ชาติที่แล้วฉันทำกรรมอันใด ชาตินี้ถึงได้มีรักมักผิดหวัง ถูกทอดทิ้งหดหู่อยู่ลำพัง ทั้งที่รักจริงใจเสมอมา ไฉนเลยจะรู้จักรักสุขสม กลับต้องทุกข์ระทมเจ็บปวดปร่า ชีวิตที่เหลือมีแต่ดอกน้ำตา ผลิร่วงลงอย่างช้าช้าอยู่ทุกวัน จะมีไหมนางแก้วในชาตินี้ มอบรักที่ซื่อสัตย์ไม่แปรผัน อยู่เคียงบ่าเคียงไหล่ไม่ทิ้งกัน เป็นรักแท้คงมั่นชั่วชีวา ก็ได้แต่หวังในห้วงคำนึง จึ่งอธิษฐานกับพระพุทธไว้ว่า แม้นชาตินี้ถูกทอดทิ้งทุกข์ทรมา เกิดชาติหน้าขออย่าอาภัพรัก
21 กุมภาพันธ์ 2553 23:21 น. - comment id 1102868
ป่านนี้ยังอาภัพ อีกละก็ คงจะอาเพทแล้วละ อิอิ สบายดีนะครับ
22 กุมภาพันธ์ 2553 06:26 น. - comment id 1103039
ก็ได้แต่หวังในห้วงคำนึง จึ่งอธิษฐานกับพระพุทธไว้ว่า แม้นชาตินี้ถูกทอดทิ้งทุกข์ทรมา เกิดชาติหน้าขออย่าอาภัพรัก แม้นชาติหน้ามีจริงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอชีวิตของเธออย่ามีหมอง แม้นมีรักขอให้รักสมปอง และได้ครองรักมั่นนิรันดร์กาล แวะมาสวัสดีตอนเช้า
22 กุมภาพันธ์ 2553 17:05 น. - comment id 1103213
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ...
24 กุมภาพันธ์ 2553 14:42 น. - comment id 1103954
เป้นกำลังใจให้ค่ะ