ศิลาแดงอยู่ใต้ บรรพต วิทยานา เด็กดุ่มเดินดอยคด อ่อนล้า ไปเรียนเพื่อจำจด คิดอ่าน เรืองรุ่งวุฒิวิทย์กล้า เพื่อใช้สอนตน ครูปติคนนี่นั้น คิดถึง รักที่เคยตราตรึง ก่อนโน้น ทุกคนน่ารำพึง เป็นห่วง เหินห่างกันไกลโพ้น อยู่ร้อนฤาหนาว โตเป็นสาวหนุ่มหน้า ตาสวย จงอย่าทำสำรวย เกียจคร้าน ใดดีเร่งอำนวย กอปรกิจ ดีชั่วแยกแยะต้าน เพื่อพ้นทางจน สุดสวาทกมลจบแล้ว ฤายัง ใจมุ่งหมายใดหวัง เร่งเร้ง การคิดที่พาพัง ตกต่ำ รักใคร่ใจพลาดเพล้ง หมั่นรู้รักษา
ปติ ตันขุนทด 6 ก.พ. 2553 09:13 น. - ID 132830 
1004
5
0
6 กุมภาพันธ์ 2553 14:31 น. - comment id 1096725
....เห็นศิษย์เติบใหญ่ปลื้ม ใจครู แม่พ่อเคยอุ้มชู สุขล้น รักลูกยิ่งเอ็นดู สอนสั่ง หวังสิ่งเดียวให้ท้น ท่วมรู้ความดี
6 กุมภาพันธ์ 2553 15:42 น. - comment id 1096736
หัวใจครูนะคะ เปี่ยมไปด้วยรักและหวังดี
6 กุมภาพันธ์ 2553 16:02 น. - comment id 1096762
ครูโรงเรียนหลานชายไม่ยักจะเป็นอย่างนี้เลยค่ะ ^_^
6 กุมภาพันธ์ 2553 18:18 น. - comment id 1096772
อ้าว พี่ปติเป็นคุณครูหรอคะเนี่ยยย...แหะ แบบว่าเพิ่งรู้หง่ะค่ะ... ดีใจจังได้รู้จักคุณครูอีกหนึ่งท่าน...
7 กุมภาพันธ์ 2553 18:16 น. - comment id 1097042
ที่แท้ก็เป็นครูนี่เองครับ สอนวิชาอะไรบ้างครับพี่ปติ สอนภาษาไทยรึเปล่า เพราะพี่ปติแต่งโคลงเก่งมากเลย
8 กุมภาพันธ์ 2553 15:12 น. - comment id 1097282
น้องสุริยันต์ก็แต่งโคลงเก่ง แต่ยังแต่งไม่มาก หัดแต่งชมนก ชมไม้ ชมสาว ชมธรรมชาติ หรือปรากฏการณ์ธรรมชาติ ทุกฤดู จะคอยอ่าน เพราะเคยอ่านคำอธิษฐานของบุษบา ผมก็ชอบใจมากๆ อยากให้มีนักแต่งโคลงอีกเป็นพันเป็นหมื่นคนในเมืองไทยครับ คงจะน่าสนุกเหมือนสมัยอยุธยา ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมครับ ผมสอนภาษาไทย และก็ให้เด็กท่องกลอนเพราะๆ เป็นการนำเข้าสู่บทเรียนที่เป็นเอกลักษณ์ของผมครับ ผมคิดว่าเด็กๆจะได้ซึมซับไปทีละน้อย และชอบบทกลอน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
