พี่นี้พร้อม ยอมรับ คำขอโทษ...... ไม่ขึ้งโกรธ ที่น้องน้อย ด้อยสมอง พูดพล่อยพล่อย มาได้ ไม่ไตร่ตรอง ที่ร่ำร้อง ออกมาว่า...เลิกกัน กว่าจะผ่าน มาได้ ถึงวันนี้ รู้ไหมพี่ มานะ และบากบั่น โกรธนิดหน่อย เจ้าก็ว่าเรา.....เลิกกัน สมองนั้น กลวงหรือไร ใยพล่อยนัก ไม่เป็นไร....พี่พร้อม ยอมยกโทษ..... ไม่ถือโกรธ เจ้าอันใด เพราะใจรัก พร้อมอภัย....ให้เจ้า ได้ประจักษ์ ว่าความรัก....พี่ยิ่งใหญ่.....แค่ไหนเอย.......
3 มีนาคม 2553 08:33 น. - comment id 1106298
คำขอโทษ เป็นที่สมาณฉันท์ที่สุด
3 มีนาคม 2553 08:42 น. - comment id 1106305
ขอบคุณ....กวีบ้านไร่...... รู้นะ(เป็นนัย ๆ ) ว่าเราให้....อภัย....ใคร
3 มีนาคม 2553 10:41 น. - comment id 1106365
..แต่คนบางกลุ่มก็มีหัวไว้กันไม่ให้หูติดกันแค่นั้นนะครับ.. ไม่น่าจะสะกดคำว่า ข อ โ ท ษ เป็น
3 มีนาคม 2553 22:17 น. - comment id 1106614
สาธุ....สาธุ...สาธุ.... ขอให้สมปรารถนานะครับ
5 มีนาคม 2553 12:00 น. - comment id 1107342
คห.1,2,3,4,5.....ขอบคุณที่แวะเข้ามาค่ะ