ก่องกิก

26 ธันวาคม 2552 23:05 น. - comment id 1079433

หลายวันคืน ผ่านมา น่าสงสาร
ทรมาน ดวงจิต คิดไฉน
สายสวาท ขาดเหลือ รอยอาลัย
โอ้ดวงใจ น้องจ๋า อย่าระทม

เพชรปรี

26 ธันวาคม 2552 23:07 น. - comment id 1079434

เมื่อปรางทิพย์หยิบยกข้อกลอนเขียน
น้ำตาเจียนเหี้ยนต่อมน้ำตาหาย
อยากแช่งเขาคนนั้นให้ตกตาย
คนทำร้ายปรางทิพย์ควรพบทัณฑ์

เพชรปรี

26 ธันวาคม 2552 23:13 น. - comment id 1079436

หวังอย่าใช่เรื่องจริงในชีวิต
เพียงลิขิตขึ้นตามความคิดฝัน
คนกาจกลอนฤาควรช้ำชีวัน
แต่ควรสุขอย่สวรรค์ชั้นกวี

ปลายฟ้า..ปลายฝัน

26 ธันวาคม 2552 23:56 น. - comment id 1079444

คืนเหงา ๆ หนาวอย่างนี้
คนดีเป็นอย่างไรบ้าง
ไม่นานหรอกก็รุ่งสาง
ความอ้างว้างจะจางหายไป

**แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ**

ผู้ผ่านมา

27 ธันวาคม 2552 01:45 น. - comment id 1079470

ใจมั่นคงอย่างนี้คงเหมาะสมกับเพลงกาลเวลาเป็นเพลงเมื่อกว่า 30 ปี
       " ฉันปล่อยให้กาลเวลา ตัดสินชะตาปัญหาห้วใจ แม้จะรักเธอ..รักเธอ..เท่าใด
แต่ห้วใจดวงนี้มีสิ่งผูกพัน
          ขอให้เป็นเพียงการคอย อย่างน้อยเรายังเรียนรู้ใจกัน  เพราะว่าหัวใจของเราผูกพัน  วันหนึ่ง...  วันนั้น..ความฝันอาจเป็นความจริง....  
           เรารู้การคอยคือความเจ็บปวด  เป็นความเจ็บปวด  รวดร้าวใจทุกสิ่ง    ทุกหยดของกาลเวลา   ที่ปรารถนาและความจริง  
คอยสิ่งที่เรามั่นใจ....
          ฉันปล่อยให้กาลเวลา  ช่วยชี้ชะตาไม่รู้วันใด  แม้จะต้องคอย..และคอยต่อไป...
นานสักเพียงไหน..ปล่อยใหกับกาลเวลา....

ชื่อหรือสำคัญไฉน

27 ธันวาคม 2552 06:40 น. - comment id 1079494

รักเจ้าเอย  ห่างหาย สายใยขาด
ใจกระดาษ ดวงน้อย ละห้อยหา
ความรู้สึก ก่อนก่อน วอนกลับมา
วันเวลา แสนดี ที่มีกัน


เข้าใจความรู้สึกค่ะ
มาให้กำลังใจก่ะ

= สิ้ น ฝั น =

27 ธันวาคม 2552 06:46 น. - comment id 1079495

ระทมและเหงาอย่างแรง

อนงค์นาง

27 ธันวาคม 2552 07:20 น. - comment id 1079501

ระทม เศร้าจับใจนะคะ เพื่อนปราง มาเป็นกำลังใจให้กันค่ะ 

วิทย์ ศิริ

27 ธันวาคม 2552 10:13 น. - comment id 1079522

ยากจะลืมความหลังฝังดวงจิต

ยากจะคิดวันคืนตื่นเพ้อหา

ยากจะฝันวันวานผ่านม่านตา

ยากหนักหนาชะตานี้ที่....ระทม

เจอกลอนเศร้าอีกล่ะ.....เหมือนดูหนังดูละคร

แล้วย้อนดูตัว......เวลาหมุน.....โลกหมุน

...ชีวิตเราก็แน่นอน....ก็หมุนตาม....

หากเป็นอารมณ์กลอน...เขียนได้เยี่ยม...

ระทมสมชื่อกลอน

ยังไงเสีย...เดี๋ยวส่งน้องฉาง  ไปป่วน

คงยิ้มออก...เผลอๆยิ้มไม่หุบ
แวะมาเยี่ยมตามเคย

ครูกระดาษทราย

27 ธันวาคม 2552 10:19 น. - comment id 1079525

 พี่ปราง  ไม่เอาน่า อย่าคิดมาก

มีความสุขกับสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตนะคะ

bananaleaf

27 ธันวาคม 2552 10:38 น. - comment id 1079531

แว่วคำ..ครวญฝากว่า..ระทม
ท่ามลมเหมันต์..ด้วยสั่นไหว
น้ำตา..รินหลั่งสุดยั้งใจ
อาลัย..เจ็บร้าวคราว..สิ้นรัก

ปล่อยเถิด..ปล่อยวางทุกทางฝัน
แบ่งปันขื่นขมที่จมปลัก
ถ่ายทอดอาลัยจากใจภักดิ์
ทอทักผ่านถ้อยเป็นร้อยกรอง

ทุกข์ สุข เหงา เศร้า รัก อาลัย 
ถ่ายทอดสู่กันฟังผ่านบทกลอนค่ะ 

เป็นความระทม ที่งดงาม 

แสงเพชร

27 ธันวาคม 2552 11:52 น. - comment id 1079542

กระแสลมล่องไกลจากปลายฟ้า
พัดข้ามมาพาให้ใจคิดถึง
สำเนียงรักครั้งนั้นอันตราตรึง
แสนคะนึงหนึ่งนางที่ห่างกัน

จะกี่วันกี่ปีที่เคลื่อนคล้อย
รักฝังรอยลงอกมิผกผัน
เฝ้าแต่คอยคิดถึงหนึ่งแจ่มจันทร์
ความผูกพันมั่นคงตรงเรื่อยมา

ลมหนาวโปรยเปลี่ยนทิศพาจิตหวน
ช่างรัญจวนชวนให้ใจห่วงหา
เฝ้าคะนึงหนึ่งใครที่ไกลตา
อยากได้มาพร่ำพรอดออดอ้อนกัน

นั่งดื่มด่ำฟังเพลงบรรเลงเร้า
นึกถึงเงาบางใครใคร่เคียงฝัน
มีดนตรีโดนใจใต้แสงจันทร์
คงสุขสันต์สดใสใจวาวแวว

คืนจันทร์เพ็ญเห็นก้อนเกล็ดหิมะ
ล่วงปะทะละหลิวเป็นทิวแถว
ดูหนาวสั่นหวั่นไหวไปทุกแนว
โอ้แม่แก้วกลางใจให้ห่วงใย

ระทมร้าวคราวก่อนให้ผ่อนหาย
อยากเคียงกายหมายชิดพิสมัย
ท่ามเหมันต์ฝันรักถักทอใจ
สู่หทัยสวรรค์กันและกัน

แม้ไกลห่างอย่างนี้มีใจมั่น
มิแปรผันฝันรักยังสุขสันต์
กี่วันเดือนเคลื่อนไปใช่แจ่มจันทร์
ชั่วนิรันดร์ฉันรอขอเพียงเธอ

รักเสมอเหม่อหาคราไกลห่าง
แม้อ้างว้างอย่างไรมิไผลเผลอ
คอยจงรักเรื่อยไปไว้เจอะเจอ


สดใสสุขสันต์วันหยุดครับ

แสงเพชร

27 ธันวาคม 2552 11:57 น. - comment id 1079543

ขออภัยด้วยครับ ส่งไปแล้วตกไปท่อนหนึ่ง
เลยมาส่งให้ใหม่ครับ


รักเสมอเหม่อหาคราไกลห่าง
แม้อ้างว้างอย่างไรมิไผลเผลอ
คอยจงรักเรื่อยไปไว้เจอะเจอ
ขอมีเธอชั่วนิจนิรันดร์กาล

สดใสสุขสันต์ทุกวันคืนครับ

เทียนหยด

27 ธันวาคม 2552 12:15 น. - comment id 1079549

ระทมครวญหวนไห้ด้วยใจร้าว
คราเงียบเหงาเศร้าแท้จะแลหา
คงสิ้นแล้วแววหวานซ่านอุรา
สุดไขว่คว้าอาวรณ์สะท้อนทรวง


มาแบบระทมๆ ตามพี่เลยหล่ะ  
ถือโอกาสอวยพรปีใหม่ให้พี่สาวคนดีนะคะ
ขอให้มีความสุข สดชื่น สมหวังค่ะ 

สุรศรี

27 ธันวาคม 2552 13:37 น. - comment id 1079574

น้องปรางค์สบายดีนะ
ปีใหม่ไปเที่ยวไหนเหรอ
ซื้อขนมมาฝากด้วยนะ
หิวแล้ว......

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 14:28 น. - comment id 1079586

 คุณก่องกิก 
หลายวันคืน ผ่านมา น่าสงสาร
ทรมาน ดวงจิต คิดไฉน
สายสวาท ขาดเหลือ รอยอาลัย
โอ้ดวงใจ น้องจ๋า อย่าระทม
................................................
สายสวาทขาดแล้วแก้วพี่จ๋า
คราบน้ำตาอาลัยฤทัยขม
ภาพเขาสองครองรักภักดิ์ภิรมย์
จำใจข่มก้มหน้าจากลาไกล

เรื่องมันเศร้าค่ะ.....
ปีใหม่นี้ ขอให้มีสุขสดใสนะคะ

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 14:39 น. - comment id 1079589

 คุณเพชรปรี 
เมื่อปรางทิพย์หยิบยกข้อกลอนเขียน
น้ำตาเจียนเหี้ยนต่อมน้ำตาหาย
อยากแช่งเขาคนนั้นให้ตกตาย
คนทำร้ายปรางทิพย์ควรพบทัณฑ์
...................................................
อย่าคิดโทษโกรธใครฤทัยหมอง
รักที่ปองมองดูรู้เพียงฝัน
หัวใจเจ็บเก็บซ่อนเว้าวอนกัน
ผ่านคืนวันคั้นจิตมิคิดลืม

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 14:48 น. - comment id 1079592

 คุณเพชรปรี ๒ 
หวังอย่าใช่เรื่องจริงในชีวิต
เพียงลิขิตขึ้นตามความคิดฝัน
คนกาจกลอนฤาควรช้ำชีวัน
แต่ควรสุขอย่สวรรค์ชั้นกวี
.................................................
หนึ่งชีวิตติดอยู่คู่ความฝัน
บางบทนั้นรัญจวนหวนวิถี
มากเรื่องราวคราวหลังหลั่งวจี
บ้างขยี้บี้บาดหวั่นหวาดกลัว

ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาอ่านนะคะ
ขอให้มีความสุขกับหัวใจรักค่ะ

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 14:55 น. - comment id 1079593

 คุณปลายฟ้า..ปลายฝัน 
คืนเหงา ๆ หนาวอย่างนี้
คนดีเป็นอย่างไรบ้าง
ไม่นานหรอกก็รุ่งสาง
ความอ้างว้างจะจางหายไป

**แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ**
......................................................
คืนเหงาเงาร้างห่างหาย
เดียวดายคล้ายฝันหวั่นไหว
คนดีที่หวังยั้งใจ
บางใครได้พบสบรอย

ขอบคุณค่ะ กำลังใจ คือสิ่งที่มีค่าค่ะ
คำสั้น ๆ แต่มากความหมาย
ขอให้มีความสุขกับวันใหม่นะคะ

จอมปราชญ์แดนอาคเนย์

27 ธันวาคม 2552 15:07 น. - comment id 1079598

เช่นระทมที่โลมเคียงสำเนียงสิ้น-
หวังยลยินถวิลคราวที่เนาว์สอง-
เราเคยชิดสนิทมั่นสำคัญครอง-
เรือนร้างต้องไกลจากพรากระทม

...แบบว่า

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 15:12 น. - comment id 1079599

 คุณผู้ผ่านมา 
ใจมั่นคงอย่างนี้คงเหมาะสมกับเพลงกาลเวลาเป็นเพลงเมื่อกว่า 30 ปี
       " ฉันปล่อยให้กาลเวลา ตัดสินชะตาปัญหาห้วใจ แม้จะรักเธอ..รักเธอ..เท่าใด
แต่ห้วใจดวงนี้มีสิ่งผูกพัน
          ขอให้เป็นเพียงการคอย อย่างน้อยเรายังเรียนรู้ใจกัน  เพราะว่าหัวใจของเราผูกพัน  วันหนึ่ง...  วันนั้น..ความฝันอาจเป็นความจริง....  
           เรารู้การคอยคือความเจ็บปวด  เป็นความเจ็บปวด  รวดร้าวใจทุกสิ่ง    ทุกหยดของกาลเวลา   ที่ปรารถนาและความจริง  
คอยสิ่งที่เรามั่นใจ....
          ฉันปล่อยให้กาลเวลา  ช่วยชี้ชะตาไม่รู้วันใด  แม้จะต้องคอย..และคอยต่อไป...
นานสักเพียงไหน..ปล่อยใหกับกาลเวลา....
.................................................................
ปรางทิพย์ได้ฟังเพลงกาลเวลาของคุณแล้ว
ใจไปหวนถึงเพลง ไทรงามเข้าค่ะ....
บทเพลงนี้โดนใจ คุณอ๊อด โอภาส ทศพร
ขับร้องไว้โดนใจ ยามเหงา ๆ เช่นนี้...

ลาแล้วแก้วตา  สัญญาให้ไว้ยังจำ บุญหนีบาปนำ 
พี่มาไม่เจอนวลนาง ทั่วถิ่น พนาตามหาหมดทาง 
เจ้าทิ้งสัญญาหรือนาง  พี่อ้างว้าง อารมณ์
นางไม้แม่เอย ไยเฉยให้ช้ำวิญญา นวลน้องไม่มา 
ยิ่งพาอุราระบม หรือเจ้า เขาไพรบังไว้ซ่อนชม
ข้าขอจอมไพรพนม ยอมสิ้นลมบวงสรวงจอมไพร
เทพารักษ์ ร่มไทรสาขา อุ้มสมพานางน้องมา
ให้ข้าเถิดหนาพระไทร
มีน้ำตา ข้าหลั่งรินจากใจ ขอหลั่งไว้ ล้างเท้าเทวดา
ขอหนุนตักนาง จนสางอรุโณทัย ยอมแม้สิ้นใจ เซ่นสรวงแด่ปวงเทวา
คอยเจ้า แม้เงาไม่เห็นเจ้ามา พี่นี้มีเพียงน้ำตา
รินหลั่งลารากไม้ไทรงาม

อัษ สายน้ำไหล

27 ธันวาคม 2552 15:22 น. - comment id 1079602

ซึ้งสุดหัวใจเลยครับ.....
อย่างนี้สิ...อ่านแล้วเหมือนอยู่ในสิ่งที่พี่ปรางทิพย์....รจนาไว้เลย.....

......เยี่ยมๆๆๆๆที่สุดเลย.....
.....สุดท้าย....ธรรมชาติคือตัวเรา ...เราคือธรรมชาติ...

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 15:31 น. - comment id 1079603

 คุณชื่อหรือสำคัญไฉน 
รักเจ้าเอย  ห่างหาย สายใยขาด
ใจกระดาษ ดวงน้อย ละห้อยหา
ความรู้สึก ก่อนก่อน วอนกลับมา
วันเวลา แสนดี ที่มีกัน

เข้าใจความรู้สึกค่ะ
มาให้กำลังใจก่ะ
.........................................................
ใจกระดาษขาดวิ่นเมื่อสิ้นเขา
ไขว่คว้าเงาเว้าวอนแอบซ่อนฝัน
เพียงจดจำคำเตือนอย่าเลือนกัน
แม้แปรผันหวั่นไปฤทัยตรอม

ขอบคุณค่ะ ที่เข้าใจความรู้สึกนี้ ......
กำลังใจที่มอบให้ เหมือนน้ำทิพย์ชโลมใจ
ขอให้มีความสุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 15:33 น. - comment id 1079604

 คุณสิ้นฝัน 
ระทมและเหงาอย่างแรง
..............................................
เหมือนลมพัดหวนค่ะ ......
กระโชกมาตามแรงคิดถึงน่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่แวะมาเยี่ยม
กันนะคะ  ทุกคอมเมนท์ปรางทิพย์ถือว่า
เป็นกำลังใจให้สู้ต่อค่ะ ปีหน้าฟ้าใหม่ต้อง
ผจญกับงานหนักแล้วค่ะ
ขอให้มีความสุขกับวันใหม่นะคะ

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 15:36 น. - comment id 1079605

 คุณอนงค์นาง 
ระทม เศร้าจับใจนะคะ เพื่อนปราง มาเป็นกำลังใจให้กันค่ะ 
......................................................
เพื่อนนางคะ.....
ยามเรามองภาพที่เค้าสองมีความสุข
มันเจ็บ ระบม ระทมทุกข์....แต่.....
ก็ดีกว่าเห็นเค้าเจ็บปวดนะคะ  อย่างน้อย
เราก็รู้ว่าเค้ายังมีสุข ไม่ทุกข์เช่นเรา
เราสองคล้าย ๆ กันนะคะ มาค่ะ จับมือกัน
ปลอบกันนะคะ ด้วยรักจากใจค่ะ

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 15:47 น. - comment id 1079608

 คุณวิทย์ ศิริ 
ยากจะลืมความหลังฝังดวงจิต
ยากจะคิดวันคืนตื่นเพ้อหา
ยากจะฝันวันวานผ่านม่านตา
ยากหนักหนาชะตานี้ที่....ระทม

เจอกลอนเศร้าอีกล่ะ.....เหมือนดูหนังดูละคร
แล้วย้อนดูตัว......เวลาหมุน.....โลกหมุน
...ชีวิตเราก็แน่นอน....ก็หมุนตาม....
หากเป็นอารมณ์กลอน...เขียนได้เยี่ยม...
ระทมสมชื่อกลอน

ยังไงเสีย...เดี๋ยวส่งน้องฉาง  ไปป่วน
คงยิ้มออก...เผลอๆยิ้มไม่หุบ
แวะมาเยี่ยมตามเคย
......................................................
แม้อยากลืม ความหลังที่ฝังร้าว
แม้อยากลืม หนาวร้อนตอนขื่นขม
แม้อยากลืม ภาพเขาให้เฝ้าตรม
แม้อยากลืม ปมเจ็บแสนเหน็บใจ

ยามโลกหมุนคว้าง เหมือนว่าทุกอย่าง
จะเปลี่ยนไป แต่เปล่าเลยค่ะ มันกลับ
หมุนให้เรากลับไปอยู่จุดเดิม อิอิ......
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาระทมกับปราง
ว่าแต่น้องสาวแสนซนหายไปไหนล่ะ
เอ...หรือไปเก็บไข่ที่ไหน
ขอให้มีความสุขสดใส ในวันใหม่นะคะ

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 16:04 น. - comment id 1079614

 ครูกระดาษทราย 
พี่ปราง  ไม่เอาน่า อย่าคิดมาก
มีความสุขกับสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตนะคะ
....................................................
ไม่เอาน่ะอย่าคิดมาก   ไม่เอาน่ะอย่าคิดไปกันใหญ่       
อยู่ดีดีก็น้อยใจ   โกรธกะใครที่ไหนมาหรือเปล่า     
ไม่เห็นจะมีอะไรสักหน่อย  ที่หายไปนานทำแต่งานตลอด    
ไม่ได้คิดมีใจกะใคเขา  ไม่เอาน่ะอย่าคิดเลย     
ไม่เคยเลยจะคิดมีคนใหม่ ไม่เคยมองด้วยซ้ำไป   
ก็ทำไมไม่เชื่อใจกันบ้าง   สาบานจริงจริงให้ตายเหอะ     
เรื่องจะคิดลืมเธอมันทำไม่ได้       เรื่องจะทิ้งเธอไปไม่มีทาง     
เราเองก็คบกันมานาน  มันก็นาน นานพอจะรู้ดี    
ไม่เคยจะคิดมีใจกับใครเลยซักที    
ก็เธอน่ะดีออกอย่างนี้จะไปรักใคร    
ถ้าไม่รักเธอแล้ว  จะให้ไปรักแมวที่ไหน                       
บอกอีกทีว่ารักเธอ    อีกสิบทีอีกร้อยทีก็ได้                                    
หากว่าทำให้เชื่อใจ  จะยังไงก็ได้ยอมทุกอย่าง

พอเห็นเมนท์น้องทราย เพลงนี้วิ่งปรู๊ดเข้ามาเลยค่ะ
สุขสดใสนะคะ คนดี

พี่ป๋องปุ๋ยครับ

27 ธันวาคม 2552 16:10 น. - comment id 1079615

เพลงอยากลืมกลับจำ ฮอทเปปเปอร์
บางสิ่งที่อยากจำเรากลับลืม
บางสิ่งที่อยากลืมเรากลับจำ
เพลงเพราะจะช่วยคลายเศร้าได้นะ

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 16:32 น. - comment id 1079624

 คุณ bananaleaf 
แว่วคำ..ครวญฝากว่า..ระทม
ท่ามลมเหมันต์..ด้วยสั่นไหว
น้ำตา..รินหลั่งสุดยั้งใจ
อาลัย..เจ็บร้าวคราว..สิ้นรัก

ปล่อยเถิด..ปล่อยวางทุกทางฝัน
แบ่งปันขื่นขมที่จมปลัก
ถ่ายทอดอาลัยจากใจภักดิ์
ทอทักผ่านถ้อยเป็นร้อยกรอง

ทุกข์ สุข เหงา เศร้า รัก อาลัย 
ถ่ายทอดสู่กันฟังผ่านบทกลอนค่ะ 
เป็นความระทม ที่งดงาม 
....................................................
คืนระทมขมขื่นฝืนสู้
แม้จะรู้คู่เขาเราหมอง
ให้เคว้งคว้างร้างหม่นคนปอง
สุดร่ำร้องมองเงาเศร้าใจ

เถอะชีวิตคิดเศร้าเคล้าหวาน
บทกลอนกานท์ผ่านฝันหวั่นไหว
หวังอักษรย้อนเป็นเช่นนัย
ฝากบางใครไกลรักจักเตือน

ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาให้กำลังใจกัน
ขอให้มีความสุขกับความรักนะคะ

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 16:45 น. - comment id 1079629

 คุณแสงเพชร ๑ 
กระแสลมล่องไกลจากปลายฟ้า
พัดข้ามมาพาให้ใจคิดถึง
สำเนียงรักครั้งนั้นอันตราตรึง
แสนคะนึงหนึ่งนางที่ห่างกัน

จะกี่วันกี่ปีที่เคลื่อนคล้อย
รักฝังรอยลงอกมิผกผัน
เฝ้าแต่คอยคิดถึงหนึ่งแจ่มจันทร์
ความผูกพันมั่นคงตรงเรื่อยมา

ลมหนาวโปรยเปลี่ยนทิศพาจิตหวน
ช่างรัญจวนชวนให้ใจห่วงหา
เฝ้าคะนึงหนึ่งใครที่ไกลตา
อยากได้มาพร่ำพรอดออดอ้อนกัน

นั่งดื่มด่ำฟังเพลงบรรเลงเร้า
นึกถึงเงาบางใครใคร่เคียงฝัน
มีดนตรีโดนใจใต้แสงจันทร์
คงสุขสันต์สดใสใจวาวแวว
.................................................
สายลมหนาวคราวนี้ฤดีหวน
ยามรักรวนนวลบอกว่ายอกแล้ว
คนเคียงข้างห่างหายสลายแนว
ใจน้องแก้วแคล้วขาดสวาทวาย

ส่งสำเนียงเสียงหวานตำนานฝัน
ท่ามแสงจันทร์วันเก่าเคล้าความหมาย
ข้ามขอบฟ้ามามอบปลอบใจกาย
เสมือนคล้ายร่ายมนต์กมลปอง

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 17:09 น. - comment id 1079641

 คุณแสงเพชร ๒ 
คืนจันทร์เพ็ญเห็นก้อนเกล็ดหิมะ
ล่วงปะทะละหลิวเป็นทิวแถว
ดูหนาวสั่นหวั่นไหวไปทุกแนว
โอ้แม่แก้วกลางใจให้ห่วงใย

ระทมร้าวคราวก่อนให้ผ่อนหาย
อยากเคียงกายหมายชิดพิสมัย
ท่ามเหมันต์ฝันรักถักทอใจ
สู่หทัยสวรรค์กันและกัน

แม้ไกลห่างอย่างนี้มีใจมั่น
มิแปรผันฝันรักยังสุขสันต์
กี่วันเดือนเคลื่อนไปใช่แจ่มจันทร์
ชั่วนิรันดร์ฉันรอขอเพียงเธอ

รักเสมอเหม่อหาคราไกลห่าง
แม้อ้างว้างอย่างไรมิไผลเผลอ
คอยจงรักเรื่อยไปไว้เจอะเจอ
ขอมีเธอชั่วนิจนิรันดร์กาล
...................................................
คืนระทมจมฝันให้หวั่นไหว
ใจหนอใจ...ไยอ่อนยามอ้อนหวาน
ฟังคำรักภักดิ์ปลอบมอบกลอนกานท์
เสมือนกานต์ผ่านภพประสบทรวง

แม้เส้นทางหว่างเราที่เฝ้าเพ้อ
หมายพบเจอเธอเอ๋ยดั่งเคยหวง
หนาวแสนหนาว...ก้าวย่างเคว้งคว้างลวง
ฤาติดบ่วงห่วงหาสุดคว้าแวว

สุขสดใสกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 17:23 น. - comment id 1079646

 เทียนหยด 
ระทมครวญหวนไห้ด้วยใจร้าว
คราเงียบเหงาเศร้าแท้จะแลหา
คงสิ้นแล้วแววหวานซ่านอุรา
สุดไขว่คว้าอาวรณ์สะท้อนทรวง

มาแบบระทมๆ ตามพี่เลยหล่ะ  
ถือโอกาสอวยพรปีใหม่ให้พี่สาวคนดีนะคะ
ขอให้มีความสุข สดชื่น สมหวังค่ะ 
.......................................................
เหงาแสนเหงา...เงาร้างยามห่างหาย
รักสลายคลายสุขกลับทุกข์หวง
จำหลีกลี้หนีหลบเมื่อพบลวง
เสมือนห่วงทวงถามดุจหยามกัน

ระทมด้วยกัน ต้องหาน้ำใบบัวบกนะคะ
ขอให้น้องมีความสุขสดชื่นเช่นกันนะคะ

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 17:39 น. - comment id 1079648

 คุณสุรศรี 
น้องปรางค์สบายดีนะ
ปีใหม่ไปเที่ยวไหนเหรอ
ซื้อขนมมาฝากด้วยนะ
หิวแล้ว......
...............................................
อิอิ....ปรางสบายดีตามอัตภาพค่ะ
ถามเรื่องเที่ยวปีใหม่เลย  
จะพาปรางไปหรือคะ

มาค่ะงั้นปรางเลี้ยงอาหารก่อนนะคะ
สุขสดใสนะคะ

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 18:03 น. - comment id 1079660

 คุณจอมปราชญ์แดนอาคเนย์ 
เช่นระทมที่โลมเคียงสำเนียงสิ้น-
หวังยลยินถวิลคราวที่เนาว์สอง-
เราเคยชิดสนิทมั่นสำคัญครอง-
เรือนร้างต้องไกลจากพรากระทม

...แบบว่า
.....................................................
ยินสำเนียงเสียงหวานกานต์กระซิบ
จากไกลลิบวิบแผ่วแว่วขื่นขม
เขาเคียงข้างบางใครให้เศร้าตรม
เสมือนปมจมช้ำกับน้ำตา

...แบบว่า...ใจระทมค่ะ  เพราะคนที่เค้า
กระซิบรักมิใช่เราไง  
สุขสดใสกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 18:08 น. - comment id 1079665

 คุณอัษ สายน้ำไหล 
ซึ้งสุดหัวใจเลยครับ.....
อย่างนี้สิ...อ่านแล้วเหมือนอยู่ในสิ่งที่พี่ปรางทิพย์....รจนาไว้เลย.....

......เยี่ยมๆๆๆๆที่สุดเลย.....
.....สุดท้าย....ธรรมชาติคือตัวเรา ...เราคือธรรมชาติ...
..........................................................
แหม...ซึ้งแบบนี้พี่ปรางยิ้มไม่หุบเลยค่ะ

หากเค้าจะรักเรา ต้องรักที่เราเป็นเรา...
งง ๆ มะ 
ห่างหายไปนานเลยนะคะ สบายดีนะคะ
จะปีใหม่แล้ว ขอให้มีความสุขกับความรักนะคะ

กิตติกานต์

27 ธันวาคม 2552 18:12 น. - comment id 1079669

อย่าระทมตรมเศร้า
ยิ้มๆๆๆๆไว้นะคะ

ปรางทิพย์

27 ธันวาคม 2552 18:16 น. - comment id 1079672

 คุณกษิณ 
เพลงอยากลืมกลับจำ ฮอทเปปเปอร์
บางสิ่งที่อยากจำเรากลับลืม
บางสิ่งที่อยากลืมเรากลับจำ
เพลงเพราะจะช่วยคลายเศร้าได้นะ
.......................................................
*คนเรานี้คิดให้ดีก็น่าขำอยากจำกลับลืม
 อยากลืมกลับจำ.
อดีตที่ผ่านไป ไม่กลับมาช่างเจ็บปวด
อุราเรากลับจำ*
*ถ้าลืมความหลังได้ใจจะเปี่ยมสุข
ไม่มีความทุกข์คอยปลุกคอยตาม

ยามอ่านท่องหนังสือเรากลับลืม
เรื่องโศกเรื่องเศร้าซึมเรากลับจำ

ปรางจัดให้ค่ะ.....น่าแปลกนะคะ ที่ปราง
ไม่เคยลืมแม้มันจะสุขหรือทุกข์......
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับบางใคร....
พี่ป๋องปุ๋ยเป็นเช่นปรางมั๊ยคะ 
ใกล้ปีใหม่แล้ว ขอให้พี่มีความสุขกับ
หัวใจรักนะคะ

ลูกหว้า

27 ธันวาคม 2552 19:19 น. - comment id 1079714

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

27 ธันวาคม 2552 19:57 น. - comment id 1079738

พี่ปรางทิพย์ 

เจอพายุ  ถล่มแล้วสิ

อิอิ

สู้ๆๆ ครับ

คงหายระทมแล้วว

แก้วประเสริฐ

27 ธันวาคม 2552 21:28 น. - comment id 1079781

   สวัสดีปีใหม่จ้า
เจ้าปรางเอ๋ย เพลงไทรงามนั้นที่โอภาส
ทศพร มาร้องใหม่นั้น ยังสู้เจ้าของเดิมเขา
แต่งเอง ร้องเองไม่ได้หรอกจ๊ะ คือพระพรภิรมย์
รู้สึกว่าบวชอยู่แถวอยุธยานะเท่าที่จำได้จ๊ะแต่
รู้ว่ายังไม่สึกมาหรอก หายเงียบไปเลยจะย้าย
ไปอยู่ที่อื่นไม่รู้นะ แต่งไว้หลายเพลง ดังๆทุก
เพลงเลยจ้า ที่ดังที่สุดคือ เพลง บัวตูมบัวบาน
รักเสมอ

            แก้วประเสริฐ.

(น้ำตาลหวาน)

28 ธันวาคม 2552 08:56 น. - comment id 1079868

ไม่อยากให้พี่ปรางเศร้าแบบนี้เลย
สู้สู้ นะค่ะพี่ปราง น้องเป็นกำลังใจให้เสมอ

รักนะค่ะ

กิ่งโศก

28 ธันวาคม 2552 09:52 น. - comment id 1079892

ขอให้ความระทมห่างหายไปสิ้น ในวันนี้ และวันอื่นๆ ตลอดไป

สวัสดีปีใหม่ครับ

kirati

28 ธันวาคม 2552 11:52 น. - comment id 1079913

หวัดดีขอรับ...พี่ปรางฯ
ไม่ได้มาเยี่ยม,มาแจมกลอน...นานแระขอรับ...

อ่านแล้ว....ซาบซึ้ง...ขอรับ...คุงพี่ปราง....


มองฟ้า...เห็นฟ้า...เห็นดาว
เห็นเมฆ...เขตคราว...หน้าฝน
ยินเสียง...สำเนียง...เวียนวน
กมล...ดลหวน...ครวญใคร

เสียงใคร่...เสียงครวญ...หวนคิด
เสียงคล้าย...เสียงจิต...หวั่นไหว
เสียงช่าง...กระจ่าง...หัวใจ
เสียงใน...ทรงจำ...ย้ำรอย

ดังก้อง...ดังคำ...สำนึก
อยู่ลึก...ตรึกให้...ใจน้อย
ดังแผ่ว...แว่วเสียง...เพียงรอย
ลมถ้อย...ลมเพ...พัดมา

สบัด...ตัดรัก...ลืมกลิ่น
โรยริน..สิ้นรัก...เสน่หา
คงได้...ยามไร้...ชีวา
อุรา...ข้าฯนี้...รอคอย...

ประมาณนี้แล...ขอรับ...พี่ปรางฯ...

ฝากฝัน

28 ธันวาคม 2552 14:46 น. - comment id 1079978

"""
ขอบนภาฟ้ากว้างพร่างพรายแสง
ทอสีแดงแต่งโลกหายโศกศัลย์
ขับม่านหมอกออกไปในเร็ววัน
ยามตะวันผันผายหายระทม...

กลอนเพราะพริ้งมาก..ยินดีด้วยครับ

พี่รุณ

28 ธันวาคม 2552 15:18 น. - comment id 1079997

คุณปรางค์ครับกลอนนี้ อ่านแล้วเศร้ามากเลย ดูเหมือนใครคนนั้นที่คุณปรางค์ฝันถึง เขาทอดทิ้งคุณปรางค์ไป อ่านแล้วทำให้ใจเศร้าสร้อยห่อเหี่ยวไปด้วย ใครหนามาทำให้คุณปรางค์ต้องเศร้าขนาดนี้  ถ้าผมเป็นคน ๆ นั้นที่คุณปรางค์ระบายออกมา ผมคงจะไม่ทำให้คุณปรางค์เศร้าขนาดนี้  คงจะเฝ้ารอ ร้องเพลงรอ  รอรักที่จะกลับมา 5555

เพียงพลิ้ว

28 ธันวาคม 2552 16:15 น. - comment id 1080027

หายเหงา หายเศร้าไวๆนะคะ
ปีใหม่แล้วหัวใจไม่ระทมนะคะ

ม่านแก้ว

28 ธันวาคม 2552 18:13 น. - comment id 1080078

มาคุยกะแอฟสิคะ
แล้วพี่ปรางค์จะไม่เหงาเลย

นรสิริ

28 ธันวาคม 2552 19:18 น. - comment id 1080101

จงลบภาพความหลังครั้งก่อนเก่า
และลืมคำว่าเราเสียเถิดหนา
อย่าเก็บจำความช้ำชอกอุรา
ปล่อยเขาไปแก้วตาอย่าอาลัย

เมื่อจบก็ต้องเจ็บนั่นใช่แน่
อย่ายอมแพ้ใจตนจนหลงไหล
ไม่มีเขาใช่เราจะขาดใจ
ต้องอยู่ได้แม้ไร้คนโลเล

แวะมาเป็นกำลังใจให้ในบทกลอนอันแสนเศร้าค่ะน้องปราง

ธันวันตรี

28 ธันวาคม 2552 20:52 น. - comment id 1080152

ยังไง บังมีเพื่อนคนนี้อยู่เคียงข้างครับ

หอบความรักจากมิตรภาพมาเป็นของขวัญปีใหม่ให้ครับ 

ราชิกา

28 ธันวาคม 2552 21:28 น. - comment id 1080169

ระทมสุดขมขื่น
แม้คราตื่นและหลับใหล
ขอส่ง..กำลังใจ
พร้อมหทัยมอบให้เธอ....ฯ

มาส่งกำลังใจ..และความห่วงใยให้..คุณปรางค่ะ...น่านะ...ไม่เอาน่า..คิดถึงนะคะ...

คนกุลา

28 ธันวาคม 2552 21:48 น. - comment id 1080176

๐ ขวัญระทม
เศร้าตรมโศกศัลย์
ใจจาบัลย์
เขานั้นลาเลือน

  ๐ เหงาสุดเหงา
มีเงาเป็นเพื่อน
ลมมาเตือน
คล้ายเหมือนบอกลา..

มาเยี่ยมเยียน ให้กำลังใจ กันนะครับ

ปรางทิพย์

29 ธันวาคม 2552 00:33 น. - comment id 1080225

 คุณกิตติกานต์ 
อย่าระทมตรมเศร้า
ยิ้มๆๆๆๆไว้นะคะ
.................................
ถึงตรมระทมเศร้า ก็ยังยิ้มได้อยู่ค่ะ
ขอบคุณที่แวะมานะคะ ขอให้มีความสุขค่ะ
ชื่อคุณมีความหมายดีนะคะ

ปรางทิพย์

29 ธันวาคม 2552 00:35 น. - comment id 1080226

 ลูกหว้า 
ไม่พูดไม่จา น่าเห็นภาพก็ทราบ
ว่าอยากให้มีความสุข  พี่ปรางมีความสุขใจ
ที่ได้กำลังใจจากเพื่อน ๆ น้อง ๆ ค่ะ
ขอให้มีความสุขกับความรักนะคะ

ปรางทิพย์

29 ธันวาคม 2552 00:42 น. - comment id 1080228

 น้องกวีน้อยฯ 
พี่ปรางทิพย์ 
เจอพายุ  ถล่มแล้วสิ
อิอิ
สู้ๆๆ ครับ
คงหายระทมแล้วว
................................................
พายุใจถล่มค่ะ อิอิ.....สู้อยู่แล้วค่ะ
แหมจะว่าไป มันหอบเอาความช้ำไปแล้วค่ะ
อาการเลยดีขึ้นนิดหนึ่ง เพราะอะไรทราบมะ
ก็เพราะแรงใจจาก พี่ ๆ น้อง ๆ เพื่อน ๆ 
จากบ้านกลอนไงคะ 
ขอให้มีความสุขนะคะ ว่าแต่แผลใจดีขึ้น
หรือยังคะ

ปรางทิพย์

29 ธันวาคม 2552 00:51 น. - comment id 1080230

 คุณแก้วประเสริฐ 
 สวัสดีปีใหม่จ้า
เจ้าปรางเอ๋ย เพลงไทรงามนั้นที่โอภาส
ทศพร มาร้องใหม่นั้น ยังสู้เจ้าของเดิมเขา
แต่งเอง ร้องเองไม่ได้หรอกจ๊ะ คือพระพรภิรมย์
รู้สึกว่าบวชอยู่แถวอยุธยานะเท่าที่จำได้จ๊ะแต่
รู้ว่ายังไม่สึกมาหรอก หายเงียบไปเลยจะย้าย
ไปอยู่ที่อื่นไม่รู้นะ แต่งไว้หลายเพลง ดังๆทุก
เพลงเลยจ้า ที่ดังที่สุดคือ เพลง บัวตูมบัวบาน
รักเสมอ
.......................................................
คุณครูแก้วฯ คะ...
จะว่าไป ปรางแทบไม่รู้จัก พระพรภิรมย์เลยค่ะ
ก็ไปหาในกูเกิล ก็พบค่ะ  บางเพลงเคยได้ยิน
คุณแม่ฟังค่ะ  ก็มาฟังรุ่นคุณอ๊อด โอภาส
เสียงหวานโดนใจค่ะ  ยังเพลงบัวตูมบัวบาน
สมัยปราง จะเป็นคุณสายันต์ สัญญา นะคะ
อิอิ....เลยมิทราบว่าใครเป็นผู้ร้องคนแรก
แต่ตอนนี้ปรางทราบแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ
ที่ครูแก้วฯ ให้ความรู้เกี่ยวกับกรุเพลงดัง
แบบนี้ปรางต้องกลับไปค้นหาบทเพลงเก่า ๆ
มาฟังแล้วค่ะ ขอให้คุณครูแก้วฯ 
มีความสุขกายสุขใจนะคะ

ประทาน

29 ธันวาคม 2552 10:42 น. - comment id 1080345

ปรางครับ..มาช้าดีกว่าไม่มานะครับ..ผมอยาก
เป็นต้นงิ้ว..เอ้ย..อยากเป็นต้นหลิว..เพื่อเป็น
ร่มเงาให้ปรางได้พักพิง..ในยามเหนิ่อยล้านะ
ครับ..

มาให้กำลังใจครับ

ปรางทิพย์

1 มกราคม 2553 19:21 น. - comment id 1081009

 คุณ กีรติ 
หวัดดีขอรับ...พี่ปรางฯ
ไม่ได้มาเยี่ยม,มาแจมกลอน...นานแระขอรับ...

อ่านแล้ว....ซาบซึ้ง...ขอรับ...คุงพี่ปราง....


มองฟ้า...เห็นฟ้า...เห็นดาว
เห็นเมฆ...เขตคราว...หน้าฝน
ยินเสียง...สำเนียง...เวียนวน
กมล...ดลหวน...ครวญใคร

เสียงใคร่...เสียงครวญ...หวนคิด
เสียงคล้าย...เสียงจิต...หวั่นไหว
เสียงช่าง...กระจ่าง...หัวใจ
เสียงใน...ทรงจำ...ย้ำรอย

ดังก้อง...ดังคำ...สำนึก
อยู่ลึก...ตรึกให้...ใจน้อย
ดังแผ่ว...แว่วเสียง...เพียงรอย
ลมถ้อย...ลมเพ...พัดมา

สบัด...ตัดรัก...ลืมกลิ่น
โรยริน..สิ้นรัก...เสน่หา
คงได้...ยามไร้...ชีวา
อุรา...ข้าฯนี้...รอคอย...

ประมาณนี้แล...ขอรับ...พี่ปรางฯ...
..................................................
เห็นฟ้า...คราหม่น...คนหมอง
เห็นเมฆ...เจตร้อง...ครองหนาว
เห็นจันทร์...ผันแรง...แสงดาว
ฤาคราว...ร้าวใจ...ใคร่ครวญ

เสียงใคร...ไหนกัน...หวั่นนัก
เสียงรัก...หักไห้...ใจหวน
เสียงท้อ...ขอลา...ครารวน
ใคร่ควร...จวนสิ้น...จินต์จาง

ดังแผ่ว...แว่วอยู่...ดูเหงา
โอ้เรา...เฝ้าจม...ข่มร้าง
ผันแปร...แพ้พ่าย...วายวาง
ยามหมาง...ห่างไกล...ไร้รอย

สบัด...ตัดรัก...ภักดิ์สิ้น
ชาชิน...จินต์เศร้า...เหงาหงอย
ระทม...ตรมนัก...จักคอย
ไยปล่อย...ลอยคว้าง...อย่างเคย

ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมพี่ปราง เป็นกลอนสุดท้ายของปี
พี่ปรางจะไม่มีวันลืมน้องชายคนนี้นะคะ
ไมตรีที่มอบให้พี่ปราง ตั้งแต่วันแรกที่
พี่ปรางเข้ามาฝากกลอนไว้ในบ้านกลอน
พี่ไม่เคยลืมเลย ขอให้สุขสดใสอย่ายอม
แพ้อะไรอย่างพี่ปรางนะคะ

ปรางทิพย์

1 มกราคม 2553 19:23 น. - comment id 1081010

 คุณฝากฝัน 
ขอบนภาฟ้ากว้างพร่างพรายแสง
ทอสีแดงแต่งโลกหายโศกศัลย์
ขับม่านหมอกออกไปในเร็ววัน
ยามตะวันผันผายหายระทม...

กลอนเพราะพริ้งมาก..ยินดีด้วยครับ
....................................................
ขอบฟ้ากว้างห่างไกลไห้โศกศัลย์
ทวิฝันวันเก่าเขาขื่นขม
ดังม่านหมอกยอกนักยามรักตรม
จำใจข่มก้มหน้าขอลากานต์

ขอบคุณครูกลอนมากค่ะ....คุณฝากฝัน
กรุณาชี้แนะปรางมาตลอด  ขอให้ครู
มีความสุขกับหัวใจรักนะคะ  
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

ปรางทิพย์

1 มกราคม 2553 19:17 น. - comment id 1081257

 น้ำตาลหวาน 
ไม่อยากให้พี่ปรางเศร้าแบบนี้เลย
สู้สู้ นะค่ะพี่ปราง น้องเป็นกำลังใจให้เสมอ

รักนะค่ะ
..........................................................
น้องน้ำตาลจ๋า...
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ  พี่ปรางแพ้แล้วค่ะ
แพ้และท้อถอย  แต่ได้กำลังใจจากเพื่อน ๆ
พี่ ๆ น้อง ๆ ในบ้านกลอนค่ะ 
และขอบอกน้องนะคะ ว่าพี่ปรางก็รักน้องเช่นกันค่ะ
ดูแลตัวเองนะคะ

ปรางทิพย์

1 มกราคม 2553 19:19 น. - comment id 1081259

 คุณกิ่งโศก 
ขอให้ความระทมห่างหายไปสิ้น ในวันนี้ และวันอื่นๆ ตลอดไป

สวัสดีปีใหม่ครับ
......................................................
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณกิ่งโศก
คำอวยพรของคุณคงไม่ประสิทธิ์ผลนะคะ
ปรางทิพย์คงต้องเดินลุยไปบนน้ำตาค่ะ
จนกว่าจะถึงวันที่ตัวเองฝันไว้ค่ะ
ดูแลตัวเอง สุขภาพ และคนเคียงข้างนะคะ
ขอให้สุขสมหวังนะคะ

ปรางทิพย์

1 มกราคม 2553 19:25 น. - comment id 1081260

 พี่รุณ 
คุณปรางค์ครับกลอนนี้ อ่านแล้วเศร้ามากเลย ดูเหมือนใครคนนั้นที่คุณปรางค์ฝันถึง เขาทอดทิ้งคุณปรางค์ไป อ่านแล้วทำให้ใจเศร้าสร้อยห่อเหี่ยวไปด้วย ใครหนามาทำให้คุณปรางค์ต้องเศร้าขนาดนี้  ถ้าผมเป็นคน ๆ นั้นที่คุณปรางค์ระบายออกมา ผมคงจะไม่ทำให้คุณปรางค์เศร้าขนาดนี้  คงจะเฝ้ารอ ร้องเพลงรอ  รอรักที่จะกลับมา 5555
....................................................................
ขอบคุณพี่รุณมากนะคะ ที่กรุณามาให้กำลังใจปรางเสมอ
บทกลอนนี้ปรางขอฝากไว้เป็นบทสุดท้ายแห่งปีค่ะ  ปรางยอมแพ้
และขอจากเขาไปแต่โดยดีค่ะ
ขอให้พี่รุณ มีความสุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

1 มกราคม 2553 19:26 น. - comment id 1081262

 คุณเพียงพลิ้ว 
หายเหงา หายเศร้าไวๆนะคะ
ปีใหม่แล้วหัวใจไม่ระทมนะคะ
.............................................
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
จะพยายามทำใจให้หายจากบาดแผล
ให้เร็ว ๆ ค่ะ  แม้วันนี้จะพ่ายแพ้ แต่คง
จะมีสักวันนะคะ เวลาจะช่วยให้รักษา
บาดแผลให้ดีขึ้น แต่คงไม่หายค่ะ
ขอให้มีความสุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

1 มกราคม 2553 19:27 น. - comment id 1081263

 ม่านแก้ว 
มาคุยกะแอฟสิคะ
แล้วพี่ปรางค์จะไม่เหงาเลย
..........................................
ขอบคุณน้องแอฟมากนะคะ
แต่พี่ปรางคงไม่รบกวนน้องนะคะ
ความกระจ่างที่น้องมอบให้พี่ปราง
พี่จะเก็บความหวังดีไว้ในใจนะคะ
ขอให้น้องพบกับความรักและสมหวัง
ในสิ่งที่น้องหวังไว้นะคะ

ปรางทิพย์

1 มกราคม 2553 19:28 น. - comment id 1081264

 คุณนรศิริ 
จงลบภาพความหลังครั้งก่อนเก่า
และลืมคำว่าเราเสียเถิดหนา
อย่าเก็บจำความช้ำชอกอุรา
ปล่อยเขาไปแก้วตาอย่าอาลัย

เมื่อจบก็ต้องเจ็บนั่นใช่แน่
อย่ายอมแพ้ใจตนจนหลงไหล
ไม่มีเขาใช่เราจะขาดใจ
ต้องอยู่ได้แม้ไร้คนโลเล

แวะมาเป็นกำลังใจให้ในบทกลอนอันแสนเศร้าค่ะน้องปราง
...............................................................
ภาพความหลังครั้งเก่าเฝ้าเพรียกหา
รินน้ำตาครารักนั้นหักเห
สายสวาทขาดแล้วแก้วทุ่มเท
ยามรวนเรเล่ห์กลมิพ้นภัย

จึงยอมแพ้แก่เขาแม้เราฝืน
จำกล้ำกลืนขืนจบสยบไหว
อยากปลดปล่อยรอยร้าวยามหนาวใจ
เหตุไฉนไยย้ำระกำทรวง

พี่สาวคะ...ปรางขอขอบคุณในน้ำใจที่
พี่มีให้ปรางอย่างสม่ำเสมอนะคะ ทุก
บทกลอนที่พี่เคยเขียนปลอบใจปราง
ปรางจะเก็บไว้เตือนใจตนนะคะ
ขอให้พี่สาวรักษาสุขภาพนะคะ

ปรางทิพย์

1 มกราคม 2553 19:30 น. - comment id 1081266

 คุณธันวันตรี 
ยังไง บังมีเพื่อนคนนี้อยู่เคียงข้างครับ
หอบความรักจากมิตรภาพมาเป็นของขวัญปีใหม่ให้ครับ 
......................................................
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่มอบให้นะคะ
ปรางทิพย์ จะไม่ลืมความอบอุ่นที่เพื่อน ๆ
มอบให้เลยค่ะ
สุขสดใสกับปีใหม่นะคะ

ปรางทิพย์

1 มกราคม 2553 19:31 น. - comment id 1081267

 คุณราชิกา 
ระทมสุดขมขื่น
แม้คราตื่นและหลับใหล
ขอส่ง..กำลังใจ
พร้อมหทัยมอบให้เธอ....ฯ

มาส่งกำลังใจ..และความห่วงใยให้..
คุณปรางค่ะ...น่านะ...ไม่เอาน่า..คิดถึงนะคะ...
.......................................................
ค่ำคืนสะอื้นไห้
โอ้หนอใจไยจึงเพ้อ
จำลา....แม้อยากเจอ
ฤาจะเก้อเผลอรอคอย...

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้
ปรางทิพย์อย่างสม่ำเสมอนะคะ....
ขอเก็บความคิดถึงซึ้ง ๆ ไว้ภายในใจนะคะ

ปรางทิพย์

1 มกราคม 2553 19:33 น. - comment id 1081268

 คุณคนกุลา 
๐ ขวัญระทม
เศร้าตรมโศกศัลย์
ใจจาบัลย์
เขานั้นลาเลือน

  ๐ เหงาสุดเหงา
มีเงาเป็นเพื่อน
ลมมาเตือน
คล้ายเหมือนบอกลา..

มาเยี่ยมเยียน ให้กำลังใจ กันนะครับ
.....................................................
เศร้าแสนเศร้า
แม้เงายากไขว่คว้า
รินน้ำตา
ขอลาสุดล้าใจ

ขวัญฝากฝัน
สบั้นด้วยอ่อนไหว
จำหลีกไกล
สายใยมิรางเลือน...

ขอบคุณพี่ชายที่แวะมาให้กำลังใจปรางค่ะ
ขอให้พี่ชายมีความสุขกับหัวใจรักนะคะ

ปรางทิพย์

1 มกราคม 2553 19:34 น. - comment id 1081270

 คุณประทาน 
ปรางครับ..มาช้าดีกว่าไม่มานะครับ..ผมอยาก
เป็นต้นงิ้ว..เอ้ย..อยากเป็นต้นหลิว..เพื่อเป็น
ร่มเงาให้ปรางได้พักพิง..ในยามเหนิ่อยล้านะครับ..

มาให้กำลังใจครับ
.............................................................
คุณประทานคะ...ปรางขอบคุณในน้ำใจ
ที่มีให้ปรางอย่างสม่ำเสมอนะคะ
ไมตรีและมิตรภาพที่มอบให้ ปรางจะไม่ลืม
ยามนี้ปรางล้าสุดล้าค่ะ  อย่าเป็นต้นงิ้วเลย
หนามงิ้ว มันแหลมคม มันทิ่มแทงใจเรา
เจ็บปวด ทั้งใจและคมหนามนะคะ...
ขอให้คุณค้นหาหัวใจตัวเองให้พบนะคะ
ปรางเป็นกำลังใจให้ค่ะ
แล้วพบกันใหม่ ปีหน้านะคะ