จากวันนั้นถึงวันนี้สิบปีเศษ ยังทุเรศตัวเราเขลาจริงหนอ ทิ้งหน้าที่ทิ้งตำแหน่งยังไม่พอ ทิ้งคนรอห่วงใยที่ในบ้าน ความเห็นผิดเป็นชอบเข้าครอบทั่ว เห็นแก่ตัวหรือเปล่าทำร้าวฉาน ครอบครัวสุขดำดิ่งทุกข์จุกร้าวราน คือสถานเดียวที่ทำดีเปล่า เป็นเพราะเราเขาเตือนแล้วไม่เชื่อ จนเขาเบื่อปล่อยให้เราอับเฉา ทุกทุกอย่างที่กระทำคือตัวเรา โง่งี่เง่าเศร้าจุกทุกวันนี้