แด่คุณอาด้วยอาลัย

แก้วประภัสสร

ยี่สิบเจ็ดกุมภาฯคุณอาจาก
น้ำตาพรากสิ้นแล้วดวงแก้วฉัน
ลาลับล่วงดับสูญอาดูรพลัน
ลูกหลานนั้นโหยหาด้วยอาลัย
 เพราะความดีทีท่านนั้นปฏิบัติ
คอยเป่าปัดเยียวยารักษาไข้
เป็นหมอเก่งเชี่ยวชาญด้านแผนไทย
คนน้อยใหญ่เคารพนบนอบกัน
ทั้งตำบลพลับพลาไชยไกลใกล้นี้
สุพรรณบุรีมีหมอร่วมก่อฝัน
คอยช่วยเหลือชาวบ้านมานานวัน
แบ่งที่นั้นสร้างอนามัยใจเมตตา
ดอนเจดีย์ที่เรานั้นกราบไหว้
มีท่านไซร้บำรุงและรักษา
คอยเก็บกวดใบไม้ที่ล่วงมา
ตราบถึงวัยชรามาลาไกล
มาวันนี้คุณอาได้ลาล่วง
หมดสิ้นห่วงวาระอายุไข
ขอบิดาล่วงลับรับน้องไป
สถิตในทิพสถานวิมานแมน
หากดวงวิญญาณของคุณพ่อรับรู้..
โปรดมารับคุณอาไปอยู่ด้วยกันบนสวรรค์ด้วยเถิดค่ะ
คุณอา มีพี่น้องสี่คน แต่พลัดพรากจากกันตั้งแต่ยังอายุ 7 ขวบ
คุณพ่อของข้าพเจ้าได้ออกตามหาน้องชาย จนถอดใจ คิดว่าชาตินี้คงไม่ได้พบกันอีกแล้ว
   อยู่ๆวันหนึ่ง ขณะที่คุณพ่อของข้าพเจ้ากำลังรักษาคนไข้อยู่ที่บ้าน 
ก็มีคุณลุงคนหนึ่งมาพร้อมกับลูกชาย ตามหาญาติ
ถามกันไปมา สักพัก ทั้งคู่กอดกันแน่นร้องไห้ น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาอย่างไม่อายใคร  
     พี่น้องที่จากกันนานถึง ห้าสิบปี แต่วิถีชีวิตกลับดำเนินไม่แตกต่างกัน
  คุณพ่อของข้าพเจ้าเป็นอดีตหมอทหาร อดีตแพทย์ประจำตำบล
  ขณะที่คุณอา ก็เป็นหมอประจำตำบล และเป็นคนนำแพทย์แผนไทยมาใช้
ในการรักษาคนไข้ในตำบลพลับพลาไชย อำเภออู่ทอง
ท่านได้บริจาคที่ดินส่วนหนึ่ง เพื่อสร้างสถานีอนามัย
    คุณความงาม ความดีที่ท่านทำ คงไม่สามารถเชิดชูเกียรติ์ประวัติได้หมด
ขอดวงวิญญาณคุณอาจงไปสู่สุขคติ ไปพบคุณพ่อบนสรวงสวรรค์นะคะ