มีคำถามคำหนึ่งที่อยากเอ่ย โปรดเฉลยได้ไหมอยากตื่นฝัน เพราะเหมือนอยู่ท่ามกลางหว่างหมอกควัน ช่วยบอกฉันตามจริงอย่านิ่งเลย โปรดนั่งคิดตริตรองมองประจักษ์ ขอสักพักมองลึกอย่าวางเฉย สิ่งที่เกิดเธอ ฉันไม่เหมือนเคย โปรดเอื้อนเอ่ยเผยนัยที่เปลี่ยนไป เพราะเธอเหนื่อยล้าเมื่อยภาระหนัก หรือเพราะรักเหือดหายหมายหยุดใส หรือเพราะเบื่อตัวฉันจึงเมินไกล สัมพันธ์ไซร้ไร้เหมือนนานเนิ่นมา ขอเพียงเอ่ยเผยนัยฤทัยบอก ขออย่าหลอกให้กลุ้มที่รักจ๋า ฉันไม่รู้วางตัวตรงอุรา หรือต้องพากายห่างหากกวนเธอ เคยโทรหาเช้าเย็นเห็นทุกข์สุข ทุกวันรุกแม้ไกลสม่ำเสมอ แม้อยู่ไกลอบอุ่นคล้ายพบเจอ รักห่วงเอ่ออบอวลชวนยลใจ แต่พักนี้เธอแปลกไม่เหมือนเก่า หรือรักเราจืดจางช่วยขานไข โทรไม่รับนับคำนำพูดไป ดั่งใจไกลกว่ากายไร้พบเจอ เธอบอกฉันเข้มแข็งอย่าหวั่นไหว ให้จิตใจมั่นยึดเธอไม่เผลอ รักฉันมากทุกสิ่งทำให้เธอ รักล้นเอ่อให้ฉันทุกวันคืน อาจมีบ้างเธอเหนื่อยเมื่อยกายจิต ขอสักนิดพักก่อนไม่อยากฝืน แต่ฉันขอได้ไหมใจกล้ำกลืน แม้จะฝืนช่วยรับสายฉันที
17 กุมภาพันธ์ 2553 22:52 น. - comment id 1101487
18 กุมภาพันธ์ 2553 10:52 น. - comment id 1101630
เข้าใจความรู้สึกนี้ค่ะ...บทกลอนกระแทกใจอย่างแรง...เป็นกำลังใจให้นะ
18 กุมภาพันธ์ 2553 20:54 น. - comment id 1101924
อบอุ่นจังเลยนะคะ
19 กุมภาพันธ์ 2553 08:06 น. - comment id 1102007
อ่า..น่ะ...ม่านเข้าใจ แต่ว่าพอเวลาผ่านไป ๆๆ ถึงตอนนั้นเราจะรู้สึกดีใจ ได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
20 กุมภาพันธ์ 2553 10:47 น. - comment id 1102399
ฟ้าสลัว..ก็เพราะเมฆบดบัง..หากต้องการรักที่สดใส ก็เปลี่ยนเป็นฟ้าใสแทนสิครับ... แวะมาดูฟ้าสลัวครับ