวระริกพลิกร่วงกราว น้ำค้างพราวราวหยาดฝนหล่นร่วงริน ถามความมืดคืนสงบสนิทนิ่ง อยากรู้จริงความในทรวงดวงถวิล ตอบได้ไหมใครสร้างเจ้าเงามลทิน อีกดวงนิลนิรัติศัยในนภา ความมืดยินสิ้นคำถามตามสงสัย มิร่ำไรไขแจ้งแห่งกังขา เห็นหรือไม่ในความมืดอันจืดตา บนฟากฟ้ายังดาดาวพราวแสงนวล เจ้าเห็นไหมในเวิ้งฟ้าอากาศกว้าง แม้นเวิ้งว้างว่างเปล่าราวกำสรวล หากมีดาวพราวสักดวงห้วงฟ้ามวล ก็อบอวลชวนแอบอุ่นกรุ่นกลิ่นใจ มืดเยี่ยงข้าฤๅกล้าสู้หลู่แสงทิพย์ แม้ระยิบระยับแสงแรงอ่อนไข แต่ก็สู้อุตส่าห์ส่องท้องฟ้าไกล หวังเพียงให้แสงระยับขับมืดมัว เมื่อมืดมิดจึงรู้ค่าคราไร้แสง โลกจึงแจงแต่งตัวข้ามาสลัว ให้แสงดาวที่เจ้าถามมาตามตัว ไล่ความกลัวแห่งมนุษย์ฉุดปัญญา นิศากาลจะผ่านไปในไม่ช้า แต่อัตตายังมืดมนยากค้นหา อากาศมืดเพียงชั่วฟากก็จากลา แต่ปํญหาคือใจมืดไม่จากจร เจ้าเลือกเองจะก้มหน้าฝ่ามืดมิด และยึดติดมองโคลนตรมจมปลักหนอน ฤๅเงยหน้ามองดาราฟ้าอมร ข้าลาก่อนต้องจรไปในทิวา ฉันยืนเดี่ยวเหลียวมองรอบกรอบชีวิต เพิ่งได้คิดธรรมชาติสาดนาสา หอมกลิ่นดินผินมองฟ้าหาปํญญา แล้วหลับตาเสพไอดินสูดกลิ่นดาว 07/03/2553 วาวเดือน ในความมืดยังมีจุดสว่าง เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ย่อมดีกว่าคอตกก้มหน้าดูดินโคลน เพราะเบื้องบนยังมีแสงดาว .... ปล. ความบางตอนจากหนังสือเล่นนั้น และขออนุญาตผู้เขียนนำมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับเพื่อนๆในบ้านกลอนค่ะ
วาวเดือน 7 มี.ค. 2553 20:31 น. - ID 133517 
1880
12
0
7 มีนาคม 2553 21:08 น. - comment id 1108286
ขอบคุณสำหรับคำชื่นชมค่ะพี่แบม เก๋ก็เขียนไปตามประสาคนนอนไม่หลับ เลบจับปากกามาแต่งกลอน แถมด้วยนอนอ่านหนังสือ มีสาระบ้างบางโอกาส อิอิ นิทราสวัสดิ์นะคะ
7 มีนาคม 2553 20:50 น. - comment id 1108296
สวัสดีจ้าน้องเก๋ เขียนได้ดีมากค่ะ เงยหน้ามองฟ้า ดีกว่าก้มหน้ามองโคลนตม แต่พี่แบมกลับมองอีกมุมหนึ่งว่า ในโคลนตม ก็น่ามองนะคะ อาจจะพบหอยขมมาให้ทำแกงก็ได้อะ อิ คิดเล่นเฉยๆจ้า ราตรีสวัสดิ์ค่ะ คว้า ที่ 1 กลับบ้านด้วย
8 มีนาคม 2553 12:21 น. - comment id 1108312
งดงามถ้อยคำ และเนื้อหาค่ะ ชื่นชมจากใจ
7 มีนาคม 2553 22:07 น. - comment id 1108350
แวะมาเยี่ยมครับอ่านงานงาม ข้อความฝากถึง สมแล้วนามปากกาที่ช่างคมคายนักครับ ขอบคุณ ที่แวะไปเยี่ยมครับ
แก้วประเสริฐ.
7 มีนาคม 2553 22:59 น. - comment id 1108369
เงยหน้าแหงนมองฟ้า ทั่วนภาแสนสวยสม ดาวพร่างเดือนชวนชม พระพายพรมยามชมดาว ทักทายยามดึกค่ะ.... บางคนอาจมองหาเพชรในตม.. ล้อเล่นนนนนค่ะ..
8 มีนาคม 2553 05:50 น. - comment id 1108413
8 มีนาคม 2553 11:47 น. - comment id 1108531
ว่าแต่ออกจากโรงบาลมะไหร่นี่.. เขียนกลอนได้คงหายแล้วละสิเนาะ.. เขียนงานได้งามจ้า น้องเก๋
9 มีนาคม 2553 02:03 น. - comment id 1108848
แก้วประเสริฐ ขอบคุณค่ะครูแก้ว ที่เข้ามาเยี่ยมดูงานพื้นๆ (ขออนุญาตเรียกว่าครูแก้วนะคะ) งานของหนูไม่อาจหาญเทียบกับงานของครูหรอกค่ะ ยังห่างไกลกันหลายขุม แต่ยังไงก็ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ
9 มีนาคม 2553 02:06 น. - comment id 1108849
กิตติกานต์ ขอบคุณค่ะที่แวะเข้ามาเยี่ยม เพชรในตมอาจจะมองไม่เห็นนะคะ เพราะมันมืด อิอิ แซวเล่นนะคะ
9 มีนาคม 2553 02:07 น. - comment id 1108850
ป๋อง สหายปุถุชน ขอบคุณค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจ
9 มีนาคม 2553 02:11 น. - comment id 1108851
กิ่งโศก เพิ่งออกจากโรงพยาบาลได้ 4-5 วันค่ะตา ออกมาก็ควบเวรต่อ อิอิ ยังไม่หายสนิทเท่าไหร่ค่ะ ยังมีอาการไออยู่นิดๆ ไอค๊อกๆ แค็กๆ เหนื่อยง่ายกว่าเดิม เรียกได้ว่าเสียการทรงตัวไปเลยล่ะ ขอบคุณค่ะที่ตาชมว่างานเก๋งาม ทั้งที่มันก็แสนจะธรรมดา ตามอารมณ์คนนอนไม่หลับ
9 มีนาคม 2553 02:14 น. - comment id 1108852
ปรางทิพย์ ขอบคุณจากใจจริงเช่นกันค่ะ คุณปรางทิพย์ ความจริงมันก็ไม่ได้งดงามขนาดนั้น ชมซะเขินเลย อิอิ ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยม
9 มีนาคม 2553 08:43 น. - comment id 1108919
เข้ามาอ่านกลอนเพราะๆคะ เห็นธรรมชาติจริงเลยนะคะ
9 มีนาคม 2553 19:56 น. - comment id 1109083
ไม่เจอนาน คุณ วาวเดือน แต่งได้เพราะมากครับ อ่านกลอน แล้วนึกถึงเพลง พี่หนู มิเตอร์ ปลาดาว-เงาจันทร์ น่ะครับ
10 มีนาคม 2553 18:09 น. - comment id 1109658
ฉัตรบงกช ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ
10 มีนาคม 2553 18:15 น. - comment id 1109659
กวีน้อยเจ้าสำราญ เพลงปลาดาว เงาจันทร์ ยังไม่เคยฟังเลยค่ะ ไม่ค่อยได้ฟังเพลงเท่าไหร่ แต่เดี๋ยวจะไปหาฟังแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามาให้กำลังใจเสมอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
