จากเคยรักรักกันเมื่อวันก่อน ก่อนจะรู้รู้ซ่อนความอ่อนไหว ไหวลุกลามลามถ่ายจากภายใน ในสู่นัยน์นัยน์แจ้งด้วยแรงนั้น นั้นคือคิดคิดถึงด้วยพึงจิต จิตจึงตามตามติดไร้ปิดกั้น กั้นให้ห่างห่างไกลอย่างไรกัน กันคืนวันวันคว้างเมื่อร้างเธอ เธอรับรู้รู้เลี่ยงมอบเพียงเพื่อน เพื่อนที่เตือนเตือนใจมิให้เผลอ เผลอทุกครั้งครั้งเผชิญคิดเกินเกลอ เกลอจึงเก้อเก้อเขินแสร้งเมินความ ความเป็นไปไปตามความรู้สึก รู้สึกลึกลึกเกลียดฤาขอถาม ถามใจฉันฉันสุขอยู่ทุกยาม ยามรักงามงามพจน์ด้วยบทรัก..
12 มกราคม 2553 11:53 น. - comment id 1084884
รักเพียงเพื่อนเพื่อนสนิทไยคิดถึง ถามใจจึงจึงบอกอย่างหลอกหลง เรารักนายนายนั้นอย่างันงง ไงก็คงคงรจน์ด้วยบทรัก
12 มกราคม 2553 12:26 น. - comment id 1084912
เพียงบางใคร อาจเป็นได้ เพียงเพื่อนรัก เพียงเพราะรัก แบบเพื่อน มิเลื่อนได้ เพื่อนคือเพื่อน มิบิดเบือน เตือนหัวใจ มิสามารถ เปลี่ยนแปลงไป ให้รักเกิน บางคนพบกัน ลิขิตไว้ ให้เป็นเพียงเพื่อนกันค่ะ
12 มกราคม 2553 13:02 น. - comment id 1084926
๐ เพียงแค่เพื่อนเตือนจิตมิตรเสนอ รักที่เผลอหยิบยื่นเมื่อตื่นฝัน คำว่าเพื่อนลางเลือนเชือดเฉือนกัน ตัดขาดพลันเมื่อฉันเอ่ยเผยความนัย..
12 มกราคม 2553 13:30 น. - comment id 1084946
กลอนความรักช่างหวานไพเราะ ครูกระดาษทรายชอบเพลงรัก ของคุณปุ๊อัญชลี ค่ะ
12 มกราคม 2553 14:23 น. - comment id 1084978
ชอบกลอนรักหวาน...แบบนี้ครับ
12 มกราคม 2553 16:21 น. - comment id 1085019
ความรักเอยรู้ไหมใครคิดถึง สายใยพึงแทรกสอดตลอดฟ้าสาง รำพึงครวญนวลอนงค์ด้วยหลงนาง ดวงจิตสล้างกุ้งเอ๋ยจงเฉลยใจ. แวะมาเยี่ยมสาวงามสุดน่ารักและสุดสวยใคร ว่าแก่ก็ช่างเถอะนะแต่ผมพบตัวจริงในสายตาช่าง น่ารักกระไรเช่นนี้ รักเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
12 มกราคม 2553 16:41 น. - comment id 1085031
มาเลียมโลมชมร้อยสร้อยสายสน สนสยายระคนเคียงกิ่งสา สาทกเอ่ยอ้างเทียบเปรียบคบคา คากรองห่มสนสาเลือกชโลม มาแบบมั่วๆครับพี่กุ้งหญิง อิอิ
12 มกราคม 2553 18:06 น. - comment id 1085072
ความรักเป็นยังไงหนออออออออออ อยากรู้จัง
12 มกราคม 2553 18:24 น. - comment id 1085086
มาให้กำลังใจครับ
12 มกราคม 2553 20:16 น. - comment id 1085130
๐ ความรัก....๐ ๐ เกิดแต่เมื่อใจหนึ่งถูกตรึงล่าม ผ่านคาบยามด้วยฤทธิ์แรงคิดถึง มีอ่อนโยนอบร่ำห้วงคำนึง อีกซาบซึ้งแอบอำอยู่ค่ำเช้า ๐ ราวแรงรื่นรมยาคันธารส นั้นโหมบทบาทเยือน..ไม่เหมือนเก่า โอนอ่อนหวานซ่านแล้วแม้นแผ่วเบา หากอ่อนโยนรุมเร้า...อยู่เช้าเย็น ๐ จะรับรู้บ้างไหม..ว่าใจหวั่น จากบีบคั้นรอคอยละห้อยเห็น จะรู้ไหมเหงาเงียบเกินเปรียบเป็น จากลอบเร้นอาวรณ์..แอบซ่อนนัย ๐ หวั่นแต่สองแววตา..เกินกว่าซ่อน จะเผลอเผยนัยซ้อนยามอ่อนไหว หวั่นทรวงร่ำรัวร้องเสียงก้องไกล จนหนึ่งใครผู้ถวิล..อาจยินความ ๐ หวั่นเกรงใจร่ำรอ..เผยต่อหน้า บอกห่วงหาเกินกักเกินหักห้าม เกรงตาเผยความนัยจนไหววาม ใจจักหวามตามตาละล้าละลัง ๐ รู้หรือไม่อาวรณ์ที่ซ่อนอยู่ เริ่มช้อยชูงดงามขึ้นตามหวัง รู้หรือไม่ปรารมภ์เคยข่มบัง จักเริ่มเรื้องกำลังเข้าสั่งการ ๐ เผยออกฤๅ..ความนัยเพื่อใครรู้ จะเก็บอยู่ไยเล่าให้เผาผลาญ เผยเถิดแม้นขัดเขินมาเนิ่นนาน ใจฤๅจักร้าวรานกับการณ์นี้ ๐ เดียรดาษพรรณผกาในป่าหอม เพื่อด่ำดอมภุมรินย่อมบินปรี่ ที่อบอวลน้ำใจและไมตรี ย่อมสุดที่คำพจน์จะลดรา ๐ ย่อมดื่มด่ำบริบทเกินปลดปล่อย จนเฝ้าคอยทาบทวงด้วยห่วงหา ภุมรินแหนหอม..ใจน้อมมา เป็นใจแหนคุณค่า..เกินกว่าล้าง ๐ รู้กันแล้วใช่ไหม..อกใจนี้ อกใจที่แหนหอมไม่ยอมห่าง เผยออกสิ้นพจน์คำเคยอำพราง เพื่อมอบวางสู่ขวัญ..ในวันนี้
12 มกราคม 2553 20:23 น. - comment id 1085137
รักนะครับ
13 มกราคม 2553 10:48 น. - comment id 1085269
คุณก้าวที่กล้า เกินกระตุกป่านแล้ว....ต้องปล่อยเลยตามเลย...จนวันสุดท้าย...แหละน่ะ ................................................................... คุณน้ำตาลหวาน :) ไม่ได้ตักบาตรร่วมขัน เลยต้องเศร้า.. .................................................................... คุณนางฟ้าซาตาน ทำไมทุกครั้งที่พบเหตุการณ์นี้มักจะมองหน้ากันไม่ติดน่ะ.. ................................................................... คุณครูกระดาษทราย :) เธอถ่ายทอดได้ดีค่ะ ชอบเหมือนกัน.. ................................................................... นายอินสวน :) นานๆ ก็นำเสนอที หวังว่าคงติดตามต่อไปเรื่อยๆ น่ะค่ะ .................................................................... คุณแก้วประเสริฐ มีแทรกสอด...คล้ายวิญญาณเข้าแทรกเลย อิอิ ชมผ่านเวปสุดจะอาย..ขอม้วนตัวสามตลบแล้วลุกขึ้นยืนสวยๆ ตัวตรงแบบยิมนาสติกดีไหม... .................................................................... คุณกิ่งโศก แวะมาร่วมสนุกก็ยินดีแล้วเน้อ.. ................................................................... คุณก่องกิก ไม่ต้องมาอ้อนเลย.. .................................................................... คุณป๋อง ขอบคุณค่ะ :) .................................................................... คุณสดายุ :) ละเมียดละไมดีแท้....บางครั้งเราอยากเขียนแบบคุณบ้างแต่ติดตรงที่เราขาดความละเอียดรอบคอบ จิตใจไม่ค่อยปรานีตเท่าที่ควร กลอนเลยไม่เป็นไปตามที่คิด ได้แต่กลอนบ๊องๆ ตลอดเวลา อิอิ .................................................................... คุณกอ กา จะเขินดีไหมเนี่ย... :) ..................................................................
13 มกราคม 2553 12:24 น. - comment id 1085331
เขียนดีเหมือนเดิม ชอบทุกบทนะ แต่ชอบบทจบ ยามรักงามงามพจน์ด้วยบทรัก.. หวัดดีปีใหม่นะคุณกุ้ง ช้าไปมั้ย ข้ามวันเด็กมาเป็นวันผู้ใหญ่หัวใจเด็กแล้ว
13 มกราคม 2553 16:29 น. - comment id 1085456
:) ผู้ใหญ่หัวใจเด็กฟังแล้วกระชุ่มกระชวยดีจัง..
13 มกราคม 2553 16:31 น. - comment id 1085460
แอบหลงรักเพื่อนหรือนี่... เพื่อนสนิทคิดรัก... สุภาษิตประจำใจ. ด้านได้อายอดนะพี่กุ้ง
13 มกราคม 2553 19:18 น. - comment id 1085519
ดีครับ คุณกุ้งหนามแดง ขอบคุณที่แวะไปเม้นท์ และให้กำลังใจนะครับ ผมคงไม่แก้ไขกลอนนั้นแล้ว เพราะอยากแต่งให้ผ่านๆ ไป อาจจะมีคนมองว่า สักแต่ว่าแต่ง ผมก็ยอมรับครับ คือไม่อยากคาดหวังมาก ขอแค่ถูกต้องตามแบบจริงๆ ก็พอ นั่นแหละคับ ที่ผมต้องการ บางกลบท ผมไม่ได้ยก ของคุณกุ้งหนามแดง อาจเป็นเพราะว่า บางกลฯ ผมเอาตามแบบ น้องญามี่ น่ะครับ เห็นว่าไม่เหมือนกัน แต่หากเหมือนกัน ผมจึงนำมาเป็นกลอนที่เกี่ยวข้อง เดี๋ยวคนจะงง กันได้ แต่ดีใจ ครับ ที่คุณกุ้งแต่งกลบท เพราะผมเอง อ่านของคุณกุ้งแล้วได้ใจความ และเนื้อหาดีกว่า ผมเเต่งเอง มากๆ มีอะไร ชี้แนะ และติติง ได้เลยนะครับ ผมให้โอกาส ในข้อนี้ ถือว่า ช่วยพัฒนาน้องใหม่ ที่อยากรวบรวมกลบท เอาไว้ในเวป บ้านกลอนไทย ก็แล้วกันนะครับ คารวะในฝีมือ และผลงานที่สร้างสรรค์ออกมา
13 มกราคม 2553 23:10 น. - comment id 1085608
หากแม้ความแสนสุขยังซุกซ่อน หัวใจยังอาวรณ์เหมือนก่อนเก่า ยังเหม่อในตาสองเมื่อมองเงา อาจเงียบเหงาไปบ้างบางเวลา ถ้าคร่ำครวญครุ่นคิดจิตก็หวั่น ความเพ้อฝันหวังวาดเคยปรารถนา ย้อนรอยเจ็บรอยช้ำเป็นธรรมดา ลืมไปว่าที่ฟั่นเฟือนแค่เพื่อนกัน สวัสดีปีใหม่ครับป้า ขอให้มีความสุข ไม่เจ็บ ไม่จน
14 มกราคม 2553 17:17 น. - comment id 1085992
น้องยา...ยาแก้ปวด :) อันนั้นไว้ใช้เรื่องกิน อิอิ .................................................................... น้องกวีน้อยฯ อืม..พี่ไม่เคยคิดให้ใครแก้ไขบทกลอนของตนเองหรอก เพราะพี่ก็ไม่เคยคิดแก้เหมือนกัน..อิอิ ชี้แนะนิดหน่อย ไม่ว่ากันน่ะ ตอนพี่เขียนแรกๆ ก็คิดเหมือนกวีน้อยเหมือนกัน..แต่พอหลังๆ เริ่มไม่มีเวลา...เลยเขียนน้อยลง..ประกอบกับมีเพื่อนแนะนำว่าคควรเน้นคุณภาพมากกว่าปริมาณ..เลยเก็ต อิอิ .................................................................... ลุงเรไร หายไปไหนมาเนี่ย ไว้คุยกันหลังไมค์บ้างน่ะ :) .................................................................... ...................................................................
11 กุมภาพันธ์ 2553 14:36 น. - comment id 1098310
ดีครับ คิดถึงนะครับ แวะมาบอกว่า จะแต่งงาน 21 กุมภานี้นะครับ ถ้าว่างก็เชิญนะครับ ที่บ้านเขาคอก ต.เขาคอก อ.ประโคนชัย จ. บุรีรัมย์