บทรำพึงรำพัน "เด็กหญิงบุญทวี"

สุรศรี

แสงสุริศรี.....
   **เธอเกิดที่กบินทร์   จังหวัดปราจีนบุรี
พ่อแม่ของบุญทวี          แยกกัน
   ** แม่อยู่ที่หนองคาย   เอามาฝากยายที่นั่น
อยู่เพียงไม่กี่วัน            กลับไป
   ** ทำงานที่พัทยา         ที่บาร์ในเมืองใหญ่
เงินเดือนได้เท่าไร        ไม่รู้
    **ถึงวันเข้าโรงเรียน    ชื่อในทะเบียนของครู
ไม่มีชื่อของหนู                 บุญทวี
   **ถามยายถึงรู้ว่า         วันที่เธอมาไม่มี
สูติบัตรของเธอที่            เกิดมา
    **มีเพียงใบแจ้งเกิด     ที่กำเนิดจากมารดา
ไร้เลขบัตรประชา             ของตน ฯ

ยานี  11
     **เธอขาดสิทธิหลายอย่าง    ดูหนทางช่างสับสน
ปล่อยไว้เข้าตาจน                  เกิดปัญหาอยู่ร่ำไป
     **แจ้งเกิดเกินกำหนด       ต้องไปจดที่แจ้งไว้
กำนันท่านผู้ใหญ่                   ให้ปากคำเป็นพยาน
    **เรียกแม่ของเธอไป          รีบเร็วไวให้ทันการ
สอบปากคำรายงาน                ฝ่ายทะเบียนให้เบื้องบน
    **ปัญหายังไม่จบ                เขาขอพบพ่ออีกคน
ให้การอย่าวกวน                    อยู่ที่ไหนให้ตามมา
    **ทุกคนยอมจำนน            จะสืบค้นหมดปัญญา
เลิกกันไม่ทันลา                     ที่ผ่านมาก็หลายปี
    **สืบค้นอินเตอร์เน็ต         เที่ยวเตร่เตร็ดไปหลายที่
บังเอิญโชคยังดี                      เราโทรไปที่สุพรรณ ฯ
    **พ่อเธอแต่งงานใหม่         ใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น
โทรไปอยู่หลายวัน                 เมียยืนยันไม่ให้มา
......................................
ฉบัง  16
  **เหมือนฝนโปรยจากฟากฟ้า     ชโลมแหล่งหล้า
จากฟ้าสู่ธรณิน
  **แปดสิบพรรษาแผ่นดิน	        ชาวไทยได้สิ้น
คนไร้หมายเลขประชาชน
   **หลักฐานพยานบุคคล	         รวบรวมปะปน
ยื่นให้ฝ่ายธุรการ
   **ปลัดบอกว่าหลักฐาน	        กับฝ่ายพยาน
ยังมีไม่เพียงพอทำ
   **บ่ายเบี่ยงเกี่ยงงอนงึมงำ	        อุบอิบพึมพำ
อยากได้อามิสกำนัล
.................
สุรางคนางค์     28
       จากวันเป็นเดือน    เวลาคล้อยเคลื่อน	ข่าวนี้เงียบหาย
เข้าไปติดต่อ	 ขออธิบาย	จะดีหรือร้าย	บอกให้รู้ที
       ท่านทราบใหมว่า     เป็นคนที่ห้า	ปลัดคนนี้
หลักฐานพยาน  ขอทานอีกที	ตรองให้ถ้วนถี่   กันผิดพลาดไป
       ต้องการหลักฐาน   บุคคลพยาน   เราจัดหาให้
ขอให้กลับบ้าน   ท่านสบายใจ   ไม่นานเท่าไร   รอฟังข่าวดี
      หลังจากวันนั้น     รออย่างอดกลั้น	ข่าวบุญทวี
เลขสิบสามหลัก    ประจักษ์เสียที    ให้เอาบัญชี    ทะเบียนบ้านมา
      ยายแสนดีใจ   เอาทะเบียนไป   ไม่เสียเวลา
ปลัดใหม่บอก	นอกจากมารดา   ไม่มีสิทธิ์มา   ติดต่อใดใด
      ให้แม่เด็กมา   เอาเลือดไปหา   นายแพทย์ตรวจให้
ตรวจดีเอ็นเอ	จะเวลาไหน	รีบเร่งเร็วไว	จะได้ทันที ฯ
...........................
ดอกแคร่วง
                 ** ด้วยความยินดี
             โทรไปเร็วรี่
              ทันใด
                **แต่ต้องตกใจ
              ที่เราโทรไป
              ไม่มี
                  **ย้ายไปหลายปี
               ไม่รู้อยู่ที่
               หนใด
                   **จะทำอย่างไร
               ที่ทำลงไป
               เปล่าดาย
                     **สงสารแต่ยาย
                ซูบผอมร่างกาย
                ตรอมตรม
                     **หัวใจระบม
                หัวอกระทม
                ร้าวราน ฯ
                ..................
              บทละคร
              มาจะกล่าวบทไป	         ถึงเด็กไทยในวัยที่ศึกษา
             ยังด้อยโอกาสนานา	          ที่รัฐจัดหาให้มี
              นโยบายค่อนข้างสวยหรู   แต่ความจริงที่เป็นอยู่เช่นนี้
              ยังขาดโอกาสที่ดี	         สวัสดิการที่มีเพียงพอ
             อีกคนที่นำไปปฏิบัต         มันขัดจุดประสงค์ไหมหนอ
              ขาดจิตสำนึกดีต่อ	         ที่จะก่อจะเสริมเติมให้
              ตัวอย่างเช่นบุญทวี	        เขาเกิดผิดที่ใช่ใหม
              บนพื้นแผ่นดินถิ่นไทย   แต่ใยเขาจึงไม่มี
              จากชั้นอนุบาลปอหนึ่ง     จนถึงมอหนึ่งเดี๋ยวนี้
              จากเจ็ดถึงสิบสามปี        ชีวีไร้สิทธิต้องการ
              บนผืนแผ่นดินถิ่นนี้      ยังมีเหลื่อมล้ำกล่าวขาน
              หลายอย่างกลายเป็นตำนาน  ของกาลที่เห็นและเป็นไป
              ดังเช่นเด็กหญิงบุญทวี          ใช่มีบุญมากก็หาไม่
             ได้โปรดติดตามตอนต่อไป      ช้าไวจะมารายงาน ฯ