ประหนึ่งความโดดเดี่ยว ช่างเกรี้ยวกราด โถมอารมณ์อนาถ อนาถา ซ้ำซากแห่งความฝัน วันเวลา ยังคงเป็นภาพลวงตา ให้บันทึก ห่วงจะหาไม่สิ้น ถวิลวาด จากห้วงฝันประหลาด ความรู้สึก เคลื่อนสับสนคนโซ มโนนึก ทารุณลึกปรารถนา สารพัน มิรู้สิ้นดินฟ้า ชะตาเร้น ชีวิตดังล้อเล่น กับความฝัน บนความจริงที่เรา ไม่เท่าทัน คืบคลานแห่งคืนวัน ก็กลืนกิน มโนแจ้ง แสดงภาพกำซาบซ้อน ห้วงหัวใจก็ไหวอ่อน มิรู้สิ้น ล่วงไปบนความปรารถนา อย่างชาชิน ข้ามบริสุทธิ์และมลทิน แห่งวันวัย กว่าซึ้งโศกสายธาร อันแร้นแค้น ก็เหือดแดนดินดาว คาวสมัย จำเจแห่งโศกา อาลัย กระหน่ำใจเสียเจียนบ้า ทุกนาที ยากเปลื้องใจไหววูบ ในรูปเงา บำบัดรักบรรเทา ท่วงวิถี นับไปถ้วนลมใจ อันใคร่มี ชื่นผ่านเพียงธุลี ก็สุขแล้ว …………………….. โดยคำ ลานเทวา
ลานเทวา 27 ธ.ค. 2552 09:52 น. - ID 131714 
2158
3
0
27 ธันวาคม 2552 12:07 น. - comment id 1079546
บนความจริงสิ่งวาดปรารถนา ยามไขว่คว้าชาชินดูสิ้นหวัง อาจสับสนปนเปร้อยเล่ห์พัง เถอะอีกครั้งยังหมายคล้ายกวี
27 ธันวาคม 2552 14:37 น. - comment id 1079588
คนรักของกวี คือสร้อยมณีจากสวรรค์ คือสายรุ้งพร่างพรายเกินรำพัน คือรมณีย์ฝันพันผูกใจไปตราบกาล...
27 ธันวาคม 2552 15:49 น. - comment id 1079610
ยอดไปเลย
27 ธันวาคม 2552 19:39 น. - comment id 1079727
รักของกวี.... กวีรักทุกสิ่งที่งดงาม....
27 ธันวาคม 2552 20:01 น. - comment id 1079740
คนรัก ของกวี.... ! เป็นเพียงความโดดเดี่ยว หรือเกรี้ยวกราด คอยผูกขาดอารมณ์ ให้จมสู่ ห้วงคำนึงซึ่งพลัดพรากจากอณู ไม่มีใครรับรู้ถึงความนัย เมื่อก้าวย่างมายังโลกความฝัน ก็หยิบความรู้สึกนั้นมาปันใส่ จากโลกแห่งความจริงที่เป็นไป ว่ามันเหมือนอยู่ใกล้ในโลกเดียว ชะตาเห็น เร้นหรือก็ถือไว้ สุดเผยความในใจให้เฉลียว ฉันเปลี่ยนแปลงร่ำไปในใบเรียว จนร่วงเกรียวกราดเกลื่อนเปื้อนบางใคร ภาพซ้ำซ้อนมีเท่าใดฉันไม่เห็น เหมือนฟ้าเล่นตลกยกโลกใส่ ฉันเก็บคำกอดทุกข์โศกโลกทั้งใบ จนล่วงผ่านพ้นวัยที่ควรเป็น ในดวงใจเต้นไหวเพื่อใครนั้น สุดแต่ฟ้ากำหนดฝันรอวันเห็น แม้สองมือกวีวอน ร้อน หนาว เย็น จะขอเป็นตัวเลือกในเชือกเธอ ............................................................. แวะมาบอกความในใจค่ะ ขอเป็นตัวเลือกสำหรับใครหลายๆคน
27 ธันวาคม 2552 21:10 น. - comment id 1079768
มีแต่คนเก่งๆ อ่านแล้วเพลิน ได้อารมณ์แห่งบทกวี มากๆๆ
28 ธันวาคม 2552 08:55 น. - comment id 1079866
" "ยากเปลื้องใจไหววูบ ในรูปเงา บำบัดรักบรรเทา ท่วงวิถี นับไปถ้วนลมใจ อันใคร่มี ชื่นผ่านเพียงธุลี ก็สุขแล้ว " กระทบใจยิ่งนัก..
28 ธันวาคม 2552 10:07 น. - comment id 1079898
รักของกวี จริงหรือคือเสรีไร้ปรารถนา ธาร ผีเสื้อ ดอกหญ้า คือรักที่แสวงหาจริงเปล่า
28 ธันวาคม 2552 11:17 น. - comment id 1079906
หวัดดีขอรับ..ท่าน มาชมผลงาน...ขอรับ... อารมณ์...รมย์ร่าน...ผ่านห้วงคิด เนตรมอง...ตรองจิต...ผ่านห้วงเห็น ทั้งน้ำ...ทั้งฟ้า...ดาราเพ็ญ เห็นเป็น...เช่นกลอน...อักษรมี...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
