ตอนที่ 1 วันที่อบรมธรรม พระท่านนำคลิปให้ดู เป็นเรื่องของแม่หมู มีลูกอยู่ถึงสี่ตัว อยู่ทุ่งอาฟริกา มีกอหญ้าสูงท่วมหัว แม่หมูเกิดความกลัว ลูกของตัวอันตราย จึงสอนให้ลูกหมู ได้ขุดรูไว้ซ่อนกาย เสือสิงห์มาทำร้าย ก็ให้หายลงในรู แต่เจ้าน้องตัวเล็ก คงเป็นเด็กดื้อผิดหมู ประมาทจะเรียนรู้ จึงขุดรูลึกนิดเดียว มุดได้ไม่มิดกาย ก้นโผล่ส่ายให้หวาดเสียว หากเสือผู้ปราดเปรียว เห็นคงเคี้ยวได้สบาย วันหนึ่งเคราะห์ก็มา เสือชีต้าร์ผู้กระหาย เห็นลูกหมูเรียงราย วิ่งใส่หมายจะจับกิน ลูกหมูก็แสนไว มุดรูไปอยู่ใต้ดิน แต่ตัวเล็กชีวิน เกือบจบสิ้นไม่มีรู วิ่งหนีสุดฝีเท้า โกยจ้ำอ้าวไม่หันดู เสือร้ายวิ่งไล่หมู ติดตามอยู่อย่างกระชั้น ลูกหมูวิ่งไปไกล ทิศเหนือใต้ไม่รู้นั่น เสือกวดเกือบจะทัน เฉียดฉิวกันเส้นยาแดง นั่งลุ้นกันหน้าซีด บางคนหวีดร้องอย่างแรง ในใจเรานึกแช่ง ให้ขาแข้งเสือหักไป เหมือนฟ้าท่านคอยดู เห็นมีรูอยู่รำไร ลูกหมูไม่สนใจ รูของใครช่างหัวมัน วิ่งผลุบหายลงไป เราโล่งใจเสือไม่ทัน แต่ว่าอะไรนั่น รูรูนั้นใหญ่เกินไป เสือมุดหัวลงรู แต่ติดอยู่ตรงหัวไหล่ ต้องลุ้นกันต่อไป ด้วยหัวใจเต้นระรัว ตอน 2 ในห้องประชุมนั้น เงียบกริบพลันกันโดยทั่ว ทุกคนคงจะกลัว เสือลากตัวหมูออกมา เวลาที่รอคอย เสือก็ถอยตัวช้าช้า พ้นรูจึงรู้ว่า ลูกหมูป่าไม่เป็นไร เสียงเฮดังลั่นห้อง จนพระต้องพูดออกไมค์ หากอยากดูต่อไป ก็ขอให้เงียบเงียบกัน เสือร้ายรีรออยู่ อีกสักครู่แถวรูนั่น หมดท่าปัญญามัน กลับหลังหันเดินจากไป สักพักหมูจึงโผล่ ออกมาโชว์หน้าสงสัย เหลียวมองรอบรอบไป แม่อยู่ไหนไม่เห็นมี เพราะวิ่งมาไกลมาก เป็นเรื่องยากจะกลับที่ เดินดุ่มสุ่มวิถี หวังโชคดีพบแม่ตัว ภาพตัดไปยังแม่ ส่ายตาแลลูกจนทั่ว เห็นหายไปหนึ่งตัว ละความกลัวออกติดตาม ออกนำหน้าลูกน้อย วิ่งตามต้อยไปทั้งสาม ไม่ละพยายาม ดั้นด้นตามหาเรื่อยไป กลับไปยังหมูหลง ก็ยังคงหลงทุ่งใหญ่ แม่จ๋าแม่อยู่ไหน มาไวไวเพราะหนูกลัว อาทิตย์ลับขอบฟ้า แสงทองทาฟ้าไปทั่ว ความมืดเริ่มก่อตัว ความน่ากลัวคืบคลานมา **-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-** รอติดตามต่อภาคสุดท้าย (หรือเปล่า?) กันต่อไปนะคะ มาช่วยเป็นกำลังใจ ให้ลูกหมูได้เจอแม่กันค่ะ ^ ^
15 กุมภาพันธ์ 2553 00:18 น. - comment id 1099900
15 กุมภาพันธ์ 2553 08:06 น. - comment id 1099962
อีกและ.. โปรดติตามตอนต่อไป... เออ..จะติดตามจ้า คะแนนก็ยังไม่ให้หรอกนะ
15 กุมภาพันธ์ 2553 08:42 น. - comment id 1099973
อ้าว นึกว่าตอนจบซะอีก ฝีมือน้องขนมปังพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ จะเป็นกวีผู้ยิ่งใหญ่ในอนาคตอันใกล้จ้ะ แต่งได้น่าติดตาม แหมๆ มีสลับฉากไปที่พระ นักเรียน แล้วก็ลูกหมู ซะด้วย ทำให้อกใจระทึก น่าติดตามมากค่ะ ป้าจะตามอ่านตอน 3 ค่ะ (จบหรือเปล่า?)
15 กุมภาพันธ์ 2553 09:09 น. - comment id 1099975
รอจร้า....อิอิ
15 กุมภาพันธ์ 2553 14:43 น. - comment id 1100113
ตอนต่อไป นี่ สงสัย กะเกี่ยว กะ แม่หมู อิอิ
15 กุมภาพันธ์ 2553 15:43 น. - comment id 1100153
สงสารลูกหมู... ลุ้นลุ้น
15 กุมภาพันธ์ 2553 19:58 น. - comment id 1100291
ตามมาลุ้น นะน้องหนม
16 กุมภาพันธ์ 2553 00:23 น. - comment id 1100408
เก่งมากกกกกกจ้าๆๆๆ..... ที่แน่ ๆ อ่ะ..น้ำตาเริ่มจะซึมแระนะ...
16 กุมภาพันธ์ 2553 10:06 น. - comment id 1100574
อีกแระ หลอกให้อยากแล้วจากไปอีกแระ เร็วๆๆนะ กะลังลุ้น เหอๆๆๆ จะได้เอาไปเล่าให้น้องเจ้าคุณฟังง่ะ อิอิอิ สนุกมากค่ะ ชอบ ชอบ