จากวันนั้นจนวันนี้เกือบปีแล้ว มองวี่แววไมตรีที่มีเหลือ แสนเศร้าใจให้กลุ้มจิตคลุมเครือ แทบไม่เชื่อที่เห็นเธอเย็นชา ก่อนวันนั้นและวันนี้ปีกว่าแล้ว มองวี่แววไมตรีที่ใฝ่หา แสนปลื้มใจได้รับตอบกลับมา ในอุราตื้นตันสัมพันธ์เรา แต่บัดนี้สัมพันธ์อย่างวันก่อน เธอตัดรอนทิ้งไปให้อับเฉา เพียงเราห่างกันไกลไม่เห็นเงา ความเป็นเราก็คลายไม่เข้าใจ เธอไม่เคยเฉยห่างอย่างวันนี้ ฉันสุดที่จะเศร้าเฝ้าหลงใหล หรือเธอมีคนเนาคอยเอาใจ เธอจึงได้ไกลห่างร้างสัมพันธ์ ฉันไม่เคยสักนิดคิดเป็นอื่น แต่ต้องฝืนไกลห่างใช่ร้างขวัญ ยังรักเธอเสมอชั่วชีวัน แม้ไกลกันฝันคะนึงถึงทุกคืน ขอเธออย่าร้างกันอย่างนั้นเลย อย่าเฉยเมยให้ฉันฝันสุดฝืน ความหวานซึ้งอย่างใดอย่าคลายคืน เคยสดชื่นอย่างไรให้เหมือนเดิม
18 ธันวาคม 2552 12:44 น. - comment id 1075505
ขาดเขาเราต้องอยู่นะครับ
24 ธันวาคม 2552 00:57 น. - comment id 1078411
ปล่อยเธอไปเถอะครับ..เมื่ออยู่กับเราไม่ได้ ก็ควรปล่อยเธอไปครับ..ถ้าฝืนอยู่ก็ไม่มีความ สุขในเมื่อใจของเธอเตลิดไปไกลแล้วครับ.. เราอยู่ส่วนที่เราควรอยู่...ดีกว่าครับ ให้กำลังใจครับ