. . . ( ความเหงา ของเจ้าตูบ ) . . ซึ้งตาพบสบซึ้ง ครั้งหนึ่งนั้น ยังจำฝันตรึงอยู่ มิรู้หาย บางถ้อยคำย้ำอ้อน มิคลอนคลาย แม้นโลกพรายเล่ห์ล้วน ความรวนเร หวิวหวิวไหวในหวาน ซ่านกระซิบ แลลิบลิบไกลร้าง ก็ห่างเห หวนสายลมห่วงหา อุษาคเนย์ แผ่วพัดเพรวนร้าว หนาวภวังค์ เค็มลมเลพัดหยอก ชื่นดอกพร้าว พอร้างไกลไร้ข่าว ก็สิ้นหวัง แลเหมือนว่าโลกนี้ ไม่จีรัง ใจพ่ายพังยามเนิ่นผ่าน กาลเวลา บอกสายลมดัดจริต ว่าคิดถึง สักวันหนึ่งดินไม่กลบ คงพบหน้า เห็นไหมเล่าเหงานั้น เดือนธันวา นอนหลับตาตรึงภาพ กำซาบใจ ซับน้ำตานิรนาม ของความเหงา รักเอยรักจะแผดเผา โลกสาไถย ค่ำคืนนี้เธอเขา เรากับใคร ช่างประไรฟูกหมอน ละครรัก ……………………… โดยคำ ลานเทวา
28 ธันวาคม 2552 17:06 น. - comment id 1080055
เดือนนี้ถือว่าเป็นเดือนที่หนักที่สุด เหนื่อยที่สุดเลยค่ะ เลอะเลือนไปเยอะเหมือนกันค่ะ
28 ธันวาคม 2552 17:12 น. - comment id 1080059
อยากให้รอยเงาเหงานั้นจางจาก คนเคยพรากย้อนคบพบวันหวาน วันเดือนปีผ่านไปให้เบิกบาน แผ่ซาบซ่านตรึงมิตรสนิทใจ สวัสดีกับปีใหม่ที่ใกล้มาถึงค่ะ
28 ธันวาคม 2552 22:58 น. - comment id 1080210
เหงาๆ ก็เข้ามาฟังค่ะ
29 ธันวาคม 2552 07:53 น. - comment id 1080272
หวัดดีขอรับ... คำเดียวเลยคับ... "อ้าว" !!! เกิดไรขึ้น...( อุทาน มิใช่คำถาม..ขอรับ.) เหงาๆ คับ...
29 ธันวาคม 2552 21:48 น. - comment id 1080630
เหงา ๆ ดีจังครับ โดนใจสุด ๆ เลยครับ