ว ร นุ ส สุดที่รัก ....!

ลานเทวา

ฟังคำเพรียกเรียกทีไร เป็นได้โกรธ
คำขอโทษเอ็งสู อย่ารู้จัก
ขึ้นหน้าชื่อถือว่า ด่าเจ็บนัก
ชื่อเชยเชยทายทัก ฉันรักคุณ
 
ตื่นแต่เช้าก็เฝ้ารอ คนล้อชื่อ
กาแฟถือ จิบตั้งควันยังกรุ่น
ผ่านลมเช้าโชยรื่น ชื่นละมุน
หน้าบอกบุญ ไม่รับคำทักทาย
 
เฮ้ย ไอ้ วรนุส !
เช้าหน้ามุดตะวันแผด หลบแดดสาย
หนังสือพิมพ์หน้าหนึ่ง กางผึ่งราย
ข่าวไอ้นายสูเอ็ง ข้าเซ็งแท้
หน้าบันเทิง เริงคาวหนาวรักคุด
นั่นดาราวรนุส ยังตอแหล
บีบน้ำตาร้อนร้อน อ้อนคนแล
แต่งท้องทิ้ง ผันแปรหนอดารา
 
หน้าการเมือง ส.ส. วรนุส
ยังไม่ผุดไม่เกิด เตลิดหา
ขยำข่าวมันทิ้ง สิ่งเคืองตา
หนังสือพิมพ์ไร้ราคา วรนุส
ฝากข้อความสื่อให้ ใครคนนั้น
เสาร์อาทิตย์ทั้งวัน เธอฉันหยุด
พบอีกทีวันจันทร์ อังคารพุธ
นับวันเร่งใจรุด ไปพ้นวัน
 
คิดถึงกัน บางหรือ
จากคนดื้อตาใส ลูกใครนั่น
มาแต่เสียงตัวใจ อยู่ไหนกัน
แลสำคัญยิ่งใหญ่ ตะไลเวร
ยังไม่จบชีวิน ไม่สิ้นสุด
วรนุสบอกความจริง กับจิ้งเหลน
คนจัญไรก็ท่วมท้น พอพ้นเพล
รวมกากเดนอุบาทว์เน่า ชำเราไทย
 
เปลี่ยนชื่อได้แต่ทำไม หน้าไม่เปลี่ยน
ยังวนเวียนให้เขาเยาะ หัวเราะได้
นั่นสภาผู้ทรงเกียรติ์ ของเมืองใคร
เที่ยวเพ่นพ่านทำไม วรนุส
………………………………
โดยคำ ลานเทวา