...เป็นเพียงความบังเอิญหรือพรหมท่านลิขิต กำหนดให้ชะตาชีวิตเธอและฉัน หรือเพราะเพียงโลกกลมให้เรามาเจอกัน สิ่งใดนั้นเหตุใดก้อยินดี ...ฤาแค่เพียงเธอเดินผ่านทางชีวิต เข้ามาติดบ่วงใจชายคนนี้ คงเพียงแค่หยอกเย้ากระเซ้าชีวี ให้เปรมปรีอบอุ่นเพียงชั่วคราว ...ห้วงอารมณ์บรรเจิดเกิดภาพฝัน ยามคืนค่ำมองจันทร์ฤดีร้าว นั่งก้อนึกนอนก้อนึกนับดวงดาว จะมีคราววันใดได้อยู่เคียง ...มาตรองตรึกย้อนคิดวันที่ผ่าน ปล่อยใจวางบนกองทุกข์ได้ยินเสียง แว่วแผ่วเบากลับก้องร้อยสำเนียง อยากได้ยินเพียงว่า"รัก"จากใจเธอ ...จะมีไหมเสี้ยวนาทีให้เธอรู้ ว่ามีใครคอยอยู่ครวญคร่ำเพ้อ รักได้มากเท่าไหร่อยากบอกเธอ ยามละเมอหลับฝันยังรักเธอ
3 มกราคม 2553 12:35 น. - comment id 1081461
ซึ้งจริง ๆ นะพี่....แต่งได้งายอ่า
3 มกราคม 2553 13:05 น. - comment id 1081467
ไม่ทราบว่าคนแต่ง ไปบังเอิญเจอใครหรอ...แหม แต่งซะแย้มเลย...ฮ่า ฮ่า
3 มกราคม 2553 14:38 น. - comment id 1081495
เพราะว่ารักเองหรือ ทำในโลกสดสวยนะคะ
3 มกราคม 2553 20:35 น. - comment id 1081595
ขอขอบคุณความรักที่มีให้ รู้สึกดีใจที่ครั้งนึงเคยสัมผัส กับความหวังดี ห่วงใยที่ได้มา มีคุณค่ามากมายขอบคุณจริงๆ
3 มกราคม 2553 23:21 น. - comment id 1081631
จะบังเอิญหรือโลกกลมพรหมลิขิต ช่วงชีวิตได้รู้ซึ้งถึงคำรัก
4 มกราคม 2553 17:10 น. - comment id 1081783
ซึ้งจังกลอนเพราะมากเลยเจ้าค่ะ เอิมได้อีกอารมณ์ ฟังเพลงก็ซึ้งง แต่ยังไม่ได้ดูหนัง.. สื่อความหมายได้มากมายยย ชอบจังคิคิ แวะมาทายทักปีขาลจร้า