ฉางน้อย

19 ธันวาคม 2552 17:06 น. - comment id 1076123

..... ก้าน แก้ว.........สุพรรณ อิอิ ....

โคลอน

19 ธันวาคม 2552 17:14 น. - comment id 1076126

^
^
^
ตั๊บแก

กิ่งแก้วก่อกานต์....อิอิ

ปรางทิพย์

19 ธันวาคม 2552 17:21 น. - comment id 1076132

ก่อก้านแก้วกลแก้
แบบนี้โคลงกลบท ตัวอักษรใช่หรือไม่
เอ...ดูรูปทรงปรางว่าน่าจะใช่นะคะ
อากาศเปลี่ยนไปมา ดูแลสุขภาพนะคะ

คอนพูทน

19 ธันวาคม 2552 17:26 น. - comment id 1076135

กิ๊ดกึ๋ง..กุงแก้วกั๊บ
กอบกุนกั๊บ..อิอิ

สุขอย่าได้สร่าง

ตั ว เ ล็ ก

19 ธันวาคม 2552 17:26 น. - comment id 1076136

หนูเห็นก้านแก้ว แล้วนึกถึงก้านกล้วยเลยค่ะ ^^

ครูแก้วคะ     หนูขอชงกาแฟมาเอาใจครูแก้วเหมือนพี่ๆเค้าบ้างได้เปล่าคะ

รับรอง  กาแฟแก้วนี้ไม่กำกวม  แน่นอนค่ะ

อรุโณทัย

19 ธันวาคม 2552 17:35 น. - comment id 1076141

แวะมาอ่านโคลงกลอักษรล้วนครับ
เยี่ยมครับ

j@ml3oL@n(ลูกหว้า)

19 ธันวาคม 2552 18:51 น. - comment id 1076160

เล่น ก...ทั้งนั้นเลย
เพราะดีลูกหว้าชมชอบคะ
ลูกหว้าเล่นคำไม่ค่อยเป็น สงสัยต้องขอคำชี้แนะจากคุนพี่แล้วละคะ
อิอิ

แก้วประเสริฐ

19 ธันวาคม 2552 19:00 น. - comment id 1076163

คุณ ฉางน้อย

    แม่น้ำตาลก้นแก้ว...เขาลืมเจ้าแล้ว..จึงหยดถึง
มือพี่....อิอิ ได้แค่นี้แหละหลานรัก ก้านแก้วสุพรรณ
ฮ่าเพลงเกิดของเขาล่ะจ้า เดี๋ยวยายฝนก็คงจะมานะ
อิอิ รักหลานเราเสมอๆจ้า

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 ธันวาคม 2552 19:06 น. - comment id 1076164

คุณ โคลอน

     มาแล้วจ้ายายฝน เจ้าซุกซน อิอิ
   กิ่งแก้วก่อกานต์ฝนซ่านพรมใจ
เยือกเย็นฤทัยใครเล่าจะแลเห็น
หยาดน้ำเกาะกิ่งแก้วก่อแนวเอน
พรูกระด็นเน้นคันยายฉางงาม.  ฮ่าๆๆๆๆ
รักเสมอจ้า

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 ธันวาคม 2552 19:14 น. - comment id 1076167

คุณ ปรางทิพย์

     บอกกันตรงๆเลยนะ ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
ด้วยนิสัยบ้าๆบอๆนี่แหละจึงเล่น สมัยก่อนเคยเล่น
ครั้งหนึ่งก็เงียบไป แต่พอผมตอบเจ้ากวีน้อยฯเป็น
อักษรล้วน มีคนเขาชอบก็ไปตั้งชื่อกันค้นคว้าและ
ตั้งชื่อกัน  ผมเล่นมานานเขาไม่เชื่อว่าผมสามารถ
แต่งอักษรตัวเดียวได้ แปดบท จึงทำให้เขาดูอัน
ที่จริงไม่ยากหรอกหากรู้จัก อักษรทำนองดีแล้ว
จะใช้เวลาไม่มากหรอกจ้า นี่เพียงแค่ทบทวน
ระลึกย้อนเทปกลับมานั่งนึกสักพักเดียวก็เขียน
ได้ เพราะเราเป็นผู้เริ่มต้นในเวปฯนี้จ๊ะ รู้วิธี
การเขียน ก็จะง่ายให้อยู่ในฉันทลักษณ์ก็เท่านั้น
เองแหละ ส่วนชื่อผมไม่เคยตั้งและก็ไม่รู้ว่าจะ
เป็นกลบทหรือกลบาท ก็ไม่รู้อีกเหมือนกัน รู้
เพียงว่าอาศัยความบ้าๆก็เขียนไม่ให้เหมือนใคร
เขาเท่านั้นเองแหละจ้า รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 ธันวาคม 2552 19:19 น. - comment id 1076171

คุณ คอนพูทน

      ผมก็อาศัยความบ้าๆของผมนี่แหละเลยทำ
ได้ ที่เขียนนี่ก็เพื่อให้คนที่ไม่เชื่อขอดูฝีมือก็เลย
ทำให้ดูจ๊ะ เท่านั้นเอง แต่คุณคนภูธรจะเล่นก็ดี
เหมือนกันนะ เพราะมันมีประโยชน์มากคือทำให้
เราสามารถรู้จักอักษรได้มากและการใช้ผสมผสาน
กันเป็นเรื่องราวมีความหมายแทรกซึมไว้ หากไม่
อ่านให้เข้าใจจะไม่ทราบว่าเขียนอะไรบ้างครับ
สนุกก็ว่าสนุกครับ ผมเขียนครั้งแรกเห็นมันแปลก
ดีที่ไม่มีคนเขียนครับ รักเสมอ ว่างๆแวะมา
เยี่ยมคนแก่ด้วยนะครับ คนแก่มักไม่ค่อยมี
ใครเหลียวแลครับ ขอบคุณ

        แก้วประเสริฐ.

อินสวน

19 ธันวาคม 2552 19:20 น. - comment id 1076173

ก้านแก้ว...สวยงามนะครับ
อินสวนจะลองแต่ง..เก็บกด ดูบ้างครับ

แก้วประเสริฐ

19 ธันวาคม 2552 19:23 น. - comment id 1076174

คุณ ตัวเล็ก

     อิอิ สงสัยจะตัวใหญ่ มีลูกน้องผมคนหนึ่ง
ก่อนมาผมอ่านรายชื่อดูชื่อสิงห์โต นึกในใจว่าโอโห
คงจะร่างกายใหญ่โต ดุร้าย แต่พอสัมภาสน์ผม
หัวร่อก๊ากเลยครับ ตัวนิดเดียวดันชื่อสิงห์โต อีก
คนชื่อน้องน้อย ที่ไหนได้ตัวยังกับยักษ์วัดแจ้งเชียว
นี่แหละเอาชื่อวัดกันไม่ได้ครับ ขอบคุณกาแฟ
อิอิ ปกติผมมันคนบ้าๆอยู่แล้วเขียนมักจะกำกวม
เสมอๆแหละครับ เขียนอะไรๆก็จะแปลกๆเสมอ
อย่าถือสาเลยนะครับ ขอบคุณรักมาก อิอิ กาแฟ
ขอบคุณรักเสมอครับ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 ธันวาคม 2552 19:30 น. - comment id 1076179

คุณ อรุโณทัย

     ก็เล่นไปตามประสาคนบ้าๆบอๆบ๊องส์แหละ
ครับ นี่ที่เขียนเพื่อให้คนที่ไม่เชือว่าผมทำได้ก็เลย
เขียนให้เขาดู จะมาอ่านหรือเปล่าก็ไม่รู้นะช่างเถอะ
ผมปล่อยวางแล้วครับไม่คิดอะไรมากครับ หากบอก
ว่าเขียนมากกว่านี้ก็จะหาว่าผมเป็นสมรักษ์ไปฉิบ
ก็เลยเอาแค่ แปดบท พอ ปกติผมก็เขียนเท่านี้
นอกจากเพลินไปหน่อยครับ ว่างๆมาเยี่ยมคนแก่
บ้างนะครับ รักเสมอ

      แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 ธันวาคม 2552 19:34 น. - comment id 1076184

คุณ ลูกหว้า

     คุณครับใครๆหากรู้จักอักษรมากก็เขียนได้
แต่สิ่งสำคัญคือต้องได้ความหมายด้วยการเขียน
แบบนี้เรียกว่าซ่อนรูปครับคืออ่านไปพิจารณาไป
มิฉนั้นจะไม่เข้าใจเนื้อเรื่องครับ ว่างๆแวะมาอีก
นะครับ บ้านผมมีอะไรแปลกๆเสมอๆแหละครับ
อิอิ เรียกคนมาเยี่ยมคนแก่ ฮ่าๆๆๆ อภัยด้วยครับ
รักเสมอครับ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 ธันวาคม 2552 19:40 น. - comment id 1076189

คุณ อินสวน

     ผมติดตามผลงานคุณมาว่าคุณสามารถทำได้
ครับ สำคัญผมเรียกว่าซ่อนรูปด้วยการลำเลียง
ภาษาตัวเดียวนั้นมีความสำคัญในการเน้นความ
หมายเป็นหลัก มีฉนั้นจะทำให้โคลงขาดความ
ไพเราะต้องรู้จักผสมผสานอักษรตัวเดียวให้สอด
คล้องและได้ใจความ ยากก็ตรงนี้แหละครับนอก
นั้นธรรมดาทั้งนั้น พยายามหลีกเลี่ยงอักษรซ้ำๆ
กันยกเว้นทำนองบังคับเราด้วยเราไม่สามารถ
บังคับอักษรตัวเดียวได้ครับจึงบางครั้งจำเป็น
ต้องซ้ำกัน  แต่พูดถึงความสนุกแล้วสนุกมาก
ครับ และยังมีประโยชน์มากอีกด้วยแล้วเวลา
คุณเขียนจะรู้ถึงความยากง่ายเท่าไหร่ คนที่
จะเขียนนี้ต้องเข้าใจอักษรได้อย่างลึกซึ้งพอควร
ครับ รักเสมอ

      แก้วประเสริฐ.

ไหมไทย

19 ธันวาคม 2552 19:46 น. - comment id 1076194

บทกวีตัวกอ.
เหมือนจะง่ายแต่ยากที่จะเขียนนะคะ

เทียนหยด

19 ธันวาคม 2552 19:52 น. - comment id 1076196

ก้านแก้ว ตามครูไม่ไหวจริงๆค่ะ...
ขอเปลี่ยนเป็นก้านกล้วยแทนได้มั๊ยค่ะ...
 

แวะมาสวัสดีครูค่ะ  

โคลงก้านแก้วของครูนี่  แจ่มแจ๋วเจิดจ้าจริงๆ


พักผ่อนมากๆนะคะ  

ธันวันตรี

19 ธันวาคม 2552 19:58 น. - comment id 1076200

แวะมาอ่านงานกลบทอักษรล้วนครับ

งดงามครับ ^ ^

แก้วประเสริฐ

19 ธันวาคม 2552 20:09 น. - comment id 1076211

คุณ ไหมไทย

      ผมติดตามงานคุณมาเสมอ คิดว่าคุณทำได้
นะครับ ที่จริงผมเองมันนิสัยบ้าๆอยู่แล้วมักจะเล่น
ในสิ่งที่คนอื่นเขาไม่เล่นกันครับ ใช่ครับว่ายากก็
ยากว่าง่ายก็ง่าย หากคุณรู้เคล็ดลับในการเขียนนี้
ประโยชน์หรือครับมันมากจริงๆผมเองก็ไม่รู้จะพูด
อย่างไรถึงจะถูกต้อง ผมเรียกว่าเขียนซ่อนรูปครับ
ด้วยคนอ่านต้องอ่านทุกๆวรรคและคิดไปด้วยและ
เรื่องต้องสอดคล้องกันจนจบครับ ทดลองซิครับ
อย่างที่ผมพูดไว้ในกระทู้ข้างบนแหละครับ ผม
ทิ้งมันมาเป็นปีๆได้แล้วครับ นี่เป็นครั้งที่สอง
ก่อนใช้อักษร ตัว " ค " ตัวเดียว แต่มีคน
ไม่เชื่อว่าผมคิดว่าเป็นสมรักษ์ไป ก็เลยเขียน
ให้ดู ที่จริงไม่อยากจะเด่นเขียนหรอกครับ
รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 ธันวาคม 2552 20:13 น. - comment id 1076215

คุณ เทียนหยด

      ศิษย์รักเอ๋ยต่อไปก็ทำได้หรอกหากรู้เคล็ด
ลับนิดๆหน่อยเท่านั้น ที่สำคัญต้องเข้าใจอักษรซึ่ง
มีทำนองในตัวเองอยู่แล้วให้มากๆ การเขียนด้วย
แบบนี้ใครก็ทำได้แต่ทำให้เป็นเรื่องราวมีความหมาย
นั้นซิยากจ๊ะ ไม่เท่าไหร่หรอก ครูเชื่อว่าศิษย์ครู
ต้องทำได้จ้า รักศิษย์เราเสมอๆ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 ธันวาคม 2552 20:21 น. - comment id 1076219

คุณ ธันวันตรี

      ได้รับเกียรติจากน้องยอดหญิงมาเยี่ยมก็
ให้รู้สึกดีใจมากครับ อันที่จริงเรารู้จักกันในเวปฯ
คุณดอกแก้วกันแล้ว ผมไม่คิดว่าเป็นศิษย์ร่วม
สำนักกับยอดหญิง ซึ่งผมไม่เคยตั้งชื่อและไม่รู้
ด้วยว่าเขาเรียกว่าอะไร เพียงแต่นึกสนุกๆเท่านั้น
จึงได้เขียน คุณคงได้อ่านในเวปฯคุณดอกแก้ว
แล้วว่า ผมแต่ง โคลงไว้โดยใช้อักษร "ค"
ตัวเดียวแปดบท คุณดอกแก้วก็เก่งแต่งตอบ
ผมด้วย แต่ตอนนี้ไม่เห็นงานคุณในเวปฯคุณ
ดอกแก้วเลยครับ งานนี้เฉพาะคุณไปได้โลด
เลยครับ เลยไม่ต้องกล่าวมาก ขอบคณมากครับ
รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

ราชิกา

19 ธันวาคม 2552 20:45 น. - comment id 1076233

เป็นกลบท..ที่สวยงาม..แต่ราชิกา..ยอมแพ้ค่ะ..แต่งไม่ได้เลย...แวะมาเยี่ยมนะคะ..

แก้วประเสริฐ

19 ธันวาคม 2552 20:53 น. - comment id 1076236

    แฝดเพื่อนรัก นั่นแน่มีหรือทำไม่ได้อมพระ
มาพูดแฝดคนนี้ก็เชื่อยาก หากคิดจะแต่งแล้วไป
โลดเลยล่ะจ้า รักแฝดเพื่อนเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

19 ธันวาคม 2552 23:30 น. - comment id 1076270

มาให้กำลังใจเจ้าคะ
คงสบายดีนะคะ

กิตติกานต์

20 ธันวาคม 2552 07:55 น. - comment id 1076363

ที่เขียนมาให้อ่าน.....ยอดเยี่ยมเลยค่ะ

สุรศรี

20 ธันวาคม 2552 11:35 น. - comment id 1076441

เอ...ผมคงตาฝาดไปเอง
เห็นแต่  กกกกกก  ไปหมด
เยี่ยมมากครับ  คนขี้เกียจอย่างผมอ่านไม่ค่อยเข้าใจเลย  เอาเป็นว่าลองแต่งในรูปแบที่ตนถนัดดีกว่าครับ  ยอมยกธงครับ...

แก้วประเสริฐ

20 ธันวาคม 2552 11:54 น. - comment id 1076444

คุณ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

     ขอบใจมากเลยจ้าที่ให้กำลังใจแก่ผมเสมอมา
ตอนนี้กำลังเก็บเนื้อเก็บตัวรักษาโรคไวรัสเลิมอยู่
อดอาหารบางอย่าง ทานยา ทายา ตามกำหนด
ครับและยาก็แพงเสียด้วยนิดเดียว ทาได้สองครั้ง
ก็หมดหลอดแล้ว หมดเงินไปหลายกะตังค์แย่ๆๆ
ยิ่งยากจนอยู่ด้วย นี่แหละหนอคนจนฟ้าดินซ้ำเติม
อิอิ กรรมเก่ามาซ้ำจ๊ะ รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 ธันวาคม 2552 12:06 น. - comment id 1076447

คุณ กิตติกานต์

     ยังหรอกครับผมถือว่าเป็นการเล่นที่สนุก
และได้ประโยชน์อย่างยิ่ง ทำให้เรารู้จักอักษร
มากมายและรู้คุณค่าของทำนองอักษรแต่ละตัว
ด้วยครับ หากเล่นได้สามารถนำไปประยุกต์กับ
การเขียนร้อยกรองอื่นๆได้อย่างดียิ่งครับ รู้สึกว่า
ระยะนี้คนเริ่มสนใจแบบนี้กันมากขึ้น เมื่อก่อน
นี้ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่หรอก คิดว่ามันยากอัน
ที่จริงแล้วไม่ยากหรอก ผมเคยกล่าวฝากไว้
เสมอๆว่า อักษรนั้นแต่ละตัวมีทำนองอยู่ในตัว
เองเสร็จแล้ว หากเรานำมาผสมผสานกันได้
ก็จะได้ร้อยกรองที่ไพเราะ อ่อนไหว กระชาก
อารมณ์คนอ่านได้ดีผมก่อนนั้นพยายามศึกษา
หาต้นตอของการเขียน จนพบหลักจึงนำมาฝึก
และผมเป็นคนเปิดเผยไม่ปิดบัง พูดไปก็ไม่
ค่อยจะมีใครเชื่อ เรื่องแบบนี้ผมว่าแล้วแต่
ความต้องการของคนเรา แต่กับศิษย์ผมก็จะ
แนะนำให้เสมอๆ บางครั้งผมก็ยกตัวอย่างที่
พูดไปก็จะซ้ำๆซากๆ คือ การเขียนงานกรอง
นั้น ให้เปรียบเทียบกับ หุ่นกระบอก หากนำ
มาวางไว้เฉยๆถึงรูปร่างน่าตาแต่งตัวสวยงาม
หมายถึงร้อยกรอง มิได้นำมาเชิดก็ไร้คุณค่า
หากนำมาเชิดก็จะดูสวยงามแต่คนเชิดต้องรู้
ท่าทางทำนองของดนตรีให้สอดคล้องกันนั่น
แหละสำคัญอยู่ที่การเชิดหุ่น หากเชิดไม่ดี
คนดูก็ไม่สบอารมณ์ไม่ชอบ หากเชิดได้ดีหุ่น
ก็จะออกลีลาท่าทางสวยงามเรียกอารมณ์คนดู
ได้เปรียบเสมือนคนแต่งร้อยกรองนั่นแหละครับ
ผมมักจะพูดเสมอๆสำหรับคนที่สนใจครับ หมาย
ถึงการค้นคว้าต้องให้ถึงแก่นแท้ของกานท์จึง
จะสามารถนำมาใช้ได้ครับ เอาเท่านี้นะครับ
ยาวไปคนเขาจะว่าอีก รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 ธันวาคม 2552 12:19 น. - comment id 1076454

คุณ สุรศรี

      อันที่จริงผมไม่คิดจะเขียนหรอกครับหาก
ไม่มีคนมากระตุ้นต่อมไคแม๊คผม ในเวปฯนี้
ผมเริ่มเป็นคนแรกที่เขียนไว้ และเริ่มจากผมเขียน
ให้เจ้ากวีน้อยฯไว้เป็นอักษรล้วน และถามเจ้า
กวีน้อยฯว่าเขาเรียกว่าอะไรผมเองก็ไม่รู้ครับ
คนเขาเข้ามา
อ่านก็เกิดชอบเลยไปค้นคว้า ผมก็เข้าไปดูเขา
เขียน เลยปากผมพล่อยไปหน่อยว่าแบบนี้ผมเคย
เขียนมานานแล้ว โดยใช้อักษรตัวเดียวคือตัว 
"ค" แต่งได้แปดบท ผมดันไปพูดสองครั้งเลยทำ
ให้เขาคงโมโหผมกระมัง เลยขอให้ผมแสดงให้
ดูในลักษณะคล้ายๆดูถูกผม จึงเขียนทิ้งไว้บท
หนึ่งแต่ก็ไม่ดีนัก แล้วมาเขียนในบ้านผมเอง
ด้วยผมไม่อยากเป็นศัตรูใครๆตามนิสัยบ้าๆบอๆ
ของผมแหละครับ ให้คนอ่านเขาพิจารณากัน
เอาเอง ผมไม่เคยแต่งตั้งชื่อ แต่มีคนสนใจ
พอสมควรผมก็เลิกไปนับปีได้แล้วล่ะครับ
เมื่อเกิดเหตุแบบนี้ก็เลยนั่งทบทวนสักพักเดียว
ก็มาเขียนเพียงเปลี่ยนอักษรเป็นตัว "ก" 
อันที่จริงจะใช้ตัวใดก็ได้ ยกเว้น ตัวขอขวด
กับคอคน ตัว รึ รือ รื รือ ตัว ฌ ฮ  ที่ไม่ค่อย
มีอักษรมากนักจำกัดอักษร นอกนั้นสามารถ
เขียนได้ทั้งสิ้นครับ หากเขียนได้จะทำให้เรา
กว้างขวางในเรื่องอักษรมากยิ่งๆขึ้นเพิ่มทักษะ
เราจึงมีประโยชน์มากจริงๆนะครับ ฝึกไว้เถอะ
ครับ หากเขียนได้คล่องแล้ว งานด้านกานท์ผม
รับรองว่าไปได้ดีเยี่ยมเชียวครับ หากว่างๆแวะ
มาเยี่ยมคนแก่ด้วยนะครับ รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

ครูกระดาษทราย

20 ธันวาคม 2552 14:14 น. - comment id 1076496

ก ไก่ ก็ เกลื่อนกลาด

ดารดาษในห้องกลอน

ครูแก้วก้องขจร

เกินกล่าวแล้วกราบกรานครู...

พจน์รำพัน

20 ธันวาคม 2552 15:32 น. - comment id 1076514

ขออนุญาตบอกกล่าวกันสักนิดครับ คุณแก้วประเสริฐ

กกกอดเกี่ยวกึ่งกล้า  กำกวม
กรเกิดก่อก้านกลวม     กรีดกั้น
กอบเกลียดกิ่งกรวม     กัดก่อ
กางกึ่งก้านกวัดกลั้น     กลบกลิ้งกานต์เก็จฯ

การเขียนโคลงนั้น 
คำจบบทโคลงนอกจากต้องเป็นคำสุภาพแล้ว
ขังไม่ควรอย่างยิ่งที่จะใช้คำตายจบบทโคลง
ด้วยเหตุว่าเมื่อขับโคลง จะขับเอื้อนไม่ออก
ลองไปสังเกตดูที่บรมครูทุกท่านแต่งไว้ดูครับ
.

พจน์รำพัน

20 ธันวาคม 2552 15:51 น. - comment id 1076523

อีกประการหนึ่ง
ในบ้านกลอนนี้ คุณแก้วประเสริฐได้เขียนไว้เมื่อวันที่ใด หมายเลขกลอนใดครับ

มีก่อนอันนี้ไหมครับ

หมายเลข 607726

ออดอ้อน

๏ อรเอนโอนอิดเอื้อน ..... เอียงอาย
อรแอ่นเอวองค์อาย ........ อ่อนอ้อน
อวลไออุ่นอิงอาย ............ อิงอุ่น
อรอาจแอบแอบอ้อน ...... โอบเอี้ยวเอออวย ๚

xxxxx 26 ส.ค. 49 - 21:40 IP 124.121.63.117

แก้วประเสริฐ

20 ธันวาคม 2552 15:54 น. - comment id 1076524

คุณ ครูกระดาษทราย

     ไม่ต้องถึงขนาดนั้นแหละครับ เราเล่นกัน
เพื่อความสนุกเพลิดเพลินกับสิ่งใหม่ๆเท่านั้นเอง
ครับ ด้วยผมมีนิสัยแตกต่างกับคนอื่นๆเขาครับ
เลยเขียนเล่นๆก็เท่านั้นเอง ผิดถูกผมไม่เคยคิด
เขียนแล้วก็ลืมไปหมดครับไม่เคยเก็บไว้ให้รกสมอง
ผมเลยครับ ขอบคุณที่ให้เกียรติแวะมาเยี่ยมครับ
รักเสมอ

      แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 ธันวาคม 2552 15:58 น. - comment id 1076527

คุณ พจน์รำพัน

      ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมคงไม่โกรธผมนะ
ครับ ผมก็มีนิสัยบ้าๆแบบนี้แหละครับ ผมทราบ
ครับผมแกล้งไปยังงั้นเองแหละว่าใครบ้างจะมา
จับผิดบ้างครับ โคลงสี่สุภาพนั้นเขาถือกันเป็น
บทๆไปครับแต่ไม่ควรลงท้ายด้วยคำตายผมทราบ
ครับแต่ว่าหากใช้ก็ไม่ผิดเพียงแต่อ่านออกเสียงจะ
ขัดบ้าง หากคนอ่านโคลงได้ก็สามารถจะแก้ไขเสียง
ตัวเองได้ครับ ขอบคุณที่ไม่ถือสาผมครับ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 ธันวาคม 2552 16:03 น. - comment id 1076528

คุณ พจน์รำพัน

      คุณยังสงสัยอีกหรือครับผมเองลืมไปแล้ว
ครับไม่ค่อยได้สนใจเวลาเขียนก็ส่งงานไปแล้วก็
ลืมหมดครับ แต่ทว่าจะค้นขี้เกียจครับ คุณไปหน้า
ส่วนตัวผมค้นหาเองหากไม่พบก็ไปที่กล่องเก็บ
กลอนของผมก็ได้ครับ แล้วค้นหาเอาเองด้วยผม
แต่งหลากหลายไปแยะครับหากนับก็เป็นร้อยล่ะ
ครับและแต่ละเรื่องก็ยาวๆทั้งนั้นครับ หากสงสัย
ก็ไปค้นหาเอาเองครับ ส่วนผมเล่นเพื่อสนุกสนาน
เพลิดเพลินไม่ได้จริงจังอะไร เพื่อฝึกสมองผม
เองไม่ให้เสื่อมไปง่ายๆเองครับ รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

พจน์รำพัน

20 ธันวาคม 2552 16:29 น. - comment id 1076545

คุณแก้วประเสริฐครับ ผมคงไม่สนใจถึงขนาดนั้น
เพียงแต่ผมไม่ชอบพูดลอยๆ  และก็ไม่เคยพูดว่าเคยเขียนไว้
แต่เมื่อจะแสดงว่าเคยเขียนไว้ ผมก็เลยเอามาให้ดู
แค่นั้นเองครับ

แก้วประเสริฐ

20 ธันวาคม 2552 17:15 น. - comment id 1076583

คุณ พจน์รำพัน

      ปกติผมเองเป็นคนไม่ใช่เช่นนั้นหรอกครับ
แต่ว่าเมื่อคุณว่าเขียนก่อนผมก็ไม่เป็นไร งั้นผม
ขอโทษด้วยก็แล้วกัน ผมเองก็ไม่อยากจะต่อความ
ยาวสาวความยึดก็แล้วกันครับ ยังไงที่นี้ก็ดีที่มีคน
มีความสามารถเยี่ยงคุณมาร่วมสนุกสนานในบ้าน
ไทยกลอนนี้นับว่าดีมากครับ เพราะที่นี่เป็นสถาน
ที่แห่งแรกที่ผมมาเล่นกลอน เมื่อได้คนเก่งๆเช่น
คุณมาเสริมด้วยก็จะทำให้สถานที่นี้ดูดีขึ้นอีก
ครับ ผมเองเป็นคนง่ายๆไม่ติดใจอะไรหรอก
ครับ ผิดก็ว่าผิด ถูกก็ว่าถูก และไม่คิดมากด้วย
ครับ ขอบคุณที่มาทำให้ที่นี่สนุกอีกนะครับ
รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

โคลอน

20 ธันวาคม 2552 18:49 น. - comment id 1076607

ย่องๆๆๆ...ผู้ใหญ่คุยกัน....ไม่อยากรบกวน

โคลอน

20 ธันวาคม 2552 18:51 น. - comment id 1076608

40

ชุ๊บ




คุยไรกันน๊อ...ผู้ใหญ่ไม่ห่วงไข่กันเล๊ย





เรียบโร๊ย

แก้วประเสริฐ

20 ธันวาคม 2552 18:55 น. - comment id 1076610

คุณ  โคลอน

      ฮั่นแน่ๆ เรื่องเล็กๆเท่านั้นอย่าไปคำนึง
ถึงเลยผมเองยังยอมแพ้ ชนะก็ไม่ได้อะไร แพ้ก็
ไม่เสียอะไร เรื่องธรรมดาสู้เรามาสนุกสนานกัน
ดีกว่านะ อิอิ อ่านที่ผมเขียนไว้ที่บ้านหลานรัก
หรือเปล่าล่ะ ระวังด้วยนะ ยายฉางนั้นเขาจะแก้
แค้น ด้วยหลานรักเราจะเอาพุงเขามาให้ลุงทำ
เปิงมาง อิอิ รักหลานเราเสมอๆจ้า 

     แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 ธันวาคม 2552 18:59 น. - comment id 1076615

คุณ โคลอน

    ยายฝนเอ๋ย ลุงจะเป็นห่วงไปทำไมล่ะมันจะ
ไม่มีแล้วล่ะ พยายามกินไข่ซื้อมาตุนไว้เวลาไม่
มีอะไรจะทาน ต้มบ้าง เจียวบ้าง ตุ๋นบ้าง ดาวบ้าง
ไปตามเรื่องแหละจ้า รักหลานเราเสมอๆ อิอิ

         แก้วประเสริฐ.

โคลอน

20 ธันวาคม 2552 19:03 น. - comment id 1076618

^
^
^
คนที่เกิดนาน กินไข่มากไม่ดีนะคะ

เก็บไว้ให้หลานๆดีฝ่าเนาะ...อิอิ

ขอบคุณล่วงหน้าค่า...สำหรับไข่ที่เตรียมใส่ตระกร้าไว้ให้ฝน

นรศิริ

20 ธันวาคม 2552 19:34 น. - comment id 1076637

ยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ หาตัวจับไม่ได้เลย

แก้วประเสริฐ

20 ธันวาคม 2552 20:50 น. - comment id 1076655

คุณ โคลอน

     ยายฝนเอ๋ย ลุงไปดูที่ตระกร้าเหลือสามฟอง
อิอิ ก็เลยตุ๋นไข่เสียสองฟอง อีกหนึ่งฟองกลัวจะมา
แอบเอาไปเลยทอดเป็นไข่ดาว หม่ำเสียหมดเลย
ล่ะ นี่พึ่งเสร็จจากหม่ำนะเลยมาตอบกระทู้ เสียใจ
ด้วยเน้อ ซื้อมาใหม่กลัวว่าไข่จะเสียก่อนซิจะมาเอา
   รักหลานเสมอๆจ้า

    แก้วประเสริฐ.

แมงกุ๊ดจี่

20 ธันวาคม 2552 20:34 น. - comment id 1076667

สวัสดีค่ะ

งดงามค่ะ
อยากหัดบ้าง  แต่ขอยอมแพ้...
รักษาสุขภาพนะคะ  อากาศเย็น ๆ    ระลึกถึงเสมอ

แก้วประเสริฐ

20 ธันวาคม 2552 21:05 น. - comment id 1076690

คุณ นรศิริ

     ปกติผมจะเล่นกลอนเป็นส่วนใหญ่ครับ
โคลงและกาพย์นั้นรองลงมาทั้งๆที่ใจจริงนั้นผม
ชอบโคลงมากที่สุดครับ ตอนเรียนหนังสือมัธยม
สมัยก่อนนะครับ อาจารย์ภาษาไทยเคยกำชับผม
ยังจำได้ว่า หากจะทำอะไรก็ได้แต่อย่าให้เกิน
สามอย่าง เพราะจะไม่ดีจะเกิดการสับสนกันและยัง
ได้ให้เอาบทกลอนหรือโคลงหรืออะไรอย่างใดอย่าง
หนึ่งไว้เป็นข้อรำลึกยามพ้นจากโรงเรียนไปแล้ว
ผมยังจำได้ว่าได้เลือกไว้สองบท เป็นโคลงครับ
บทแรกคือ
   
   นาคีมีพิษเพี้ยง สุริโย
เลื่อยบ่ทำเดโช    แช่มช้า
พิษน้อยหยิ่งโยโส  แมงป่อง
ชูแต่หางเองอ้า    อวดอ้างฤทธี.

กับอีกบทหนึ่งใช้ประกอบด้วยคือ

   ปลาร้าหุ้มห่อด้วย   ใบคา
ใบก็เหม็นคาวปลา     คละคลุ้ง
ดังคนหมู่ไปหา        คบเพื่อน  พาลนา
ได้แต่รายร้ายฟุ้ง      เสื่อมให้เสียพงศ์.

    ก็ด้วยโคลงสองบทนี้แหละทำให้ผมผ่าน
เรื่องร้ายๆในชีวิตราชการมาได้ด้วยดี บทแรก
เกี่ยวกับการทำงาน เข้าหาผู้ใหญ่ และตัวเอง
บทสอง เกี่ยวกับการคบหาสมาคมกับเพื่อนฝูง
ของตัวเราเองครับ ผมนำมาใช้ประกอบเวลา
จะทำงานและคบเพื่อนฝูงผมจะเลือกใช้ครับ
จวบจนอาจารย์ที่มอบให้ท่านถามว่าผมจะใช้
บทอะไรเป็นคติพจน์ประจำตัว ผมก็บอกท่าน
ดังที่กล่าวนี้แหละครับ ท่านหัวร่อ จนบัดนี้ท่าน
ได้ไปสู่สัมปรายภพแล้วและผมก็กำลังจะติดตาม
ท่านไปเหมือนกันครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมเลย
นำคติพจน์ประจำตัวใช้มาจนบัดนี้มามอบให้
เป็นของขวัญปีใหม่แก่คุณครับ รักเสมอ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 ธันวาคม 2552 21:09 น. - comment id 1076695

คุณ แมงกุ๊ดจี่

     ตามนิสัยคนบ้าๆเช่นผมแหละครับอย่าคิด
อะไรมากสิ่งไหนสร้างเสริมปัญญาผมจะทำเสมอๆ
ครับ เมื่อกี้นี้ผมมอบโคลงที่ใช้ประจำตัวให้คุณนรศิริ
ไป แต่ขอให้คุณมะกรูดคนสวยด้วย เพิ่มประโยค
อีกบทหนึ่งในฐานะที่รักชอบพอคบหากันมานานคือ
   "คบคนพาลพาลพาไปหาผิด
คบบัณฑิตบัณฑิตพาไปหาผล"

  ซึ่งเป็นคำปรัชญาที่เยี่ยมที่สุดครับผมจำมา
ตั้งแต่สมัยหนุ่มๆโน่นนะครับ รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

อัลมิตรา

20 ธันวาคม 2552 22:21 น. - comment id 1076754

..๏ ขุนโคลงครุ่นคิดค้น.....คำคม 
ใครขุ่นเคืองคงขรม............ขบเขี้ยว
ขึงขังคลั่งความขม..............ความขัด
คราวคิดโคลงคราเคี้ยว......คลุกเคล้าโคลงเขลา ฯ 

..๏ ขุนโคลงโยงผูกถ้อย.....อีกครา
บ่ หมดซึ่งปัญญา...............คิดค้น 
ปราศเมฆเบื้องนภา............ใช่ปลด- วสันต์นา 
ความสื่ออาจมากพ้น..........เล่ห์นี้คงเฉลย ฯ 

..๏ ตามรสบทฟ่องฟ้า........เฟือนฝัน
ร่ายเรื่องลิขิตอัน...............อะคร้าว
คำครูแต่ปางบรรพ์.............เพียรบ่ง สอนเฮย
โคลงร่ำลำนำน้าว..............เนื่องซร้องสืบสาน ฯ

..๏ ขุนโคลงคงคิดค้น........ความฝัน
แก้วกาพย์กาจรำพัน..........สืบถ้อย
บ้านน้อยเฉกอภินันท์......ลานเอนก
อารักษ์อักษรร้อย...............สื่อได้นัยหมาย ๚ะ๛ 

อัลมิตราขออนุญาตฝากโคลงให้อ่าน 4 บท
สามบทท้ายคงไม่ต้องแปล เพราะความหมายก็เห็นชัดอยู่
ส่วนบทแรก มองรูปจะเห็นเป็นสองอักษร หากค่าเสียงเป็นสกุลเดียวกัน
การคิดเขียนโคลง ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบของอักษรล้วน ก - ฮ
นอกจากจะหยิบคำมาใส่ โดยยึดหลักให้ตรงกับผังฉันทลักษณ์แล้ว
สิ่งที่ต้องคำนึงถึงก็คือความหมาย ในแต่ละบท (เริ่มจากแต่ละบาทเสียก่อน)

อัลมิตราอ่านในหลาย ๆ คอมเมนท์ที่คุณแก้วประเสริฐเขียนตอบเพื่อน ๆ 
และในขณะเดียวกัน อัลมิตราก็ได้อ่านคอมเมนท์ที่เพื่อน ๆ เขียนถึงคุณแก้วประเสริฐ
มีอยู่บางจุด ที่ดูเหมือนว่า ต่างคนต่างไม่ยอมกัน ทั้งที่การใช้ภาษาจะดูเนียนสุภาพซ้ำบอกยอมก็ตาม
ในบรรยากาศเช่นนี้ นอกจากอัลมิตราแล้ว เชื่อว่าหลาย ๆ คนก็คงจะดูออก
ส่วนใครจะถูกหรือผิด ถูกบางส่วน ผิดบางส่วน มันไม่ใช่ประเด็นที่จะต้องนำมาถกกัน
สำคัญแต่ว่า โคลงที่เขียนมาที่เรียกกันว่ากลบทนั่นนี่ มันอ่านแล้วแปลความหมายได้ไหม ได้ใจความไหม
ไม่ใช่แต่เพียงว่าหาคำให้มันเหมือนเติมเต็มตามผังฉันทลักษณ์เท่านั้น คำเดิน ความก็ต้องเดินด้วย
เช่นนี้ถึงจะเรียกว่าโคลง ซึ่งกลยุทธวิธีเขียนก็ตามแต่ความสามารถและลูกเล่นของแต่ละคนไป

ปล. ไม่ได้มาห้ามมวย แต่ก็ไม่อยากมุงแบบเงียบ ๆ นาน ๆ จะมีคนเปิดประเด็นงาม ๆ ให้สักหน
พลาดคราวนี้ คงเสียดายโอกาสแย่เลย ..

มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า

แก้วประเสริฐ

20 ธันวาคม 2552 23:29 น. - comment id 1076770

คุณ อัลมิตรา

     ผมเองไม่ใช่คนดื้อดึงดันอะไรหรอกครับ
แต่น้อมรับคำแนะนำ ด้วยเคยแนะนำผมมาก่อน
และไม่กล้าที่จะเขียนหรือตอบถ้อยไว้ ผมถึงไม่
กล้าที่จะตั้งชื่อเพราะบางบทบางบาทมันอาจจะไม่ได้
ใจความไปด้วยอักษรบังคับแต่ผมก็ซ่อนรูปไว้ให้
คนอ่านได้ใช้สำนึกกันเอาเองครับ คนอย่างผม
ผิดก็ว่าผิด ถูกก็น้อมรับเสมอๆ คุณเองก็รู้ว่านิสัย
ผมเป็นอย่างไร อันที่จริงโคลงนั้นผมไม่ได้เล่น
มานานแล้ว พึ่งจะมาจับเล่นก็ตอนแนะนำเขา
เท่าที่จะรู้เท่านั้น ปกติผมจะเล่นแต่กลอนแปด
เป็นหลัก อีกประการหนึ่งผมไม่ค่อยจะสนใจ
อะไรมากนัก นอกเสียจากหาความสนุกไปวันๆ
หนึ่งเท่านั้น และก็มิคิดที่จะเอาดีทางนี้อีกด้วย
ผมจะบอกเสมอๆว่าการเล่นผมถูกหรือผิดไม่
สำคัญ ขอเพียงให้อารมณ์ผมเบิกบานฝึกสมอง
ผมด้วยมีอายุมากๆแล้วไว้ให้ทำงานบ้างไม่เสื่อม
ถอยไปมากกว่านี้ให้ใช้สมองทำงาน ด้วยผมเอง
สมัยก่อนดื่มสุราเกือบทุกชนิดจนแทบจะติดไม่
ทานมือไม้จะสั่น ผมถึงหยุดแล้วความอยากจึง
หันมากินเบียร์แทนตอนนั้นมีเบียร์ตราสิงห์
เท่านั้นมันแรง ผมก็ลดลงมาเอาเบาๆหน่อย
เป็นเบียร์คาสเตอร์ แล้วก็เปลี่ยนมาเป็นไวท์
แทนซึ่งดีกรีน้อยหน่อย จนอาการมือสั่นหายไป
ผมไม่ได้เลิกแต่หยุดเพราะกลัวเสียสัจจะ หาก
บอกว่าเลิกหมายถึงเลิกเด็ดขาด ผมยังมีสังคม
อยู่บ้างจึงบอกแค่หยุดมาทาน เป๊ปซี่แทนแต่
พอนานๆเข้ามันกัดกระเพาะเลยเลิกทาน หันมา
ทานชาบ้าง น้ำแข็งเปล่าบ้าง ส่วนไวท์ที่บอกว่า
เก็บไว้นานเพราะผมไม่ทาน แต่คนที่รักผมพอ
กลับจากต่างประเทศทีก็เอามาฝาก ผมก็เก็บไว้
นี่ในตู้เย็นมีเหล้านอกอีกขวดแช่ร์ไว้ ตอนนี้
เขาไปเที่ยวเชียงใหม่มาก็นำไวท์มาฝากอีก
สองขวด ก็แช่ร์เก็บเหมือนเดิมไม่ทาน นอก
จากจำเป็นจริงๆ แต่ก็ทานน้อยมากครับ ส่วน
การเอาชนะคนผมไม่เอาด้วยหรอก คุณก็รู้ว่า
ผมชอบนิสัยสมถะไม่ชอบต่อล้อเถียงใครหากจะ
ลามมากผมก็ขอโทษแล้วไม่เล่นต่อยอดด้วยนะ
กลอน โคลง กาพย์ ผมจะเล่นแค่นี้ ส่วนใหญ่
มักจะเป็นกลอน ด้วยทุกๆคนเล่นกลอนกัน
แต่ตอนนี้โคลงกำลังมาแรง ก็เลยพลอยฟ้า
พลอยฝนไปด้วยตามสถานะการณ์ก็เท่านั้นเอง
แหละครับ ใครจะชอบหรือไม่ผมไม่สนใจหรอก
ขอเพียงยอดหญิงอย่าโกรธผมก็ใช้ได้แล้วล่ะ
 รักยอดหญิงเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

ตั ว เ ล็ ก

21 ธันวาคม 2552 00:14 น. - comment id 1076779

ทำหน้าเนียนๆ  แวะมาเยี่ยมค่ะ  ^^
จะถูกครูตีวันไหนก็ยังไม่รู้

แต่ยังไม่ลืมสัญญาแน่นอนค่ะ

อัลมิตรา

21 ธันวาคม 2552 09:09 น. - comment id 1076843

คุณแก้วประเสริฐ .. 

หากอารมณ์ของคุณแก้วประเสริฐนิ่งจริง ก็จะต้องไม่เขียนโดยคำนึงเฉพาะแต่คำอักษรล้วนเช่นนี้
และเท่าที่อ่านความคิดเห็นที่คุณแก้วประเสริฐตอบคอมเมนท์เพื่อนในความคิดเห็นที่ 10,11,14,20,30
ก็ทำให้รู้สึกว่า ถึงแม้ถ้อยคำที่คุณแก้วประเสริฐเขียนนั้น จะนุ่มลึกสุขุม แต่ก็ยังซ่อนอารมณ์อยู่

สำหรับคุณพจน์รำพัน อัลมิตราไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว 
จึงไม่สามารถคาดเดานิสัยใจคอได้ จึงขอข้ามไปไม่กล่าวถึงดีกว่า

สำหรับคุณแก้วประเสริฐที่เคยร่วมผจญภัยในชนบทด้วยกันหลายหน แถมเป็นคนพื้นเพยานนาวา
อัลมิตราจึงมาสนทนาประสาคนบางเดียวกัน ถึงเรื่องโคลงกลบทชุดนี้
อย่าบอกว่าเขียนไปตามประสาบ้า ๆ บอ ๆ เพราะนั่นไม่ใช่เหตุผลที่อัลมิตราจะฟังขึ้น
อย่าบอกว่าเขียนไปด้วยความรู้สึกแค่อยากเขียน ให้รู้ว่าเขียนได้เท่านั้น เพราะก็ยังไม่ใช่เหตุผลที่ดีนัก

แบบนี้อัลมิตราก็เขียนโคลงกลบทอักษรล้วนได้เหมือนกันสิ 
ไม่ต้องแปลความหมายในแต่ละบาทก็ได้ เพราะอัลมิตราสนใจแต่ผังฉันทลักษณ์ไม่สนใจเนื้อความ

กากากาก่าก้า................กากา
กาก่ากากากา................ก่าก้า
กากาก่ากากา................กาก่า
กาก่ากากาก้า................ก่าก้ากากา

แล้วจริงหรือนั่น ที่แบบนี้เรียกกว่า โคลงกลบท .....

(น้ำตาลหวาน)

21 ธันวาคม 2552 09:21 น. - comment id 1076849

แก้วประเสริฐ

21 ธันวาคม 2552 10:24 น. - comment id 1076884

คุณ คนตัวเล็ก

     ไม่เป็นไรไม่มีอะไรหรอกครับคนกันเองก็
ย่อมจะทำให้กระจ่างเท่านั้นเอง ดุจลิ้นกับฟันแหละ
แล้วก็จะสมานสามัคคีกันต่อไปครับ รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

21 ธันวาคม 2552 10:45 น. - comment id 1076889

คุณ อัลมิตรา

     ผมพึ่งตื่นนอนมากำลังทานกาแฟอยู่ครับ
เอาสักแก้วไหมล่ะ นึกแล้วเชียวเดียวยอดหญิง
จะต้องเข้ามา ก็มาจริงๆแหละ บอกตรงๆว่าเรื่อง
กลบทนั้นผมไม่เป็นเอาเสียเลยไม่ได้ฝึกไว้อีก
อย่างหนึ่งก็ไม่ค่อยชอบ ที่นำแบบผังมาให้ดูนั้น
คือแบบกฏข้อบังคับในการเขียนโคลงที่คุณเคย
เอามาให้ผมเมื่อสมัยก่อนนั่นแหละครับ ผมก็ฝึก
ตามนั้นเสมอมาและก็เลิกไปส่วนที่ ตอบคห.ที่ยก
มาให้นั้นผมจริงอยู่ยังไม่นิ่งเพราะเป็นปุถุชน
ธรรมดาไม่เลอเลิศไปกว่าใครๆจึงต้องมีบ้าง
เป็นเรื่องธรรมดาแต่ผมเก็บไว้ไม่ให้มันลุกลาม
ขึ้นถึงแม้ว่าเราจะเป็นคนบางเดียวกันผมเองก็
เกิดเติบใหญ่มาก็ที่ยานนาวานั่นเองพึ่งจะมา
ย้ายพ้นถิ่นกำเนิดก็ตอนใกล้ๆเกษียณอายุราชการ
นี้แหละด้วยโรคแพ้อากาศชักจะรุนแรง จึงมา
ซื้อบ้านพร้อมที่ดินไว้ใกล้ๆกับท้องทุ่งนาอาศัย
อยู่ก็ประมาณ 20 กว่าปีได้แล้วล่ะแต่ก็ยังกลับ
ไปเยี่ยมถิ่นเดิมเสมอๆมันเปลี่ยนแปลงไปจน
น่าใจหาย ส่วนที่ผมเขียนขึ้นมานี้เพราะผมเอง
เชื่อมั่นตัวเองสูงกระมังไม่อยากให้ใครมาดูถูก
และหากไม่ขอชมในลักษณะแบบเย้ยหยันผม
ก็คงจะปล่อยเลยไปด้วยเขาไม่เชื่อว่าผมเคย
เขียนได้ถึงแปดบทนั่นเอง ก็แค่แสดงให้เขา
ได้รู้ว่าผมไม่ได้กล่าวพล่อยๆและคิดว่าต่อไปคง
จะไม่เขียนอีกแล้วล่ะในเมื่อการเขียนมีปัญหา
ผมไม่ชอบ เพราะอดีตเคยแก้ปัญหามามากทั้ง
ตัวเองและลูกน้องให้เสมอๆจึงเบื่อ ขอบใจ
ยอดหญิงที่เป็นห่วงใย ผมเองยังไม่ได้บรรลุ
อรหันต์หรือโลกียฌาณจึงมีบ้างแต่ก็พยายามที่
จะหลีกเลี่ยง เพียงเขียนไว้ให้ดูแค่นี้ก็คิดเหมือน
กันว่าจะมีปัญหาเกิดขึ้นก็จริง ผมคาดการณ์ไม่
ค่อยจะผิดหรอก หากผมผิดไปก็ขออภัยด้วยนะ
ที่ทำให้บ้านกลอนไทยที่ผมเคยกล่าวๆเสมอๆว่า
รักและเลิกต่อเมื่อผมตายไปนั่นแหละ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

21 ธันวาคม 2552 10:52 น. - comment id 1076890

คุณ น้ำตาลหวาน

    อิอิ ไม่เป็นไรหรอกน่ามันอดีตไปแล้วล่ะ
มาหาความสนุกกันต่อไปอีกดีกว่านะคนดี ผมเอง
ยังยิ้มได้เสมอๆแหละจ้า รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

21 ธันวาคม 2552 11:23 น. - comment id 1076903

คุณ อัลมิตรา

      อ้อๆๆ...เกือบลืมไปยอดหญิง เรื่องอักษร
ตัวเดียวนี้ ผมเองไม่ได้ตั้งชื่อนะและไม่เคยเรียก
ว่าเป็นกลบทอีกด้วยให้เข้าใจไว้ด้วยนะครับ ที่
เขียนเพราะเห็นว่ามันแปลกดีๆนั่นเองแหละ ก็
เท่านั้นเอง ที่ย้อนมาเดี๋ยวจะหาว่า ผมเป็นคนตั้ง
ชื่อ มิฉนั้นผมจะถาม คุณกวีน้อย เจ้าสำราญหรือ
ว่าแบบนี้ เขาเรียกว่าอะไร ย้อนไปดูก็ได้ว่าผม
ไม่เคยตั้งชื่อ หรือเรียกว่าเป็น กลบท นะ
รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

21 ธันวาคม 2552 11:25 น. - comment id 1076904

เรียน ทุกท่านที่เข้ามาเที่ยวที่นี่

    ว่าเรื่องนี้ผมขอจบเพียงเท่านี้ เอวังก็มีด้วย
ประการฉนี้แล อิอิ

          แก้วประเสริฐ.

อัลมิตรา

21 ธันวาคม 2552 12:06 น. - comment id 1076914

คุณแก้วประเสริฐ .. ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจก่อนว่า
"หากคนไหนที่อัลมิตราไม่สนใจ หรือไม่อยากคบหา อัลมิตราจะไม่วิสาสะด้วย
แต่หากอัลมิตรายังคงเปิดใจเสวนากันอยู่ นั่นหมายถึงอัลมิตราถือว่ายังมีความเป็นมิตรกันอยู่"
ดังนั้นแล้ว หากถ้อยคำบางประโยคที่อัลมิตราเขียน ก่อความสะเทือนใจให้กับคุณแก้วประเสริฐ
ก็ขอให้อย่าถือสา อย่าเอาความ หรือสุดท้ายแล้วจะลืมเลือนคิดเสียว่าเป็นแค่ลมพัดผ่านก็ย่อมได้

( ควรจะจบตรงนี้ ถึงจะเหมาะกว่าค่ะ)

แก้วประเสริฐ

21 ธันวาคม 2552 12:47 น. - comment id 1076920

คุณ อัลมิตรา

    โถโธ่โถๆๆ  สำหรับยอดหญิงผมยกให้ตั้ง
นานแล้วถือเป็นคนพิเศษสำหรับผม ถึงจะว่ากล่าว
อย่างไรผมก็ไม่เคยคิดจะถือสาอะไรเลยสักนิดหนึ่ง
ที่เขียนไว้เพราะไม่อยากต่อความยาวสาวความยึด
กับคนอื่นจ๊ะ ผมนั้นรักยอดหญิงเสมอต้นเสมอปลาย
เสมอๆ  จำได้ไหมแม้ยอดหญิงจะโมโหงอนผม
อย่างไรผมก็จะนิ่งเฉยๆหากโมโหผมมากผมจะเดิน
หนีทันทีไม่เคยต่อล้อต่อเถียงกับยอดหญิงสัก
ครั้งเดียว ด้วยผมรักใครแล้วมักจะรักด้วย
หัวใจไม่มีสิ่งอื่นใดมาเปลี่ยนแปลงได้ นิสัยผม
เป็นอย่างงี้เสมอมา หากไม่ชอบใครก็หนีไปเสีย
เท่านั้นเองจ๊ะ ไม่ต้องห่วงอะไรหรอกผมยังรัก
ยอดหญิง อิอิถึงจะไม่ใช่ของผมแต่ในดวงใจผม
นั้นมียอดหญิงเสมอๆจ๊ะ  อิอิ ยิ้มหน่อยนะ 
น่าๆๆๆ ยิ้มนะจ๊ะ รักยอดหญิงเสมอจ้า

        แก้วประเสริฐ.

กิ่งโศก

21 ธันวาคม 2552 20:40 น. - comment id 1077183

หายไปนาน เลยตามกลับมาอ่านงานของครูแก้วครับ..ผมป่วยไม่สบายมาสองอาทิตย์ พอหาย งานเลยยุ่งมากครับ..และ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเลยเดินทางกลับบ้านต่างจังหวัด  เนต หรือ เวป ไม่ค่อยได้เข้าเพราะไม่มีเวลาเลยครับ
นี่จะเข้ามาตอบกลอนวันเกิด ไล่อ่านเจองานครูแก้ว..นะครับ 

ดีแล้วครับครูแก้ว บางสิ่งบางอย่าง..นิ่งเสีย บางทีก้อช่วยอะไรได้เยอะ แต่บางทีการนิ่งๆ มันก้ออาจจะมีความรุ้สึกแย่ๆ อยู่บ้าง คงเป็นเหมือนที่ครูแก้ว บอกผมนะครับ ว่าให้ถ่อมตัว เพราะคนชอบย่อมมี คนชังย่อมมี ถือว่าเป็นปกติวิสัยของมนุษย์ก็แล้วกันครับครู


รักษาสุขภาพด้วยครับ

แก้วประเสริฐ

21 ธันวาคม 2552 21:24 น. - comment id 1077204

คุณ กิ่งโศก

     อากาศแย่แบบนี้ครูเองก็แย่ วันนี้ทางนี้
ตอนเย็นชักหนาวๆอีกแล้ว ครูเลยแย่ตามไปด้วย
เรื่องนั้นอย่าไปพูดถึงเลย จำคำครูบอกไว้ก็ดีแล้ว
นี่เป็นหนึ่งในตัวอย่างนะ และขอให้ศิษย์รักเรา
หายป่วยเร็วๆนะ ครูเองตอนนี้ก็แย่ ไวรัสเลิม
ซึ่งไม่เคยเป็นเลยกลับมาเจอขึ้นได้ และแยะด้วย
นี่ก็หมดเงินไปหายกะตังค์  อ้อวันเกิดขอให้ศิษย์
เราพบแต่ความรุ่งเรืองก้าวหน้าในหน้าที่การงาน
ร่ำรวยนะ ครูรักศิษย์ด้วยหัวใจเสมอจ้า รักเสมอ
          แก้วประเสริฐ.

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

21 ธันวาคม 2552 22:01 น. - comment id 1077215

เอาพุงคุณลุง เอีย ความรู้คุณลุง ประดัง มาใส่กระผมหน่อยครับ

นี้แค่หมวด ก นะ

ต่อไป คงหมวด ข ล่ะ เอาให้จบ

หมวดเลยนะครับ อิอิ

แก้วประเสริฐ

22 ธันวาคม 2552 11:04 น. - comment id 1077436

คุณ กวีน้อยฯ

     เจ้ากวีน้อยฯหลานรักเอย แค่นี้ยังเกือบ
มีเรื่องแล้ว เลิกๆๆๆไม่เขียนอีกต่อไปแล้วล่ะยก
ธงยอมแพ้แล้วล่ะ ที่เขียนก็เพื่อแสดงให้รู้ว่าคน
อย่างลุงมีสัจจะเสมอๆเท่านั้น มิได้คิดจะเอาดีเด่น
อะไร สนุกๆไปวันๆหนึ่งชดเชยชีวิตที่ลำบากผ่าน
มาก็เท่านั้น แต่ที่สำคัญคือไม่อยากเป็นคนปร่ำๆ
เปร่อๆ คอยใช้สมองด้วยการฝึกฝนเล่นกลอนใช้
สมองเท่านั้นเอง ที่เขียนเห็นมันแปลกดี ด้วย
แปลกนี่แหละจึงประหลาดไป อิอิ รักหลานเสมอๆ

      แก้วประเสริฐ.