คำขอ...ก่อนลมหายใจสุดท้าย

leknarak


เสียงหัวใจเต้นแผ่ว
นัยน์ตาไร้แววแห่งความฝัน
ดวงอาทิตย์ ขอบฟ้า แสงนวลตาของพระจันทร์
อาจไม่มีสำหรับฉัน...วันพรุ่งนี้
เป็นอีกคืนที่ทรมาน
กับความเจ็บยาวนาน ไม่อาจหลีกหนี
ลมหนาวเอย วานบอกเธอที
คนที่เธอเคยรัก อยู่ตรงนี้ และ...กำลังจะตาย
เพราะอ่อนแอเกินกว่าจะสู้ต่อ
ได้ยินไหม คำขอ ก่อนลมหายใจสุดท้าย
กลับมาเถิด กลับมาหาฉัน ผู้เดียวดาย
แกล้งบอกว่ารักมากมาย...สักครั้ง...หากยังสงสารกัน
รบกวนเธอแค่คืนนี้
อยากใกล้เธอสักนาที อย่างที่เคยฝัน
ขอสัมผัสอันอุ่นหวาน เหมือนวานวัน
ก่อนฉันหลับชั่วนิรันดร์...ฉัน  คิด  ถึง  เธอ...
                          
                 
				
comments powered by Disqus
  • ประทาน

    19 มกราคม 2553 18:02 น. - comment id 1088193

    ฉันมาแล้ว..ฉันอยู่นี่ที่รักจ๋า..ในดาราคือตา..
    ฉัน..เธอเห็นใหม?..ฉันเฝ้าคอยปลอบเธอใน
    ยามเธอเหงา..ฉันติดตามเธอไปดุจเงาตามตัว
    ยามเธอหวาดกลัว..ฉันจะอยู่ดูแล..จ๊ะ
  • leknarak

    19 มกราคม 2553 18:12 น. - comment id 1088198

    ขอบคุณสำหรับกลอนค่ะคุณประทาน
  • เสมอจุก

    19 มกราคม 2553 20:33 น. - comment id 1088231

    หายป่วยไวๆน้องพี่
  • kirati

    20 มกราคม 2553 08:26 น. - comment id 1088350

    หวัดดีคับ...คุณ leknarak
    เขียนออกแนวสมัยใหม่...
    ร่ายคำคล้อง...ในบทกลอน...
    ตกคำได้ดีจร้า...
    แจมด้วยคน...อิอิ (กลอนหก..ตกด้วยเจ็ด...จร้า...)
    
    ตรงโค้ง...คุ้งน้ำ...ท่ามฟ้า
    เมฆลอย...พัดพา...หน้าหนาว
    อาทิตย์...ชิดขอบ...ค่ำคราว
    ดวงดาว...วาวแสง...แรงชม
    
    ตรงฟ้า...พร่างแสง...แดงขอบ
    คล้ายกรอบ...แสงดาว...พราวสม
    รายรอบ...กรอบดาว...เดือนรมย์
    นอนชม...นอนซึ้ง...ถึงแต่เธอ...
    
    6.gif36.gif
  • leknarak

    20 มกราคม 2553 14:06 น. - comment id 1088571

    พี่เสมอจุก...
    ได้พรจากพี่ หายป่วยทันทีเลยค่า 
    
    คุณ kirati
    ขอบคุณที่ชมนะ ว่างๆเข้ามาทักกันอีกนะคะ
  • พร

    5 พฤษภาคม 2554 13:38 น. - comment id 1192942

    เสียงคร่ำครวญ  ทวนช้ำ  ตอกย้ำจิต
    โถใครคิด  ทำร้ายใจ  น้องได้นี้
    ไม่เหลียวแล  แต่โหดร้าย  ไร้ปราณี
    แม้แต่พี่  ได้ฟัง  ยังเจ็บแทน
    
    
    คืนหนาวเหน็บ  กลับเจ็บใจ  ใครจะรู้
    น้องเหงาอยู่  เขาโอบใคร  ใต้อ้อมแขน
    คิดยิ่งช้ำ  น้องกล้ำกลืน  ยืนหมดแรง
    เห็นเจ้าแค้น  ทั้งที่รัก  ปักชีวา
    
    
    อยากเข้าปลอม  มอบรัก  สลักจิต
    ได้แต่คิด  เพราะตัวจน  เป็นคนป่า
    ไม่บังอาจ  สอยเมล็ด  เด็ดดารา
    รู้ตัวว่า   ต่ำน้อย  ด้อยเพียงดิน
    
    
    ได้แต่แอบ   ค่อยเฝ้า   หวังเจ้าสุข
    เห็นเจ้าทุกข์   ใจเศร้า   เฝ้าถวิล
    วันนี้พี่   ร้องไห้  เมือได้ยิน
    ว่าเจ้าสิ้น   พลังหมด  หวังใจ
    
    
    เป็นคืนที่   ยาวนาน   กว่าผ่านพ้น
    ทั้งทุกข์ทน  ทรมาน  สุดหวั่นไหว
    สุดเจ็บปวด  ร้าวราน  ปานจะตาย
    หวังเพียงให้   เจ้าผ่านพ้น  พี่ทนคอย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน