สมน้ำหน้า

กาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไปเรื่อย
มัวทำเอื่อยไม่เพียรเรียนหนังสือ
ใกล้เวลาสอบมานั่งตาปรือ
ดูหนังสือทั้งวันขันจริงเออ
เวลาอื่นมากมายไม่ใส่จิต
ใครเขาคิดพากเพียรเรียนเสมอ
แต่เรากลับห่างไกลไม่ได้เจอ
เที่ยวจนเผลอมั่วพล่านทุกงานไป
ครั้นเวลาสอบถึงพึ่งจะรู้
ว่ายังดูตำราไม่ถึงไหน
ผลประกาศออกมาสาสมใจ
สอบกันใหม่อีกครั้งอย่างที่เคย

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

อรรธนิศา 7 ก.พ. 2553 23:11 น. - ID 132862

1245

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/132862 ที่มา: อรรธนิศา

comments powered by Disqus

กุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว

8 กุมภาพันธ์ 2553 16:53 น. - comment id 1097338

จริง ๆ แล้วมันเป็นอย่างนี้จริง ๆ นะครับ ผมอ่ะเป็นบ่อย และก็จะมาสมน้ำหน้าตัวเองทุกครั้ง ตอนที่ทำคะแนนออกมาไม่ดีเสมอ...อิอิ รู้ตัวครับ แต่มักจะเข้าทำนอง วัวหายล้อมคอกเสมอ แต่จนแล้วจนรอด คอกก็พัง วัวก็หาย ทุกทีสิน่า..อิอิ

สุริยันต์ จันทราทิตย์

8 กุมภาพันธ์ 2553 19:51 น. - comment id 1097396

ผมเคยเป็นครับแต่น้อยครั้งส่วนมากสอบผ่านได้เกรดระดับดีมาก แต่เวลาอกหักทีไร สมองไม่ทำงานเลย เลยสอบตกเพราะอกหักเลยอ่ะครับ
ดีที่รอดจากการติด F มาได้

คมดาบนารี

8 กุมภาพันธ์ 2553 22:43 น. - comment id 1097431

โดนใจเลยวันนี้........
ไปสอบมาอ่ะค่ะ....ผลก็เหมือนเดิม..เล่มสุดท้ายมาสองปีแร้วอ่า......สมน้ำหน้าตัวเองเสร็จก็ไปสู้กับงานต่อ
เฮ้อออ...นี่หละชีวิตคมดาบฯ....