ผญา (2/53)
สุรศรี
ผญาเกี้ยว
เห็นว่าพลูลามค้าง ปลายซานเหี่ยวแดด
เจ้าบ่ตักน้ำพรม เจ้าบ่อมน้ำพูด
พลูสิแห้งเหี่ยวตาย
หรือสิแพงน้ำ ไว้หดผักซียามเดือนสี่
ผักกาดเจ้าบ่หดน้ำไว้ สิตายแห้งอยู่หนาน
................
อธิบาย
ลาม....เลื้อยตามค้างพลู
ซาน...ชานบ้าน ระเบียงหน้าบ้าน
เหี่ยวแดด...เฉาแดด
พรม...รด
พูด....อมน้ำแล้วไปเป่า
แพง...หวง
ผักซี...ผักชี
หนาน....แปลงผัก
.
ความหมาย
ผู้ชายคนข้างบ้าน ทำไมน้องไม่สนใจ จะปล่อยให้แห้งเหี่ยวตายเช่นนั้นหรือ
จะหวงน้ำไว้ทำไม หรือจะปล่อยให้เหี่ยวตายเหมือนพลูเหมือนผักกาด
เป็นคำตัดพ้อจากฝ่ายชายครับ เปรียบตนเองเหมือนพลู ที่ปลูกไว้ที่หน้าระเบียงบ้านแต่ผู้หญิงไม่สนใจครับ แสดงให้เห็นว่าเมื่อก่อนคนอีสานก็นิยมเคี้ยวหมากเหมือนคนไทยทั่วไปครับ