ใยฉันจะรักเธอ....มิได้ (กาพย์แสงสุริศรี)

สุรศรี

**บุญประจำปี		เขามีหมอลำ
นั้นมีประจำ		ทุกปี
**พระเวสสันดร	มีตอนเดือนสี่
เป็นประเพณี		นิยม
**ดาวเป็นแดนซ์เซอร์	หุ่นเธอเหมาะสม
ผู้คนชื่นชม		ยิ่งนัก
**อยู่บนเวที		สวยดีน่ารัก
กระชึกกระชัก		เร้าใจ
.**ดอนมาเที่ยวงาน	สะท้านฤทัย
เมื่อเหลือบมองไป	สบตา
**ศรรักปักทรวง	ทะลวงอุรา
ยากใครจะมา		ไถ่ถอน
**เมื่อรักเข้าใจ	อย่างไม่แคลนคลอน
มั่นคงแน่นอน		สัมพันธ์
**อุปสรรคใดใด	คงไม่สำคัญ
แม้จะห่างกัน		หลายปี
**ดาวสามสิบห้า	แก่กว่าสิบสี่
แต่ก็ใช่ที่		สำคัญ
**เมื่อรักสุกงอม	หวานหอมเข้าขั้น
จึงแต่งงานกัน		ทันใด
**ดาวเลิกเต้นรำ	ที่ทำงานงานไว้
หันมาใส่ใจ		ครอบครัว
**การเรือนการบ้าน	ชำนาญไม่กลัว
ทุกอย่างลงตัว		สมบูรณ์
**ทั้งสองครองรัก	ประจักษ์เพิ่มพูน
รักไม่เสื่อมสูญ	โรยรา
**ไม่แปลกอย่างได	ถ้าไม่รู้ว่า
ดาวคนนี้หนา		เป็นชาย
**ไม่แปลกอย่างไร	เมื่อใครทั้งหลาย
รู้ว่าเป็นชาย		แต่งกัน
**ไม่เคยบาดหมาง	เลิกร้างเดียดฉันท์
ครองรักผูกพัน	มิวาย
**แล้วเธอกับฉัน	ผูกพันมั่นหมาย
เธอหญิงฉันชาย	มีรัก
**จะแปลกไฉน	ถ้าใจประจักษ์	
สวามิภักดิ์		ต่อเธอ
**ทุกค่ำยันเช้า	ฉันเฝ้าแต่เพ้อ
ห่วงหาเสมอ		คะนึง
**หันมองพวกเรา	ควรเฝ้ารำพึง
หญิงชายคือหนึ่ง	คู่กัน
**รักใคร่ปรองดอง	คู่ครองผูกพัน
แผ่นผืนฟ้านั้น		ดินเดียว...ฯ