มองผืนดินเมื่อร้อน ฤดู นาไร่คลองหนองคู ผ่าวแล้ง บุษบงแม่ตราตรู เหินห่าง อกพี่เหือดขอดแห้ง อยู่ร้อนรอฝน ฤดูดลเปลี่ยนแล้ว คืนหวน ชลบ่ไหลกลับทวน นั่นน้อง รักจางเมื่อเซซวน ตกต่ำ นางจึ่งไกลจากห้อง บ่ย้อนกลับคืน กลางคืนนอนห่มไห้ ครวญหา เคยก่ายเกยสุดา ครั่นครื้น นอนแนบชื่นนิทรา เทียบอุ่น จากพี่ไปภูมิพื้น แห่งห้องหนใด อาลัยรักก่อนนั้น ติดเตือน คิดบ่เคยลืมเลือน อ่อนล้า ผิดใดแม่มาเฟือน ตัดเยื่อใยนา โอจุ่งคืนอกข้า ดั่งฟ้าโปรยฝน สุธาดลชุ่มชื้น ไพรเขียว ฝนพร่างพรมยาเยียว หมู่ไม้ อกใจพี่โศกเซียว รอแม่ คืนนา ความป่วยปวดพิษไข้ เพื่อน้องรักษา
4 กุมภาพันธ์ 2553 09:59 น. - comment id 1095766
อาลัยรักด้วยคนนะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2553 12:23 น. - comment id 1095862
คุณปติ ผมเอายาใจมาฝากครับ
4 กุมภาพันธ์ 2553 14:09 น. - comment id 1095921
คนแก่ชอบพูดเรื่องเก่า เนาะเพียงพลิ้วเนาะ
4 กุมภาพันธ์ 2553 14:12 น. - comment id 1095923
อ่อ คุณไร่ผาสุก...... เอายากาน่า มาฝากดีกว่ามั้ง ไม่เหลือบ้างเลยหรอ ใช้คนเดียวหวมดเลยอะ
4 กุมภาพันธ์ 2553 23:23 น. - comment id 1096223
เศร้าครับ
5 กุมภาพันธ์ 2553 08:29 น. - comment id 1096298
เอาเรื่องเก่าเศร้าๆ สมัยเป็นนักศึกษามาแต่งเล่นครับคุณป๋อง มีรักก็ต้องมีเศร้าเป็นธรรมดาครับ
5 กุมภาพันธ์ 2553 15:25 น. - comment id 1096422
อาลัยรักแต่น้อง จริงเจียว ใยปล่อยพี่อยู่เดียว อกไหม้ รักน้องมิเคยเหลียว หญิงอื่น วอนกลับคืนชื่นใกล้ สู่อ้อมอกเดิม อ่านแล้วได้อารมณ์ประมาณนี้อะค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2553 15:58 น. - comment id 1096429
สมัยเป็นนักศึกษาหนุ่ม ก็มีรักใหม่ๆ เอามาแต่งเล่นวันนี้ ก็เป็นเรื่องเก่าที่ย้อนอดีตไม่ได้ ชาติหน้าให้เจอวิริศมาหราตอนบิณฑบาตรเน้อ จะให้พร มีแฟนเป็นพระอะ