เพียงเพราะว่าหัวใจยังไหวเต้น ทุกจังหวะมิว่างเว้นความคิดถึง หอมรัญจวนเสน่หายังตราตรึง ทุก "คำนึง" ผ่านเลยมิเคยคลาย คล้ายสัมพันธ์นั้นเป็นเส้นขนาน สุดประสานให้เป็นเช่นหนึ่งสาย เสมือนลมผ่านเลยแค่เปรยปราย ไร้ความหมายประทับประดับลง แต่ทว่า...ข้างในหัวใจหนึ่ง ยังหวานซึ้งในถ้อยเคยร้อยส่ง เสมือนถูกจารจดเกินปลดปลง มอบมั่นคงตราบสิ้นดวงวิญญาณ รู้ทั้งรู้สัมพันธ์ยากบรรจบ คงเพียงพบผ่านมาเพื่อพร่าผลาญ ฝากรอยให้คำนึงถึงวันวาร แม้อยู่อย่างทรมานร้าวรานทรวง ก็เพราะว่า...หัวใจยังไหวเต้น มิอาจเร้นเก็บซ่อนอาวรณ์ห่วง ทั้งอ่อนไหวอ่อนแอร้าวแดดวง เจ็บหนักหน่วงหัวใจยังไหวติง
21 ธันวาคม 2552 08:03 น. - comment id 1075770
รอยเยอะจังนะคะ....ฝากรอยใจไว้ได้ไหมคะ
19 ธันวาคม 2552 23:36 น. - comment id 1076274
เศร้าจังน๊า ชวนคำนึงคิดถึงใครเพราะความเหงา มาให้กำลังใจ
20 ธันวาคม 2552 03:58 น. - comment id 1076321
สายสัมพันธ์นั้นเป็นเส้นขนาน ยากประสานกาลล่วงให้ห่วงหา รอยคำนึงซึ่งคว้างดั่งร้างลา อนิจจาคว้าเงาให้เศร้าทรวง มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ บทกลอนเหงาจัง
20 ธันวาคม 2552 20:31 น. - comment id 1076663
สวัสดีค่ะ รอยร้าวรานผ่านผันพบฝันใส เปิดหัวใจยอมรับกับความเหงา พร้อมเข้าใจเรื่องราวเมื่อคราวเศร้า ทุกข์โรมเร้า...เข้าใจในรอยกรรม... ชอบเพลงประกอบ..."พับแผ่นฟ้า" จุ๊...อย่าเอะไป..
20 ธันวาคม 2552 23:14 น. - comment id 1076767
สวัสดีค่ะ ขอบคุณ คุณลูกหว้าที่แวะมาทักทายกันค่ะ ขอบคุณ คุณปรางทิพย์ที่ร่วมแจมบทกลอนเพราะ ๆ ปนเศร้า.. ขอบคุณ คุณพี่..จุ๊ๆ ไม่เอะอะหรอกน่า.. ขอบคุณทุกการมาเยือนค่ะ น้องเรย์ขอบคุณค่ะ
22 ธันวาคม 2552 21:01 น. - comment id 1077677
พี่กานต์ เพียงพลิ้ว มีคนแอบเผาว่าพี่น่ารักมาก มีโอกาศคงได้เจอกันค่ะ ขอบคุณค่ะทักทายกันค่ะ