ดื่มด่ำร่ำโศกในโลกเศร้า รอคอยรักเขาเฝ้าแต่หมอง วาดหวังตั้งตาไว้ได้แต่มอง คล้ายจะต้องข้องจิต คิดตัดใจ เหมือนว่ามีหัวใจไว้แค่รัก ไม่อาจหักห้ามปราม ตามวิสัย ของคนที่อ่อนแอแพ้เรื่อยไป แพ้อะไรไม่สู้แพ้แก่ใจตน จะชนะใครเขาได้เมื่อใจแพ้ เมื่อมันอ้อนอ่อนแอตั้งแต่ต้น หมดหวังพบประสบสุข ท้นทุกข์ทน จะกี่หน ก็เหินห่างหมดทางเดิน เมื่อนั่งดูฟ้ากว้างกว้างก็ว่างเปล่า ทางก็ไกลจะย่างก้าวก็ขัดเขิน ทำสิ่งใดก็ลำบากยากเหลือเกิน จะเพลิดเพลินสิ่งใดก็ไม่มี .. กลับมานึกตริตรองมองแบบใหม่ ว่าทำไมทั้งชีวินสิ้นสดศรี ทั้งเรา-เขา ใกล้-ไกลไม่เห็นดี เป็นอย่างนี้นานไปไม่ได้ความ โลกมันเป็นของมันเช่นนั้นเอง อย่าคร่ำเคร่งเครียดขังตั้งคำถาม ชีพไม่ยาว ยืมมาอยู่เพียงครู่ยาม ปล่อยให้งาม ตามวิถีที่มันเป็น โลกนี้มีพร้อมสรรพ์ร้อยพันอย่าง เราต่างหาก ต้องเลือกทางอย่างที่เห็น และเลือกได้ ตามประสงค์ตรงประเด็น หยอกโลกเล่นเบาเบาอย่างเข้าใจ โลกนี้มีไว้เดิน เผชิญหน้า หาใช่มีขึ้นมาเพื่อแบกไม่ ควรเป็นสุขทุกก้าวย่างแม้ทางไกล มองโลกใหม่ ไล่โลกหม่น ทุกคนดี เลิกดื่มด่ำร่ำโศกในโลกเศร้า เลิกรอคอยรักเขาเศร้าหมองศรี จะผิดหวังมากี่ยามก็ตามที ต่อแต่นี้ จะท่องไว้ Life is good
20 มกราคม 2553 18:12 น. - comment id 1088643
ชอบประโยคแรก และ ประโยคสุดท้ายค่ะ...
21 มกราคม 2553 07:01 น. - comment id 1088844
แพ้อะไรก็แพ้ได้..แต่อย่าแพ้ใจตัวเองครับ ให้กำลังใจครับ
21 มกราคม 2553 11:35 น. - comment id 1088988
วันนี้ บรรเลงกลอนเศร้าจังเลยครับ ท่านพี่ อ่านทีละบท เศร้า ไปทีละบท นะครับนั่น ยังดีที่ มี Life is good (แปลว่า อะไรครับ) 555+ น่าจะมีความหมายที่ดี อิอิ