ห่างบ้าน...ไกลฝัน
จอมงก
หอมดอกแก้วลอยมาพาใจหนาว
อ้อยอิ่งเคล้าควันไฟในเมืองใหญ่
คิดถึงเหลือเกินแผ่นหลังหน้าเตาไฟ
เสียงทอไหมดังในใจให้จดจำ
คิดถึงพ่อ คิดถึงแม่ คิดถึงน้อง
หลานคงร้องงอแงเมื่อพลบค่ำ
พ่อคงวิ่งเก็บถ่านเมื่อฝนพรำ
ส่วนเจ้าดำมันจะจำคนเคยเลี้ยงได้ไหม
อยู่ในเมืองวิ่งตามฝันจนใจล้า
ห่างบ้านมาเพื่อตามฝันที่เคยไฝ่
ยิ่งห่างบ้าน...เวลาผ่าน....ฝันยังไกล
อีกเมื่อไหร่จะได้กลับบ้านเราไปฝันดี
อยากนอนกอดแม่เมื่อวันที่เหนื่อยล้า
อยากถามพ่อว่าเหนื่อยไหมในวันนี้
อยากทิ้งฝันเพื่อไปกอดรักที่บ้านมี
อยากฝันดีที่บ้านเรา...