รักนิรันดร์ ดาวที่เคลื่อนเดือนคล้อยลอยจากฟ้า ยังย้อนมาเรืองรองส่องแสงใส ดวงฤดีพี่ลับดับสิ้นใจ ทิ้งเยื่อใยให้หวนครวญคำนึง หริ่งเรไรร่ำร้องทำนองเศร้า ช่างเงียบเหงาเปล่าจิตชวนคิดถึง อดีตรักสลักใจให้ตราตรึง เฝ้ารำพึงซึ้งค่าน้ำตานอง ลมรำเพยเชยพัดสะบัดพลิ้ว แลละลิ่วหวิวว้างช่างเศร้าหมอง เป็นหนุ่มหม้ายชายหม่นคนลำพอง เพียงพร่ำร้องเพรียกหาเพราะอาลัย มิวาดหวังตั้งตาคอยท่าอยู่ เกินจะกู่คืนกลับนับสมัย เหลือเพียงซากฝากห้วงดวงหทัย ช่วยนำชัยชาติหน้ามาพบกัน กุศลสวดกรวดน้ำบำเพ็ญจิต แผ่อุทิศส่งไปได้ดังฝัน พนมมือสื่อนำคนสำคัญ รินน้ำขันมั่นคงรักยงยืน ดาวยังเคลื่อนเดือนคล้อยลอยเช่นเก่า แต่นางเจ้าจากเลยไม่เคยขืน ขอวิญญาณเป็นสุขทุกวันคืน พี่ยังรื่นรักมั่นนิรันดร
14 ธันวาคม 2552 21:29 น. - comment id 1074135
โธ๋ น่าสงสาร มาเราปลอบให้มา ไม่ร้องนะ เรายังว่าง คนเมืองน้ำ - ชุมชนคนรักกลอน
14 ธันวาคม 2552 21:58 น. - comment id 1074154
14 ธันวาคม 2552 23:16 น. - comment id 1074219
เพราะมากครับพี่ ผมก็เพิ่งเสียคนที่ผมรักไปได้เดือนกว่าเหมือนกัน ได้ความรู้สึกมาก ๆ ครับ
15 ธันวาคม 2552 02:22 น. - comment id 1074285
แสนวิโยคโศกเศร้าเคล้าหม่นหมอง ใจร่ำร้องก้องอยู่พธูเอ๋ย แม้ชาติหน้าถ้าพบสบทรามเชย อย่าร้างเลยเฉยภักดิ์รักนิรันดร์ ให้อาลัยอาวรณ์ยิ่งนักค่ะ
16 ธันวาคม 2552 07:16 น. - comment id 1074687
ขอให้ความรักนั้น จงทำให้ท่านหายดีวันดีคืน และเจอคนที่มีรักนิรันดร์ ตอบแทนกลับมา นะครับ
16 ธันวาคม 2552 07:51 น. - comment id 1074704
อ่านแล้วรู้สึกเหงาๆ ตาม เพราะมากครับ...
16 ธันวาคม 2552 08:07 น. - comment id 1074715
17 ธันวาคม 2552 10:03 น. - comment id 1075123
ขอบคุณทุกกำลังใจครับ