อยากเห็นรูปต้องใช้ตาพาจ้องรูป อยากดมสูบใช้จมูกจึงถูกคู่ อยากลิ้มรสใช้ลิ้นตัดสินดู อยากฟังเสียงก็ใช้หูจะรู้คำ อยากรู้แข็งอ่อนหนาพามือจับ แต่หากกลับใช้ช่องอื่นคงขื่นขำ เมื่อใช้ถูกก็รู้ได้ไม่ระกำ หมดชอกช้ำกระจ่างแจ้งแสดงนัย อย่าตัดสินด้วยตาว่าเขารัก อย่าประจักด้วยจมูกถูกใจหลาย อย่าเชื่อลิ้นบอกรักจากห้วงใจ แต่ให้ใช้หัวใจช่วยไขความ
24 ธันวาคม 2552 14:18 น. - comment id 1078536
สัมผัสเธอได้เพียงจากใจ แต่กายเธออยู่ใหน ฉันไม่รู้ ยินเพียงแต่เสียงเพรียก ของเธอยังก้องหู มีเพียงสิ่งที่เดียว ที่ใจร่ำร้องอยู่ อยากได้เธอเป็นคู่ อิงแอบแนบชิด กายกัน
24 ธันวาคม 2552 15:16 น. - comment id 1078560
คุณกิตติเวทย์เข้าใจบอกคนที่มีความรัก ครับต้องใช้ใจตัดสิน แต่ผมน่ะ พลาดหลายครั้งเพราะใช้ตาตัดสิน เอางามก่อน มาภายหลังจึงรู้ว่าใจเขา ไม่ตรงกับเรา น่าเสียดาย กลอนนี้ดีแท้ๆ
24 ธันวาคม 2552 16:13 น. - comment id 1078569
1 คุณตัวติ๊ด (จั๊กจี้จัง) พอพอกับเด็กน้อยร้องไห้หา อยากจะได้จันทราบนฟ้ากว้าง ร้องไห้จนเลือดหยาดราดเป็นทาง คงอ้างว้างโดดเดี๋ยวห่อเหี่ยวใจ ......แบบนี้ไหม...แต่จะว่าไปพระจันทร์ เราก็ยองมองเห็นนะ แต่คนที่เธอครวญหา...ไม่รู้อยู่ไหน... ...ใจนะใจ..
24 ธันวาคม 2552 16:19 น. - comment id 1078574
2 ท่านปติ รักนั้นเกิดจากใจมิใช่หรือ หากใช้มือสัมผัสรักจักได้หรือ ใช้ตาหูจมูกลิ้นคงไม่คือ (มันบ่คือ) จึงต้องสื่อด้วยใจไม่ผิดทาง.... วันนี้พยายามทำตัวให้ว่างครับ
24 ธันวาคม 2552 17:08 น. - comment id 1078587
ถึงมิใช่เด็กน้อย กระจ้อยหร้อยตัวเล็ก แต่ใจก็อยากระเห็ด เพื่อเฟ้นหารักแท้ ร่ำร้องโหยหา แต่ไม่งอแง รู้อยู่ รักแท้ ไม่มีอยู่จริง
24 ธันวาคม 2552 18:54 น. - comment id 1078614
เพียงสัมผัสวัดได้ไฉนหรือ ความรักคือซื่อมั่นมิหวั่นไหว งามเพียงนอกหลอกลวงห่วงฤทัย ยากขานไขใจร้าวให้หนาวทรวง